Treść głównego artykułu
Abstrakt
Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytania, czy kadra zarządzająca jest przy‑ gotowana do realizacji wyzwań związanych z usieciowieniem wymiaru sprawiedliwości oraz jakimi narzędziami powinien dysponować nowoczesny wymiar sprawiedliwości, aby skutecznie przygotowywać kadrę zarządzającą sądami do zmian w zarządzaniu. Organizacja wymiaru sprawiedliwości, a w jej ramach poszczególne sądy, ulega przeobrażeniom. Dzieje się tak wskutek przenikania do niej metod i technik zarządzania z biznesu. Zmiany zarządzania w sektorze prywatnym indukują zmiany w zarządzaniu organizacją wymiaru sprawiedliwości. W artykule przedstawiono cztery koncepcje administracji publicznej (weberowską, New Public Management, New Public Governance, New – Weberian State). Przedstawienie różnych koncepcji administracji publicznej, wraz z określonym arsenałem dostępnych w ich ramach metod i technik zarządzania, ma jedynie zasygnalizować wyzwania stojące przed kadrą zarządzającą sądami.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Referencje
-
1. Banasik, P. (2014a). Kadra zarządzająca a zaufanie do wymiaru sprawiedliwości. Kwartalnik Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie, 4(33). Pobrano 20.06.2015 z: http:// www.przedsiebiorstwo.waw.pl/files/74/877/banasik knop nr 04 2014 low res.pdf
2. Banasik, P. (2014b). Nowe kierunki w zarządzaniu wymiarem sprawiedliwości. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
3. Banasik, P. (2014). Wspólnoty praktyków w organizacji wymiaru sprawiedliwości – nowoczesny model doskonalenia zawodowego dla kadry zarządzającej sądownictwa. E mentor, 5(57). Pobrano 20.06.2015 z: http://dx.doi.org/10.15219/em57.1143
4. Banasik, P. (2015). Sieciowy transfer wiedzy w organizacji wymiaru sprawiedliwości. W: P. Banasik (red.), Budowa wartości wymiaru sprawiedliwości. Wymiar prawny, zarządczy i ekonomiczny. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 194–217.
5. Banasik, P. (2015). Organizacja wymiaru sprawiedliwości w strukturze sieci pu blicznej – możliwe interakcje, E mentor, 2(59). Pobrano 20.06.2015 z: http:// www.e mentor.edu.pl/artykul/index/numer/59/id/1171
6. Bojewska, B. (2015). Znaczenie organizacji sieciowych jako organizacji uczących się. W: B. Bojewska (red.), Innowacyjność organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 109–145.
7. Brdulak, J. (2015). Zarządzanie wiedzą w organizacji wymiaru sprawiedliwości. W: P. Banasik (red.), Budowa wartości wymiaru sprawiedliwości. Wymiar prawny, zarządczy i ekonomiczny. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 236–248.
8. Chrisidu Budnik, A. (2012). Sieci publicznoprawne. W: J. Niemczyk, E. Stańczyk Hugiet, B. Jasiński (red.), Sieci międzyorganizacyjne. Współczesne wyzwania dla teorii i praktyki zarządzania, Warszawa: C.H. Beck, 179–203.
9. Glinka, B., Hensel, P. (2009). Projektowanie organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
10. Gąska, I. (2014). Sieciowość struktur a procesy uczenia się. W: R. Sobiecki (red.), Gospodarka w sieciach relacji. Lublin: Wydawnictwo KUL, 134–156.
11. Hensel, P. (2012). Sektor publiczny – specyfika i metody zarządzania. W: B. Glinka, M. Kostera (red.), Nowe kierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo a Wolters Kluwer business, 171–189.
12. Izdebski, H. (2007). Kierunki rozwoju zarządzania publicznego w Europie. W: H. Izdebski, H. Machińska (red.), W poszukiwaniu dobrej administracji. Warszawa: Wydawnictwo Wydział Prawa i Administracji i Biuro Informacji Rady Europy, 11–23.
13. Jashapara, A. (2011). Zarządzanie wiedzą. Warszawa: PWE.
14. Kieżun, W. (1997). Sprawne zarządzanie organizacją. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
15. Kieżun, W. (2012). Patologia transformacji. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.
16. Kulesza, M., Sześciło, D. (2013). Polityka administracyjna i zarządzanie publiczne. Warszawa: Wydawnictwo LEX a Wolters Kluwer business.
17. Latusek Jurczak, D. (2014). Formy współpracy międzyorganizacyjnej. W: A.K. Koźmiński, D. Latusek Jurczak (red.), Relacje międzyorganizacyjne w naukach o zarządzaniu. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, 46–86.
18. Latusek Jurczak, D., Pikos, A. (2015). Formy współpracy międzyorganizacyjnej – możliwości zastosowań w wymiarze sprawiedliwości. W: P. Banasik (red.), Budowanie wartości wymiaru sprawiedliwości w obszarze prawnym, zarządczym i ekonomicznym. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 176–192.
19. Lichtarski, J. (1992). Teoretyczne i praktyczne problemy integracji gospodarczej przedsiębiorców. W: J. Lichtarski (red.), Współdziałanie gospodarcze przedsiębiorstw. Warszawa: PWE, 134–156.
20. Makowski, D. (2008). Pracownicy intelektualni. Profesjonalizacja wiedzy. W: D. Jemielniak, K.A. Koźmiński (red.), Zarządzanie wiedzą. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 145–167.
21. Ministerstwo Sprawiedliwości (2014). Strategia modernizacji przestrzeni wymiaru sprawiedliwości na lata 2014–2020. Pobrano 5.06.2015 z: file:///C:/Users/Downloads/ strategia modernizacji przestrzeni sprawiedliwosci%20(7).pdf
22. Moreno, J. (1934). Who shall Survive?. Washington: Nervous and Mental Diseases Publishing.
23. Olejniczak, K. (2009). Ku diagnozie polskiej administracji rządowej. Kontekst, potrze by informacyjne, perspektywy. Zarządzanie Publiczne, 1, 89–103.
24. Rada Ministrów (2012a). Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju – Polska 2030. Pobrano 5.06.2015 z: http://zds.kprm.gov.pl/sites/default/files/dsrk_2_tom_17_ listopada_2011__0.pdf
25. Rada Ministrów (2012b). Strategia Rozwoju Kraju 2020. Uchwała Nr 17 Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2013 r. w sprawie przyjęcia strategii „Sprawne Państwo 2020”. M.P. 2013, poz.136. Pobrano 5.05.2015 z: http://www.kigeit.org.pl/FTP/PRCIP/ Literatura/003_Strategia_Rozwoju_Kraju_2020.pdf
26. Rostkowski, T. (2012), Strategia zarządzania kapitałem ludzkim w administracji public nej. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
27. Skowronek Mielczarek, A. (2015). Istota organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. W: B. Bojewska (red.), Innowacyjność organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 67–106.
28. Sudoł, S., Kożuch, B. (2010). Rozszerzyć nauki o zarządzaniu o zarządzanie publiczne jako ich subdyscyplinę. W: S. Lachiewicz, B. Nogalski (red.), Osiągnięcia i perspektywy nauk o zarządzaniu. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, 382–401.
29. Sułkowski, Ł. (2014). Paradygmat krytyczny organizacji i zarządzania. W: Krytyczny nurt zarządzania, Ł. Sułkowski, M. Zawadzki (red.). Warszawa: Difin, 36–58.
30. Suszyński, C. (2010). Ewolucja kategorii przedsiębiorstwa w procesie rozwoju nauk o zarządzaniu. W: S. Lachiewicz, B. Nogalski (red.), Osiągnięcia i perspektywy nauk o zarządzaniu. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, 30–52.
31. Sześciło, D. i in. (2014). Administracja i zarządzanie publiczne. Nauka o współczesnej administracji. Warszawa: Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
32. Tomaszewski, A., Banasik, P. (2015). Mapowanie sieci międzyorganizacyjnych w wymiarze sprawiedliwości metodami social network analysis. W: P. Banasik (red.), Budowanie wartości wymiaru sprawiedliwości w obszarze prawnym, zarządczym i ekonomicznym. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 220–234.
Referencje
2. Banasik, P. (2014b). Nowe kierunki w zarządzaniu wymiarem sprawiedliwości. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
3. Banasik, P. (2014). Wspólnoty praktyków w organizacji wymiaru sprawiedliwości – nowoczesny model doskonalenia zawodowego dla kadry zarządzającej sądownictwa. E mentor, 5(57). Pobrano 20.06.2015 z: http://dx.doi.org/10.15219/em57.1143
4. Banasik, P. (2015). Sieciowy transfer wiedzy w organizacji wymiaru sprawiedliwości. W: P. Banasik (red.), Budowa wartości wymiaru sprawiedliwości. Wymiar prawny, zarządczy i ekonomiczny. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 194–217.
5. Banasik, P. (2015). Organizacja wymiaru sprawiedliwości w strukturze sieci pu blicznej – możliwe interakcje, E mentor, 2(59). Pobrano 20.06.2015 z: http:// www.e mentor.edu.pl/artykul/index/numer/59/id/1171
6. Bojewska, B. (2015). Znaczenie organizacji sieciowych jako organizacji uczących się. W: B. Bojewska (red.), Innowacyjność organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 109–145.
7. Brdulak, J. (2015). Zarządzanie wiedzą w organizacji wymiaru sprawiedliwości. W: P. Banasik (red.), Budowa wartości wymiaru sprawiedliwości. Wymiar prawny, zarządczy i ekonomiczny. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 236–248.
8. Chrisidu Budnik, A. (2012). Sieci publicznoprawne. W: J. Niemczyk, E. Stańczyk Hugiet, B. Jasiński (red.), Sieci międzyorganizacyjne. Współczesne wyzwania dla teorii i praktyki zarządzania, Warszawa: C.H. Beck, 179–203.
9. Glinka, B., Hensel, P. (2009). Projektowanie organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
10. Gąska, I. (2014). Sieciowość struktur a procesy uczenia się. W: R. Sobiecki (red.), Gospodarka w sieciach relacji. Lublin: Wydawnictwo KUL, 134–156.
11. Hensel, P. (2012). Sektor publiczny – specyfika i metody zarządzania. W: B. Glinka, M. Kostera (red.), Nowe kierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo a Wolters Kluwer business, 171–189.
12. Izdebski, H. (2007). Kierunki rozwoju zarządzania publicznego w Europie. W: H. Izdebski, H. Machińska (red.), W poszukiwaniu dobrej administracji. Warszawa: Wydawnictwo Wydział Prawa i Administracji i Biuro Informacji Rady Europy, 11–23.
13. Jashapara, A. (2011). Zarządzanie wiedzą. Warszawa: PWE.
14. Kieżun, W. (1997). Sprawne zarządzanie organizacją. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
15. Kieżun, W. (2012). Patologia transformacji. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.
16. Kulesza, M., Sześciło, D. (2013). Polityka administracyjna i zarządzanie publiczne. Warszawa: Wydawnictwo LEX a Wolters Kluwer business.
17. Latusek Jurczak, D. (2014). Formy współpracy międzyorganizacyjnej. W: A.K. Koźmiński, D. Latusek Jurczak (red.), Relacje międzyorganizacyjne w naukach o zarządzaniu. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, 46–86.
18. Latusek Jurczak, D., Pikos, A. (2015). Formy współpracy międzyorganizacyjnej – możliwości zastosowań w wymiarze sprawiedliwości. W: P. Banasik (red.), Budowanie wartości wymiaru sprawiedliwości w obszarze prawnym, zarządczym i ekonomicznym. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 176–192.
19. Lichtarski, J. (1992). Teoretyczne i praktyczne problemy integracji gospodarczej przedsiębiorców. W: J. Lichtarski (red.), Współdziałanie gospodarcze przedsiębiorstw. Warszawa: PWE, 134–156.
20. Makowski, D. (2008). Pracownicy intelektualni. Profesjonalizacja wiedzy. W: D. Jemielniak, K.A. Koźmiński (red.), Zarządzanie wiedzą. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 145–167.
21. Ministerstwo Sprawiedliwości (2014). Strategia modernizacji przestrzeni wymiaru sprawiedliwości na lata 2014–2020. Pobrano 5.06.2015 z: file:///C:/Users/Downloads/ strategia modernizacji przestrzeni sprawiedliwosci%20(7).pdf
22. Moreno, J. (1934). Who shall Survive?. Washington: Nervous and Mental Diseases Publishing.
23. Olejniczak, K. (2009). Ku diagnozie polskiej administracji rządowej. Kontekst, potrze by informacyjne, perspektywy. Zarządzanie Publiczne, 1, 89–103.
24. Rada Ministrów (2012a). Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju – Polska 2030. Pobrano 5.06.2015 z: http://zds.kprm.gov.pl/sites/default/files/dsrk_2_tom_17_ listopada_2011__0.pdf
25. Rada Ministrów (2012b). Strategia Rozwoju Kraju 2020. Uchwała Nr 17 Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2013 r. w sprawie przyjęcia strategii „Sprawne Państwo 2020”. M.P. 2013, poz.136. Pobrano 5.05.2015 z: http://www.kigeit.org.pl/FTP/PRCIP/ Literatura/003_Strategia_Rozwoju_Kraju_2020.pdf
26. Rostkowski, T. (2012), Strategia zarządzania kapitałem ludzkim w administracji public nej. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
27. Skowronek Mielczarek, A. (2015). Istota organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. W: B. Bojewska (red.), Innowacyjność organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 67–106.
28. Sudoł, S., Kożuch, B. (2010). Rozszerzyć nauki o zarządzaniu o zarządzanie publiczne jako ich subdyscyplinę. W: S. Lachiewicz, B. Nogalski (red.), Osiągnięcia i perspektywy nauk o zarządzaniu. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, 382–401.
29. Sułkowski, Ł. (2014). Paradygmat krytyczny organizacji i zarządzania. W: Krytyczny nurt zarządzania, Ł. Sułkowski, M. Zawadzki (red.). Warszawa: Difin, 36–58.
30. Suszyński, C. (2010). Ewolucja kategorii przedsiębiorstwa w procesie rozwoju nauk o zarządzaniu. W: S. Lachiewicz, B. Nogalski (red.), Osiągnięcia i perspektywy nauk o zarządzaniu. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, 30–52.
31. Sześciło, D. i in. (2014). Administracja i zarządzanie publiczne. Nauka o współczesnej administracji. Warszawa: Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
32. Tomaszewski, A., Banasik, P. (2015). Mapowanie sieci międzyorganizacyjnych w wymiarze sprawiedliwości metodami social network analysis. W: P. Banasik (red.), Budowanie wartości wymiaru sprawiedliwości w obszarze prawnym, zarządczym i ekonomicznym. Gdańsk: Wydawnictwo Kowalewski & Wolf, 220–234.