Koncepcje i czynniki rozwoju regionalnego

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Danuta Makulska

Abstrakt

Autorka omawia nowoczesne czynniki rozwoju regionów spełniające zasadniczą rolę w kształtowaniu sytuacji gospodarczej, czyli czynniki powiązane z nowym paradygmatem rozwoju regionalnego, który koncentruje się wokół wykorzystania potencjału i wzmocnienia konkurencyjności. Ponowny wzrost znaczenia regionów był impulsem do tworzenia modeli rozwoju regionalnego, a region stał się kluczową płaszczyzną rozwoju występującą w roli inkubatora wiedzy i innowacji. Działalność w ramach polityki regionalnej ma stworzyć dodatkowy impuls rozwojowy. Jednocześnie nastąpiło podkreślenie roli zasobów wewnętrznych cechujących się niepowtarzalnym charakterem. Na znaczeniu zyskały czynniki niematerialne np. zasoby ludzkie. Wśród czynników rozwoju istotną rolę przypisuje się kapitałowi społecznemu. Został on uznany za kluczowy, specyficzny zasób w rozwoju regionów. Jego skuteczność połączona jest z umiejętnościami i skłonnością do współpracy w ramach grupy. Przyczynia się to do podniesienia poziomu zaufania pozwalającego na obniżenie kosztów transakcyjnych decydujących o poziomie konkurencyjności. Wśród zasobów niematerialnych powiązanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstw istotne znaczenie przypisuje się uczeniu się organizacji tzn. dostosowywaniu się organizacji do nowych warunków otoczenia, zmian technologicznych i wzrastającej konkurencji. Organizacja ucząca się jest punktem wyjścia dla organizacji wiedzy oraz stopniem pośrednim do osiągnięcia organizacji wysokiej inteligencji, która posiada zdolność adoptowania się do zmian zachodzących w otoczeniu, a nawet wyprzedzania tych zmian i aktywnego kształtowania otoczenia. Budowanie inteligentnej organizacji związane jest z inteligencją emocjonalną, która zwiększa się wraz z wiekiem i przystosowaniem do różnych środowisk. (abstrakt oryginalny)

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Dział
Artykuły

Bibliografia

Aydalot Ph., L’aptitude des milieu locaux à promouvoir l’innovation, w: Technologie nouvelle et ruptures régionales, Economica, Paris 1986.

Benko G., Geografia technopoli, PWN, Warszawa 1993.

Brett R., Creating Intelligent Organization, “The Journal for Quality&Participation” 2002, Winter.

Castells M., Siła tożsamości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.

Castells M., The Rise of The Network Society, Blackwell, Oxford 1996.

Final Report of the Expert Group Clusters and Networks, European Commission DG- Enterprise, Brussels 2003.

Floryda R., Toward the learning region, “Futures” 1995, Vol. 27, No 5, Garofoli G., Economic Devepolpent, Organization of Production and Territory, Revue d’Economie Industrielle, 1993, Vol. 64.

Goleman D., Inteligencja emocjonalna w praktyce, Media Rodzina, Poznań 1999.

Grosse T., Innowacyjna gospodarka na peryferiach, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2007 Grosse T., Polityka regionalna Unii Europejskiej i jej wpływ na rozwój gospodarczy.

Przykład Grecji, Włoch, Irlandii i wnioski dla Polski, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2000.

Grzeszczak J., Bieguny wzrostu a formy przestrzeni spolaryzowanej, PAN, „Prace Geograficzne”, Wydawnictwo Continuo, Wrocław 1999, nr 173.

Hryniewicz J., Endo- i egzogenne czynniki rozwoju gospodarczego gmin i regionów, „Studia Regionalne i Lokalne” 2000, nr 2(2).

Jewtuchowicz A., Rozwój, środowisko, sieci innowacyjne i lokalne systemy produkcyjne, w: K. B. Matusiak, E. Stawasz, A. Jewtuchowicz, Zewnętrzne determinanty rozwoju innowacyjnych firm, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2001.

Jewtuchowicz A., Terytorium i współczesne dylematy jego rozwoju, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2005.

Jouve B., Lefevre Ch., Offner J.-M., La Gouvernance urbaine (raport intermédiaire), Laboratoire Techniques, Ecole Nationale des Ponts et Chaussées, Nois-le-Grand, 1995.

Klasik A., F. Kuźnik, Regiony uczące się w teorii i polityce rozwoju regionalnego, w: Region w gospodarce opartej na wiedzy, red. A. Jewtuchowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2007.

Klasik A., Kuźnik F., Region uczący się w teorii i praktyce polityki rozwoju regionalnego, w: J. Tarajkowski, L. Wojtasiewicz, Przestrzeń w polityce gospodarczej, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Poznań 2008.

Kłaź K., A. Kowalski, Rozwój klastrów przemysłowych w Polsce, w: Polska. Raport o konkurencyjności 2010. Klastry przemysłowe a przewagi konkurencyjne, Instytut Gospodarki Światowej, SGH, Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2010.

Mikuła B., Organizacje oparte na wiedzy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2006.

Nowakowska A., Regionalny kontekst procesów innowacji, w: Budowanie zdolności innowacyjnych regionów, red. Nowakowska A., Wydawnictwo Biblioteka, Łódź 2009.

Olechnicka A., Regiony peryferyjne w gospodarce informacyjnej, Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych UW, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2004.

Porter M. E., Porter o konkurencji, PWE, Warszawa 2001.

Porter M. E., Regions and the New Economics of Competition w: Global City-Regions.

Trends. Theory. Policy, red. A. J. Scott, Oxford 2001.

Przygodzki Z., Konkurencyjność regionów, w: Region i jego rozwój w warunkach globalizacji, red. J. Chądzyński, A. Nowakowska, Z. Przygodzki, CeDeWu, Warszawa 2012.

Rallet A., Torre A., Proxmity and Localization, Regional Studies, 2005, Vol. 39.1.

Regional Policy Challenges. New Issues and Good Practices, OECD, Paryż 2009.

Szlachta J, Doktryna OECD w sferze polityki rozwoju regionalnego, w: Polska wobec wyzwań cywilizacji XXI wieku, red. A. Kukliński, K. Pawłowski, J. Woźniak, Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Kraków 2009.

Warren R. Building Urban Governance: An Agenda for the 199os, “Journal of Urban Affairs”, 1992, Vol. 14, No. 3.

Zadencki J., Tożsamość partykularna, tożsamość globalna, polityka, w: Globalizacja i my. Tożsamość lokalna wobec trendów globalnych, red. R. Piekarski, M. Graban, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, Kraków 2003.