Dojrzałość technologiczna jako podstawa strategii imitacji – Rozpoznanie wśród wytwórców sektora maszyn rolniczych
Main Article Content
Abstrakt
Fundamentalnym celem publikacji jest ocena poziomu dojrzałości technologicznej implikującej realizację strategii imitacji. Badania prowadzono wśród przedsiębiorstw wytwórczych działających w sektorze maszyn rolniczych. W nawiązaniu do tak nakreślonego celu, jako działanie niezbędne, zarekomendowano: na płaszczyźnie teoretycznej – wykorzystując metodę rekonstrukcji i interpretacji literatury przedmiotu – nominowanie pytań opiniujących poziom dojrzałości technologicznej w sferze skutecznego wdrażania strategii imitacji; na płaszczyźnie projektowej – skompilowanie narzędzia badawczego w postaci arkusza oceny stanowiącego wypadkową eksploracji piśmiennictwa oraz oceny wśród celowo dobranych ekspertów; na płaszczyźnie empirycznej – rozpoznanie poziomu dojrzałości technologicznej wśród producentów sektora maszyn rolniczych (samoocena). W celu realizacji badań autorzy wykorzystują metodę studiów literaturowych, wiedzę ekspercką, twórczą dyskusję, obserwację uczestniczącą oraz zaopiniowanie przy wykorzystaniu kwestionariusza samooceny. Wydaje się, że złożoność problemów i małe, jak dotychczas, naukowe rozpoznanie uzasadniają traktowanie tych kwestii jako przedmiotu badań. Dodatkowe potwierdzenie potrzeby podjęcia badań wynika również z faktu, że na rynku wydawniczym zauważa się niedostatek naukowych opracowań na temat dojrzałości organizacji zwłaszcza w odniesieniu do – stosowanych przez przedsiębiorstwa budowy maszyn – technologii.
Article Details
Bibliografia
Ties that split pies, Strategic Management Journal 24(7).
[2] Bratnicki M. [2000], Kompetencje przedsiębiorstwa. Od określenia kompetencji do zbudowania strategii, Agencja Wydawnicza Placet, Warsaw.
[3] Christensen J.F. [1995], Asset profiles for technological innovation, Research Policy 24:
727–745.
[4] Cieślik J. [2014], Iluzje innowacyjnej przedsiębiorczości, Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie 3: 4–16.
[5] Day G., Wensley R. [1998], Assessing advantage: A framework of diagnosing competitive
superiority, Journal of Marketing 52(2): 1–20.
[6] Eisenhardt K.M., Martin J.A.M. [2000], Dynamic capabilities: What are they?, Strategic
Management Journal 21(10–11): 1105–1121.
[7] Enders A. [2000], Management competence. Resource-based management and plant
performance, Physica-Verlag, Heidelberg.
[8] Garrouste P., Saussier S. [2005], Looking for a theory of the firm: Future challenges,
Journal of Economics Behavior&Organization 58: 178–199.
[9] Grant R. [1991], The resource-based theory of competitive advantage: Implications for
strategy formulation, California Management Review 33(3): 114–135.
[10] Javidan M. [1998], Core competence: What does it mean in practice?, Long Range
Planning 31(1): 60–71.
[11] Kalinowski T.B. [2011], Modele oceny dojrzałości procesów, Acta Universitatis Lodziensis,
Folia Oeconomica 258: 173–187.
[12] Kania K. [2013], Doskonalenie zarządzania procesami biznesowymi w organizacji z wykorzystaniem modeli dojrzałości i technologii informacyjno-komunikacyjnych, Publishing
House of University of Economics in Katowice, Katowice.
[13] Krupski R. [2012], Badanie zasobów przedsiębiorstw z perspektywy strategicznej, Organizacja i Kierowanie 1A(149).
[14] Lahrmann G., Marx F., Winter R., Wortmann F. [2010], Business intelligence maturity
models: An overview, in: D’Atri A., Ferrara M., George J., Spagnoletti P. (eds.), Information
technology and innovation trends in organizations, Italian Chapter of AIS, Naples.
[15] Ljungquist U. [2007], How do core competencies discriminate? Identification of influencing
similarities and differences, Knowledge and Process Management 14(4): 237–247.
[16] Ljungquist U. [2008], Specification of core competence and associated components.
A proposed model and a case illustration, European Business Review 20(1): 73–90.
[17] Niewiadomski P. [2016], Determinanty elastyczności funkcjonowania przedsiębiorstwa
produkcyjnego sektora maszyn rolniczych, Publishing House of Poznan University
of Technology, Poznań.
[18] Nogalski B., Niewiadomski P. [2013], Zasoby finansowe jako kryterium elastyczności
produktowej zakładu wytwórczego – implementacja modelu decyzyjnego, in: Pyka J.,
Brzóska J. (eds.), Nowoczesność przemysłu i usług w warunkach kryzysu i nowych wyzwań,
Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa, Katowice.
[19] Obłój K. [2010], Pasja i dyscyplina strategii. Jak z marzeń i decyzji zbudować sukces firmy,
Wydawnictwo Poltext, Warsaw.
[20] Quiamzade A. [2007], Imitation and performance in confrontations between competent
peers: The role of the representation of the task, European Journal of Psychology of
Education 22(3): 243–258.
[21] Romanowska M. [2009], Planowanie strategiczne w przedsiębiorstwie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
[22] Sanchez R. [2004], Understanding competence-based management: Identifying and
managing five modes of competence, Journal of Business Research 57(5): 521.
[23] Sanchez R., Heene A. [2004], The new strategic management. Organization, competition,
and competence, Wiley, New York.
[24] Shane S. [2008], The illusions of entrepreneurship: The costly myths that entrepreneurs,
investors and policy makers live by, Yale University Press, New Haven.
[25] Srivastava S. [2005], Managing core competence of the organization, Vikalpa 30(4): 49–63.
[26] Teece D. [2007], Explicating dynamic capabilities: the nature and microfoundations of
(sustainable) enterprise performance, Strategic Management Journal 28(13): 1267–1369.
[27] Teece D. [2009], Dynamic capabilities and strategic management: Organizing for innovation
and growth, Oxford University Press, Oxford.
[28] Teece D.J. [2012], Dynamic capabilities: Routines versus entrepreneurial action, Journal
of Management Studies 49(8).
[29] Teece D., Pisano G., Shuen A. [1997], Dynamic capabilities and strategic management,
Strategic Management Journal 18(7): 509–533.
[30] Wójcik-Karpacz A. [2013], Zdolności dynamiczne jako przedmiot eksploracji naukowej
zarządzania strategicznego, in: Krupski R. (ed.), Zarządzanie strategiczne. Quo vadis?, Prace
Naukowe Wałbrzyskiej Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości w Wałbrzychu 22.
[31] Zakrzewska-Bielawska A. [2008], Struktury organizacyjne przedsiębiorstw wysokich
technologii, in: Lachiewicz S., Zakrzewska-Bielawska A. (eds.), Zarządzanie przedsiębiorstwem w warunkach rozwoju wysokich technologii, Publishing House of Lodz University
of Technology, Łódź: 119–129.
[32] Zakrzewska-Bielawska A. [2012], Zarządzanie strategiczne w przedsiębiorstwach wysokich
technologii, in: Werewka J. (ed.), Zarządzanie projektami w przedsiębiorstwie informatycznym. Metodologia i strategia zarządzania, Wydawnictwo AGH, Cracow: 87–116.
[33] Zakrzewska-Bielawska A. [2014], Ewolucja szkół strategii: przegląd głównych podejść
i koncepcji, in: Krupski R. (ed.), Zarządzanie strategiczne. Rozwój koncepcji i metod, Prace
Naukowe Wałbrzyskiej Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości w Wałbrzychu 27.