Organizacyjny system komunikacyjny i jego instrumenty w kontekście relacji kooperacyjnych

Main Article Content

Michał Chomicki

Abstrakt

Celem artykułu jest wskazanie relacji między charakterystyką systemu organizacyjnej komunikacji polskich przedsiębiorstw a korzystnością ukształtowania relacji kooperacyjnych z dostawcami, odbiorcami i konkurentami. Jego teoretyczną część poświęcono identyfikacji roli relacji kooperacyjnych we współczesnym środowisku gospodarczym i opisie koncepcji systemu komunikacji organizacyjnej, w tym jego wpływu na współpracę między przedsiębiorstwami. Część empiryczną poświęcono opisowi przeprowadzonych badań i interpretacji ich wyników. W badaniu wykorzystano wskazania respondentów na temat dominujących cech systemu komunikacji organizacyjnej i jego instrumentów stosowanych w organizacji oraz wskazania na poziom korzystności ukształtowania relacji spółdzielczych z dostawcami, klientami i konkurentami (w obszarze relacji koopetycji). W ramach metod statystycznych wykorzystano testy niezależności chi-kwadrat, aby wykazać występujące zależności. Podsumowując, można stwierdzić, że istnieją cechy, które opisują organizacyjne systemy komunikacyjne przedsiębiorstw z korzystnie ukształtowanymi relacjami oraz instrumenty, których wykorzystanie lub brak ich implementacji wskazuje na większe prawdopodobieństwo utrzymania korzystnych relacji kooperacyjnych.

Article Details

Jak cytować
Chomicki, M. (2019). Organizacyjny system komunikacyjny i jego instrumenty w kontekście relacji kooperacyjnych. Organizacja I Kierowanie, (1(184), 33–46. Pobrano z https://econjournals.sgh.waw.pl/OiK/article/view/1096
Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Anderson J. C., Narus J. C., A model of the distributor's perspective of distributor-manufacturer working relationships,"Journal of Marketing" 1991, Vol. 48, No. 4.
2. Barringer B. R., Harrison J. S., Walking a tightrope: creating value through interorganizational relationships, "Journal of Management" 2000, Vol. 26, No. 3.
3. Brass D. J., A social network perspective on human resources management, in: Ferris G. R. (ed.), "Research in Personnel and Human Resources Management" 1995, Vol. 13.
4. Dyer J. H., Nobeoka K., Creating and managing a high performance knowledge-sharing network: the Toyota case, "Strategic Management Journal" 2000, No. 21.
5. Gibb J., Defensive communication, "Journal of Communication" 1961, No. 11.
6. Goldhaber G. M., Organizational communication, Wm. C. Brown Publishers, 1990.
7. Greenbaum H., Organizational communication systems: identification and appraisal, "International Communication Association" 1971, Phoenix.
8. Haney W. V., A comparative study of unilateral and bilateral communication, "The Academy of Management Journal" 1964, Vol. 7, No. 2.
9. Haney W. V., Communication and organizational behavior, Richard D. Irwin, Homewood, Illinois 1973.
10. Johnson J. D. et al., Differences between formal and informal communication channels,"The Journal of Business Communication" 1994.
11. Kandlousi N. S. A. E., Ali A. J., Abdollahi A., Organizational citizenship behavior in concern of communication satisfaction: the role of the formal and informal communication, "International Journal of Business and Management" 2010, Vol. 5, No. 10, p. 51.
12. Kotler P., Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola, Wydawnictwo Gebethner&Ska, Warsaw 1994.
13. Lane C., Bachmann R., Cooperation in inter-firm relations in Britain and Germany: the role of social institutions, "British Journal of Sociology" 1997, Vol. 48, No. 2.
14. Latusek-Jurczak D., Sieci międzyorganizacyjne jako struktury współpracy - podstawowe pojęcia analityczne, in: Koźmiński A. K., Latusek-Jurczak D. (eds.), Relacje międzyorganizacyjne w naukach o zarządzaniu, Wolters Kluwer, Warsaw 2014.
15. Miller G. R., On being persuaded: some basic distinctions, in: Roloff M., Miller G. R. (eds.), Persuasion: new directions in theory and research, Sage Beverly Hills, 1980, pp. 11-28.
16. Okada Y., From vertical to horizontal inter-firm cooperation: dynamic innovation in Japan's semiconductor industry, "Asia Pacific Business Review" 2008, Vol. 14, No. 3.
17. Oliver Ch., Determinants of interorganizational relationships: integration and future directions, "Academy of Management Review" 1990, Vol. 15, No. 2.
18. Porac J. F., Ventresca M. J., Mishina Y., Interorganizational cognition and interpretation, Companion to organizations, 2002.
19. Ritter T., Wilkinson I. F., Johnston W. J., Managing in complex business networks, "Industrial Marketing Management" 2004, Vol. 33.
20. Sako M., Prices, quality and trust: inter-firm relations in Britain and Japan, Cambridge University Press, Cambridge 1992.
21. Ebers M., Explaining inter-organizational network formation, "The Formation of Inter-Organizational Networks" 1997, No. 1.
22. Urban S., Vendemini S., European strategic alliances. Co-operative corporate strategies in the new Europe, Blackwell Business, Oxford 1992.
23. Urbanowska-Sojkin E., Zarządzanie przedsiębiorstwem. Od kryzysu do sukcesu, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Poznań 2003.
24. Wójcik-Karpacz A., Zdolność relacyjna w tworzeniu efektów współdziałania małych i średnich przedsiębiorstw, SGH Publishing House, Warsaw 2012.