Main Article Content
Abstract
Zarządzanie przedsiębiorstwem w warunkach zmiennego otoczenia poddawane jest wpływom różnych czynników, które muszą znaleźć swoje umiejscowienie w podmiocie gospodarczym, aby mógł on być konkurencyjny wobec innych podmiotów, uczestników rynku. Jednym z obszarów rozwoju przedsiębiorstwa są konkurencyjność i środowisko naturalne. Jedno i drugie stanowi zwartą całość. Celem opracowania jest przedstawienie znaczenia świadomości ekorozwojowej w konkurencyjności miękkiej przedsiębiorstw. Teza pierwsza: świadomość ekorozwojowa jest kształtowana poprzez czynniki miękkie i czynniki twarde. Teza druga: świadomość ekorozwojowa jest czynnikiem składowym i czynnikiem przenikania konkurencyjności miękkiej przedsiębiorstw, co w konsekwencji powoduje kształtowanie konkurencyjności miękkiej ekorozwoju przedsiębiorstw oraz behawioralnej ekorozwojowej przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw
Article Details
The author of the article declares that the submitted article does not infringe the copyrights of third parties. The author agrees to subject the article to the review procedure and to make editorial changes. The author transfers, free of charge, to SGH Publishing House the author's economic rights to the work in the fields of exploitation listed in the Article 50 of the Act of 4 February 1994 on Copyright and Related Rights – provided that the work has been accepted for publication and published.
SGH Publishing House holds economic copyrights to all content of the journal. Placing the text of the article in a repository, on the author's home page or on any other page is allowed as long as it does not involve obtaining economic benefits, and the text will be provided with source information (including the title, year, number and internet address of the journal).
References
-
1. Bugdol, M. (2010). Zaufanie jako element systemu wartości organizacyjnych. Współczesne Zarządzanie, 2, 11–25.
2. Burger, T. (1986). Uwagi o świadomości ekologicznej. Przegląd Powszechny, 12, 374–388.
3. Dębowski, J. (2001). Świadomość. Poznanie. Naoczność poznania. Lublin: Uniwersytet Marii Curie‑Skłodowskiej.
4. Damasio, A.R. (1999). Błąd Kartezjusza. Emocje, rozum i ludzki mózg. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
5. Domka, L. (1996). Kryzys środowiska a edukacja dla ekorozwoju. Poznań: Uniwersytet Adama Mickiewicza.
6. Gliński, P. (1996). Polscy Zieloni. Ruch społeczny w okresie przemian. Warszawa: Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
7. Jonkisz, J. (2009). Świadomość i subiektywność we współczesnej filozofii umysłu razem czy oddzielnie? Analiza i Egzystencja, 9, 121–141.
8. Juchnowicz, M. (2007). Zaufanie organizacyjne. Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie, 2, 25–29.
9. Juchnowicz, M. (2009). Kultura zaufania wyzwaniem współczesnego zarządzania kapitałem ludzkim. W: M. Juchnowicz (red.), Kulturowe uwarunkowania zarządzania kapitałem ludzkim. Kraków: Oficyna a Wolters Kluwer business, 173–182.
10. Kociatkiewicz, J., Kostera, M. (2013). Zarządzanie humanistyczne. Zarys programu. Problemy Zarządzania, 4, 9–19.
11. Kurpiewski, W. (1992). Świadomość ekologiczna jako rewaloryzacja mitu. W: P. Dutkiewicz (red.), Ochrona środowiska w świetle filozofii wartości. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
12. Leśniewski, M.A. (2013). Ekorozwojowe źródła konkurencyjności gmin w Polsce. Warszawa: CeDeWu.
13. Leśniewski, M.A. (2015). Konkurencyjność ekorozwojowa, świadomość ekorozwojowa oraz ekorozwojowa kultura organizacyjna czynnikami kształtowania ekorozwojowego przedsiębiorstwa na przykładzie podmiotów gospodarczych regionu świętokrzyskiego. Badania Własne. Kielce: Uniwersytet Jana Kochanowskiego.
14. Leśniewski, M.A. (2015a). Konkurencyjność miękka przedsiębiorstw. Warszawa: Difin.
15. Leśniewski, M.A. (2015b). Employee Consciousness in Creating Competitive Advantage of Companies. W: S. Borkowski, J. Rosak‑Szyrocka (red.), Significance of Human Resources and Strategy in Organization Improvement. Zagreb: Croatian Quality Managers Society, 128–142.
16. Murphy, J. (1998). Potęga podświadomości. Warszawa: Świat Książki.
17. Miś, A. (2010). Jak zarządzać postawami pracowników. Kwartalnik nauk o przedsiębiorstwie, 1, 111–113.
18. Miś, A. (2005). Interpretacja kontekstu karier pracowniczych w przedsiębiorstwie. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie, 679, 33–46.
19. Nęcka, E., Sowa, J. (2005). Człowiek – umysł – maszyna. Rozmowy o twórczości i inteligencji. Kraków: Znak.
20. Oleksyn, T. (2010). Zarządzanie kompetencjami – teoria i praktyka. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
21. Papuziński, A. (2006). Świadomość ekologiczna w świetle teorii i praktyki (Zarys politologicznego modelu świadomości ekologicznej). Problemy ekorozwoju, 1, 33–40.
22. Sobiecki, R. (2007). Globalizacja a funkcje polskiego rolnictwa. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
23. Sułkowski, Ł. (2009). Interpretative Approach in Management Sciences. Argumenta Oeconomica, 2, 127–149.
24. Sztompka, P. (2007). Zaufanie fundamentem społeczeństwa. Kraków: Znak.
25. Werner, W. (2007). Człowiek, świadomość, społeczeństwo. Splątane korzenie współczesnej psychologii. W: M. Wójtowicz‑Dacka, L. Zając‑Lamparska (red.), O świadomości. Wybrane zagadnienia. Bydgoszcz: Uniwersytet im. Kazimierza Wielkiego, 17–39.
26. Wilson, E.O. (2002). Konsiliencja. Jedność wiedzy. Poznań: Zysk i S‑ka.
27. Turek, D., Wojtczuk‑Turek, A. (2006). Kompetencje człowieka – tradycja i współczesność. W: S. Konarski (red.), Kompetencje społeczno‑psychologiczne ekonomistów i menedżerów. Teoria, Badania, Edukacja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, 33–53.
28. Wojtczuk‑Turek, A. (2008). Kompetencje twórcze jako istotny składnik kapitału innowacyjnego przedsiębiorstw. W: S.A. Witkowski, T. Listwan (red.), Kompetencje a sukces zarządzania organizacją. Warszawa: Difin, 471–483.
29. Wódz, J. Wódz K, (2001). Świadomość ekologiczna. W: Z. Nowak (red.), Zarządzanie środowiskiem, Gliwice: Politechnika Śląska, 2001, 171–181.
References
2. Burger, T. (1986). Uwagi o świadomości ekologicznej. Przegląd Powszechny, 12, 374–388.
3. Dębowski, J. (2001). Świadomość. Poznanie. Naoczność poznania. Lublin: Uniwersytet Marii Curie‑Skłodowskiej.
4. Damasio, A.R. (1999). Błąd Kartezjusza. Emocje, rozum i ludzki mózg. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
5. Domka, L. (1996). Kryzys środowiska a edukacja dla ekorozwoju. Poznań: Uniwersytet Adama Mickiewicza.
6. Gliński, P. (1996). Polscy Zieloni. Ruch społeczny w okresie przemian. Warszawa: Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
7. Jonkisz, J. (2009). Świadomość i subiektywność we współczesnej filozofii umysłu razem czy oddzielnie? Analiza i Egzystencja, 9, 121–141.
8. Juchnowicz, M. (2007). Zaufanie organizacyjne. Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie, 2, 25–29.
9. Juchnowicz, M. (2009). Kultura zaufania wyzwaniem współczesnego zarządzania kapitałem ludzkim. W: M. Juchnowicz (red.), Kulturowe uwarunkowania zarządzania kapitałem ludzkim. Kraków: Oficyna a Wolters Kluwer business, 173–182.
10. Kociatkiewicz, J., Kostera, M. (2013). Zarządzanie humanistyczne. Zarys programu. Problemy Zarządzania, 4, 9–19.
11. Kurpiewski, W. (1992). Świadomość ekologiczna jako rewaloryzacja mitu. W: P. Dutkiewicz (red.), Ochrona środowiska w świetle filozofii wartości. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
12. Leśniewski, M.A. (2013). Ekorozwojowe źródła konkurencyjności gmin w Polsce. Warszawa: CeDeWu.
13. Leśniewski, M.A. (2015). Konkurencyjność ekorozwojowa, świadomość ekorozwojowa oraz ekorozwojowa kultura organizacyjna czynnikami kształtowania ekorozwojowego przedsiębiorstwa na przykładzie podmiotów gospodarczych regionu świętokrzyskiego. Badania Własne. Kielce: Uniwersytet Jana Kochanowskiego.
14. Leśniewski, M.A. (2015a). Konkurencyjność miękka przedsiębiorstw. Warszawa: Difin.
15. Leśniewski, M.A. (2015b). Employee Consciousness in Creating Competitive Advantage of Companies. W: S. Borkowski, J. Rosak‑Szyrocka (red.), Significance of Human Resources and Strategy in Organization Improvement. Zagreb: Croatian Quality Managers Society, 128–142.
16. Murphy, J. (1998). Potęga podświadomości. Warszawa: Świat Książki.
17. Miś, A. (2010). Jak zarządzać postawami pracowników. Kwartalnik nauk o przedsiębiorstwie, 1, 111–113.
18. Miś, A. (2005). Interpretacja kontekstu karier pracowniczych w przedsiębiorstwie. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie, 679, 33–46.
19. Nęcka, E., Sowa, J. (2005). Człowiek – umysł – maszyna. Rozmowy o twórczości i inteligencji. Kraków: Znak.
20. Oleksyn, T. (2010). Zarządzanie kompetencjami – teoria i praktyka. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
21. Papuziński, A. (2006). Świadomość ekologiczna w świetle teorii i praktyki (Zarys politologicznego modelu świadomości ekologicznej). Problemy ekorozwoju, 1, 33–40.
22. Sobiecki, R. (2007). Globalizacja a funkcje polskiego rolnictwa. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
23. Sułkowski, Ł. (2009). Interpretative Approach in Management Sciences. Argumenta Oeconomica, 2, 127–149.
24. Sztompka, P. (2007). Zaufanie fundamentem społeczeństwa. Kraków: Znak.
25. Werner, W. (2007). Człowiek, świadomość, społeczeństwo. Splątane korzenie współczesnej psychologii. W: M. Wójtowicz‑Dacka, L. Zając‑Lamparska (red.), O świadomości. Wybrane zagadnienia. Bydgoszcz: Uniwersytet im. Kazimierza Wielkiego, 17–39.
26. Wilson, E.O. (2002). Konsiliencja. Jedność wiedzy. Poznań: Zysk i S‑ka.
27. Turek, D., Wojtczuk‑Turek, A. (2006). Kompetencje człowieka – tradycja i współczesność. W: S. Konarski (red.), Kompetencje społeczno‑psychologiczne ekonomistów i menedżerów. Teoria, Badania, Edukacja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, 33–53.
28. Wojtczuk‑Turek, A. (2008). Kompetencje twórcze jako istotny składnik kapitału innowacyjnego przedsiębiorstw. W: S.A. Witkowski, T. Listwan (red.), Kompetencje a sukces zarządzania organizacją. Warszawa: Difin, 471–483.
29. Wódz, J. Wódz K, (2001). Świadomość ekologiczna. W: Z. Nowak (red.), Zarządzanie środowiskiem, Gliwice: Politechnika Śląska, 2001, 171–181.