Treść głównego artykułu

Abstrakt

Ewaluacja procesu kształcenia w uczelniach wyższych, służąca w założeniach podnoszeniu jakości kształcenia, jest najczęściej kojarzona ze zbieraniem opinii o zajęciach dydaktycznych za pomocą tzw. ankiety studenckiej oraz z prowadzeniem hospitacji zajęć, zwykle przez przełożonego. Z reguły służy głównie rankingom i rozstrzygnięciom personalnym, nie dając konstruktywnego sprzężenia zwrotnego, pozwalającego na doskonalenie umiejętności nauczania i rzeczywiste podnoszenie jakości kształcenia. Celem artykułu jest zaprezentowanie modelu hospitacji zajęć wspierających rozwój kompetencji dydaktycznych nauczycieli akademickich jako metody ewaluacyjnej stosowanej w szkolnictwie wyższym. W związku z tym dokonano charakterystyki etapów hospitacji, ze szczególnym zwróceniem uwagi na rozmowę poobserwacyjną. W konsekwencji pokazano, że model hospitacji wspierających może być cennym narzędziem rozwoju umiejętności nauczania, stymulowania autorefleksji i świadomości dydaktycznej nauczycieli akademickich w procesie podnoszenia jakości kształcenia w uczelni wyższej.

Słowa kluczowe

ewaluacja zajęć hospitacja kompetencje dydaktyczne nauczyciel akademicki jakość kształcenia

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Wach‑Kąkolewicz , . A. (2015). Hospitacje zajęć ukierunkowane na wspieranie rozwoju kompetencji dydaktycznych nauczycieli akademickich. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 36(2), 77–94. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4616

Referencje

    1. Angelo, T.A., Cross, K.P. (1993). Classroom Assessment Techniques: A Handbook for College Teachers. San Francisco: Jossey Bass.
    2. Bell, A., Mladenovic, R., Sagara, R. (2010). Supporting the Reflective Practice of Tutors: What Do Tutors Reflect on?. Teaching in Higher Education, 15(1), 57–70.
    3. Biggs, J., Tang, C. (2007). Teaching for Quality Learning at University. Berkshire: Open University Press McGraw Hill Education.
    4. Bolt, S., Atkinson, D. (2010). Voluntary Peer Review of Face to face Teaching in Higher Education. In: M. Devlin, J. Nagy, A. Lichtenberg (Eds), Research and Development in Higher Education. Reshaping Higher Education, 33, 83–92. Melbourne.
    5. Boud, D., Keogh, R., Walker, D. (1985). Promoting Reflection in Learning: A Model. In: D. Boud, R. Keogh, D. Walker D. (Eds), Reflection: Turning Experience into Learning. London: Kogan.
    6. Boye, A., Meixner, M. (2010). Growing a New Generation. Promoting Self Reflection Through Peer Observation. To Improve the Academy. Resources for Faculty. Instructional and Organizational Development, 29, 18–31.
    7. Cosh, J. (2002). Peer observation in higher education – A reflective approach. Innovations in Education and Training International, 35(2), 171–176.
    8. Donnelly, R. (2007). Perceived Impact of Peer Observation of Teaching in Higher Education. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 19(2), 117–129.
    9. Fink, L.D. (1995). Evaluating Your Own Teaching. In: P. Seldin (Ed.), Improving College Teaching. Bolton: Anker Publishing Company.
    10. Fosnot, C.T. (2005), Constructivism: Theory, Perspectives, and Practice. London–New York: Teaching College Press–Columbia University.
    11. Gibbs, G. (1988). Learning by doing. A guide to teaching and learning methods. London: Further Education Unit.
    12. Gołębniak, B.D. (1998). Zmiany edukacji nauczycieli. Wiedza – biegłość – refleksyjność. Toruń–Poznań: Edytor.
    13. Gosling, D. (2002). Models of Peer Observation of Teaching. Pobrano 25 marca 2015 z: http://learningandteaching.vu.edu.au/teaching_practice/improve_my_teaching/ evaluation_support_for_my_teaching/Resources/id200_Models_of_Peer_ Observation_of_Teaching.pdf
    14. Hammersley Fletcher, L., Orsmond, P. (2005). Reflecting on Reflective Practices wi thin Peer Observation. Studies in Higher Education, 30(2), 213–224.
    15. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP we Wrocławiu.
    16. Kolb, D. (1984). Experiential Learning. New Jersey: Prentice Hall.
    17. Olsson, T., Mårtensson, K., Roxå, T. (2010). Pedagogical Competence – A Development Perspective from Lund University. In: Å. Ryegård, K. Apelgren, T. Olsson (Eds), A Swedish Perspective on Pedagogical Competence. Uppsala: Uppsala University, Division for Development of Teaching and Learning.
    18. Omingo, M. (2014). Using Reflective Questions. A Feed forward Process within Peer Support of Observation of Teaching. Pobrano 16 września 2014 z: http://www. iced2014.se/proceedings/1283_Omingo.pdf
    19. Ramsden, P. (1992). Learning to Teach in Higher Education. London–New York: Routledge Falmer.
    20. Ramsden, P., Dodds, A. (1989). Improving Teaching and Courses: A Guide to Evaluation. Parkville: Center for the Study of Higher Education.
    21. Rudnicki, S., Szwed, A. (2010). Ocenianie oceniających. Trzy pytania o ewaluację zajęć dydaktycznych. W: W. Przybylski, S. Rudnicki, A. Szwed (red.), Ewaluacja jakości dydaktyki w szkolnictwie wyższym. Metody, narzędzia, dobre praktyki. Kraków: Wyższa Szkoła Europejska im. Ks. Józefa Tischnera.
    22. Sajdak, A., (2013). Paradygmaty kształcenia studentów i wspierania rozwoju nauczycieli akademickich. Teoretyczne podstawy dydaktyki akademickiej. Kraków: Impuls.
    23. Schön, D.S. (1983). The Reflective Practitioner: How Professionals Think in Action. New York: Basic Books.
    24. Seldin, P. (1997). Teaching Portfolio. A Practical Guide to Improved Performance and Promotion/Tenure Decisions. Bolton: Anker Publishing Company.
    25. Uchwała nr 6 (2013/2014) Senatu Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu z dnia 20 września 2013.
    26. Wach Kąkolewicz, A. (2013). Rozwój kompetencji pedagogicznych nauczycieli akade mickich – potrzeby i działania. Neodidagmata, 35, 3–20. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe UAM.
    27. Zarządzenie nr 1/12 Dziekana Wydziału Mechanicznego z dnia 29 października 2012. Pobrano 25 marca 2015 z: http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/images/doc/ WSZJK/Zasady_hospitacji_na_WM.pdf