Article Sidebar
Submitted
January 3, 2020
Published
September 30, 2015
Download
Statistic
Read Counter :
153
Download : 87
Main Article Content
Abstract
W pracy przeprowadzono analizy oczekiwanej długości życia, głównie w kontekście jej związków z poziomem wykształcenia jednostek. Odniesiono się do specyficznych badań Eurostatu, uwzględniających przywołane kryterium podziału populacji. Badania swoim zasięgiem objęły 14 krajów unijnych (w tym także Polskę) oraz dwa kraje spoza Unii Europejskiej. Projekt był realizowany w perspektywie lat 2007–2010. Badano oczekiwaną dalszą długość życia jednostek w wieku 30 lat, zakładając, iż w tym wieku ujawniają się pierwsze efekty inwestycji w kapitał ludzki związanych z edukacją (prowadzone rozważania osadzono w ekonomicznej teorii kapitału ludzkiego).
Article Details
License
The author of the article declares that the submitted article does not infringe the copyrights of third parties. The author agrees to subject the article to the review procedure and to make editorial changes. The author transfers, free of charge, to SGH Publishing House the author's economic rights to the work in the fields of exploitation listed in the Article 50 of the Act of 4 February 1994 on Copyright and Related Rights – provided that the work has been accepted for publication and published.
SGH Publishing House holds economic copyrights to all content of the journal. Placing the text of the article in a repository, on the author's home page or on any other page is allowed as long as it does not involve obtaining economic benefits, and the text will be provided with source information (including the title, year, number and internet address of the journal).
How to Cite
Kunasz , M. . (2015). Wykształcenie jako czynnik determinujący długość życia. Education of Economists and Managers, 37(3), 93–110. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4644
References
-
1. Becker, G.S. (1964). Human Capital. A Theoretical Analysis with Special Reference to Education. New York: National Bureau of Economic Research.
2. Blaug, M. (1976). The Empirical Status of Human Capital Theory. A Slightly Jaundiced Survey. Journal of Economic Literature, 3, 827–855.
3. Burzyńska, M., Marcinkowski, J.T., Bryła, M., Maniecka Bryła, I. (2010). Life Expectancy i Healthy Life Years jako podstawowe miary oceny sytuacji zdrowotnej ludności. Problemy Higieny i Epidemiologii, 4, 530–536.
4. Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: PWN.
5. Dudek, M., Chmieliński, P. (2011). Znaczenie kapitału ludzkiego – uwagi teoretycz ne. W: A. Sikorska (red.), Uwarunkowania rozwoju kapitału ludzkiego w rolnictwie i na obszarach wiejskich. Warszawa: Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 11–44.
6. Gołaszewska Kaczan, U. (2012). Inwestycje w zdrowie jako element inwestycji w ka pitał ludzki. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 13(4), 272–285.
7. Gromulska, L., Wysocki, M.J., Goryński, P. (2008). Lata przeżyte w zdrowiu – zale cany przez Unię Europejską syntetyczny wskaźnik sytuacji zdrowotnej ludności. Przegląd Epidemiologiczny, 4, 811–820.
8. Grossman, M., (1972). On the Concept of Health Capital and Demand for Health. Journal of Political Economy, 80(2), 223–255.
9. Hnatyszyn Dzikowska, A., Łyszczarz, B., Wyszkowska, Z. (2009). Znaczenie zdrowia społeczeństwa dla wzrostu gospodarczego – ujęcie modelowe. W: J. Czech Rogosz (red.), Koniunktura gospodarcza a reakcje podmiotów gospodarujących. Katowice: Akademia Ekonomiczna w Katowicach, 37–48.
10. Jarecki, W. (2003). Koncepcja kapitału ludzkiego. W: D. Kopycińska (red.), Kapitał ludzki w gospodarce. Szczecin: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, 29–38.
11. Jarecki, W. (2011). Szacowanie kosztów i efektów kształcenia ekonomicznego na poziomie wyższym. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
12. Jarecki, W., Kunasz, M., Mazur Wierzbicka, E., Zwiech, P. (2010). Gospodarowanie kapitałem ludzkim. Szczecin: Economicus.
13. Kleszczewska, E., Kleszczewski, T. (2012). Znaczenie programów prozdrowotnych w koncepcji przedsiębiorstw przyszłości. Problemy Higieny i Epidemiologii, 93(4), 667–672.
14. Korzeniowska, E., Puchalski, K. (2011). Nisko wykształceni pracownicy a zdrowie – wyzwania dla edukacji zdrowotnej. Łódź: Instytut Medycyny Pracy.
15. Kryńska, E. (2013). Inwestowanie w kapitał ludzki – pożytki, potrzeby i dylematy. Polityka Społeczna, 1, 2–9.
16. Kunasz, M. (2004). Teoria kapitału ludzkiego na tle dorobku myśli ekonomicznej. W: A. Manikowski, A. Psyk (red.), Unifikacja gospodarek europejskich: szanse i zagro- żenia. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 433–443.
17. Mincer, J. (1958). Investment in Human Capital and Personal Income Distribution. Journal of Political Economy, 66(4), 281–302.
18. Niklewicz Pijaczyńska, M., Wachowska, M. (2012). Wiedza – kapitał ludzki – innowacje. Wrocław: Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa.
19. Ryć, K., Skrzypczak, Z. (2011). Przewidywana długość życia jako podstawowy miernik efektywności systemu ochrony zdrowia. Problemy Zarządzania, 9(3), 27–41.
20. Schultz, T.W. (1961). Investment in Human Capital, American Economic Review, 51(1), 1–17.
21. Suhrcke, M. (2005). The Contribution of Health to the Economy in the European Union. Brussels: European Commission.
22. Szreder, M. (2013). Wykształcenie a długość i jakość życia. Polityka Społeczna, 7, 1–5.
References
1. Becker, G.S. (1964). Human Capital. A Theoretical Analysis with Special Reference to Education. New York: National Bureau of Economic Research.
2. Blaug, M. (1976). The Empirical Status of Human Capital Theory. A Slightly Jaundiced Survey. Journal of Economic Literature, 3, 827–855.
3. Burzyńska, M., Marcinkowski, J.T., Bryła, M., Maniecka Bryła, I. (2010). Life Expectancy i Healthy Life Years jako podstawowe miary oceny sytuacji zdrowotnej ludności. Problemy Higieny i Epidemiologii, 4, 530–536.
4. Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: PWN.
5. Dudek, M., Chmieliński, P. (2011). Znaczenie kapitału ludzkiego – uwagi teoretycz ne. W: A. Sikorska (red.), Uwarunkowania rozwoju kapitału ludzkiego w rolnictwie i na obszarach wiejskich. Warszawa: Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 11–44.
6. Gołaszewska Kaczan, U. (2012). Inwestycje w zdrowie jako element inwestycji w ka pitał ludzki. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 13(4), 272–285.
7. Gromulska, L., Wysocki, M.J., Goryński, P. (2008). Lata przeżyte w zdrowiu – zale cany przez Unię Europejską syntetyczny wskaźnik sytuacji zdrowotnej ludności. Przegląd Epidemiologiczny, 4, 811–820.
8. Grossman, M., (1972). On the Concept of Health Capital and Demand for Health. Journal of Political Economy, 80(2), 223–255.
9. Hnatyszyn Dzikowska, A., Łyszczarz, B., Wyszkowska, Z. (2009). Znaczenie zdrowia społeczeństwa dla wzrostu gospodarczego – ujęcie modelowe. W: J. Czech Rogosz (red.), Koniunktura gospodarcza a reakcje podmiotów gospodarujących. Katowice: Akademia Ekonomiczna w Katowicach, 37–48.
10. Jarecki, W. (2003). Koncepcja kapitału ludzkiego. W: D. Kopycińska (red.), Kapitał ludzki w gospodarce. Szczecin: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, 29–38.
11. Jarecki, W. (2011). Szacowanie kosztów i efektów kształcenia ekonomicznego na poziomie wyższym. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
12. Jarecki, W., Kunasz, M., Mazur Wierzbicka, E., Zwiech, P. (2010). Gospodarowanie kapitałem ludzkim. Szczecin: Economicus.
13. Kleszczewska, E., Kleszczewski, T. (2012). Znaczenie programów prozdrowotnych w koncepcji przedsiębiorstw przyszłości. Problemy Higieny i Epidemiologii, 93(4), 667–672.
14. Korzeniowska, E., Puchalski, K. (2011). Nisko wykształceni pracownicy a zdrowie – wyzwania dla edukacji zdrowotnej. Łódź: Instytut Medycyny Pracy.
15. Kryńska, E. (2013). Inwestowanie w kapitał ludzki – pożytki, potrzeby i dylematy. Polityka Społeczna, 1, 2–9.
16. Kunasz, M. (2004). Teoria kapitału ludzkiego na tle dorobku myśli ekonomicznej. W: A. Manikowski, A. Psyk (red.), Unifikacja gospodarek europejskich: szanse i zagro- żenia. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 433–443.
17. Mincer, J. (1958). Investment in Human Capital and Personal Income Distribution. Journal of Political Economy, 66(4), 281–302.
18. Niklewicz Pijaczyńska, M., Wachowska, M. (2012). Wiedza – kapitał ludzki – innowacje. Wrocław: Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa.
19. Ryć, K., Skrzypczak, Z. (2011). Przewidywana długość życia jako podstawowy miernik efektywności systemu ochrony zdrowia. Problemy Zarządzania, 9(3), 27–41.
20. Schultz, T.W. (1961). Investment in Human Capital, American Economic Review, 51(1), 1–17.
21. Suhrcke, M. (2005). The Contribution of Health to the Economy in the European Union. Brussels: European Commission.
22. Szreder, M. (2013). Wykształcenie a długość i jakość życia. Polityka Społeczna, 7, 1–5.
2. Blaug, M. (1976). The Empirical Status of Human Capital Theory. A Slightly Jaundiced Survey. Journal of Economic Literature, 3, 827–855.
3. Burzyńska, M., Marcinkowski, J.T., Bryła, M., Maniecka Bryła, I. (2010). Life Expectancy i Healthy Life Years jako podstawowe miary oceny sytuacji zdrowotnej ludności. Problemy Higieny i Epidemiologii, 4, 530–536.
4. Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: PWN.
5. Dudek, M., Chmieliński, P. (2011). Znaczenie kapitału ludzkiego – uwagi teoretycz ne. W: A. Sikorska (red.), Uwarunkowania rozwoju kapitału ludzkiego w rolnictwie i na obszarach wiejskich. Warszawa: Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 11–44.
6. Gołaszewska Kaczan, U. (2012). Inwestycje w zdrowie jako element inwestycji w ka pitał ludzki. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 13(4), 272–285.
7. Gromulska, L., Wysocki, M.J., Goryński, P. (2008). Lata przeżyte w zdrowiu – zale cany przez Unię Europejską syntetyczny wskaźnik sytuacji zdrowotnej ludności. Przegląd Epidemiologiczny, 4, 811–820.
8. Grossman, M., (1972). On the Concept of Health Capital and Demand for Health. Journal of Political Economy, 80(2), 223–255.
9. Hnatyszyn Dzikowska, A., Łyszczarz, B., Wyszkowska, Z. (2009). Znaczenie zdrowia społeczeństwa dla wzrostu gospodarczego – ujęcie modelowe. W: J. Czech Rogosz (red.), Koniunktura gospodarcza a reakcje podmiotów gospodarujących. Katowice: Akademia Ekonomiczna w Katowicach, 37–48.
10. Jarecki, W. (2003). Koncepcja kapitału ludzkiego. W: D. Kopycińska (red.), Kapitał ludzki w gospodarce. Szczecin: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, 29–38.
11. Jarecki, W. (2011). Szacowanie kosztów i efektów kształcenia ekonomicznego na poziomie wyższym. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
12. Jarecki, W., Kunasz, M., Mazur Wierzbicka, E., Zwiech, P. (2010). Gospodarowanie kapitałem ludzkim. Szczecin: Economicus.
13. Kleszczewska, E., Kleszczewski, T. (2012). Znaczenie programów prozdrowotnych w koncepcji przedsiębiorstw przyszłości. Problemy Higieny i Epidemiologii, 93(4), 667–672.
14. Korzeniowska, E., Puchalski, K. (2011). Nisko wykształceni pracownicy a zdrowie – wyzwania dla edukacji zdrowotnej. Łódź: Instytut Medycyny Pracy.
15. Kryńska, E. (2013). Inwestowanie w kapitał ludzki – pożytki, potrzeby i dylematy. Polityka Społeczna, 1, 2–9.
16. Kunasz, M. (2004). Teoria kapitału ludzkiego na tle dorobku myśli ekonomicznej. W: A. Manikowski, A. Psyk (red.), Unifikacja gospodarek europejskich: szanse i zagro- żenia. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 433–443.
17. Mincer, J. (1958). Investment in Human Capital and Personal Income Distribution. Journal of Political Economy, 66(4), 281–302.
18. Niklewicz Pijaczyńska, M., Wachowska, M. (2012). Wiedza – kapitał ludzki – innowacje. Wrocław: Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa.
19. Ryć, K., Skrzypczak, Z. (2011). Przewidywana długość życia jako podstawowy miernik efektywności systemu ochrony zdrowia. Problemy Zarządzania, 9(3), 27–41.
20. Schultz, T.W. (1961). Investment in Human Capital, American Economic Review, 51(1), 1–17.
21. Suhrcke, M. (2005). The Contribution of Health to the Economy in the European Union. Brussels: European Commission.
22. Szreder, M. (2013). Wykształcenie a długość i jakość życia. Polityka Społeczna, 7, 1–5.