Deficyt demokracji w Unii Europejskiej a deficyt wdrażania polityki

Abstrakt

Jednym z zarzutów kierowanym pod adresem Unii Europejskiej jest istnienie tzw. deficytu demokracji. Wśród naukowców nie ma jednak zgody nie tylko co do skali tego zjawiska, ale też co do jego rzeczywistego występowania. Wynika to z różnego postrzegania istoty tego ugrupowania, które wykracza poza tradycyjną współpracę międzyrządową i jednocześnie nie spełnia warunków stawianych demokratycznym państwom. Deficyt demokracji jest łączony z deficytem wdrażania polityki. Zaczął być on dostrzegany wraz z wprowadzeniem programu jednolitego rynku, zakładającego m.in. stworzenie równych warunków konkurencji dla podmiotów gospodarczych na rynku europejskim. Dążenie do deregulacji i liberalizacji gospodarek ujawniało postawy antyrynkowe rządów. Jednocześnie można było obserwować narastanie napięć w państwach członkowskich i niski poziom społecznej akceptacji dla działań podejmowanych na szczeblu tego ugrupowania. Pomimo wielu teorii, prac i dyskusji nie udało się dotychczas znaleźć nie budzącego kontrowersji rozwiązania problemu legitymacji demokratycznej i związanego z nim deficytu wdrażania polityki. Doświadczenia ostatnich lat, które pokazują, że rządy bez względu na to jak bardzo utożsamiają się z ideami zjednoczonej Europy reprezentują przede wszystkim interesy swoich państw, jak też wprowadzane zmiany w zakresie sposobów integrowania polityki, wydają się potwierdzać tezę mówiącą o pewnym zwrocie w kierunku międzyrządowego modelu integracji gospodarczej. (abstrakt oryginalny)