Treść głównego artykułu

Abstrakt

Kultura organizacyjna jest istotnym i dobrze rozpoznanym czynnikiem kształtującym zdolność innowacyjną organizacji. Jedną z luk badawczych stanowi proinnowacyjna kultura sieci uniwersytetów. Celem artykułu jest poznanie i opisanie elementów proinnowacyjnej kultury i procesu jej kształtowania w ramach działania współrealizowanego przez uniwersytety z różnych krajów. W badaniach zastosowano eksploracyjne, pojedyncze studium przypadku. Analizę danych oparto na wymiarach kultury innowacyjnej opisanych przez Dobniego (2008). W rezultacie zidentyfikowano i opisano elementy procesu współdziałania w ramach międzynarodowej sieci uniwersytetów oraz elementy procesu współtworzenia innowacji społecznych, istotne dla budowania proinnowacyjnej kultury europejskiej sieci uniwersytetów. Przeprowadzone badania wykazały adekwatność wymiarów kultury innowacyjnej do opisu kultury sieci uniwersytetów i możliwości jej poszerzenia o poziomy kultury innowacyjnej w przypadku sieci uniwersytetów oraz zaobserwowaną „pętlę innowacji”.

Słowa kluczowe

kultura organizacyjna kultura innowacji sieć uniwersytety studium przypadku innowacje

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Lewandowski, M. (2023). Kształtowanie proinnowacyjnej kultury poprzez działania w ramach europejskiej sieci uniwersytetów Una Europa – studium przypadku projektu Una.Futura. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 66(4). https://doi.org/10.33119/EEIM.2022.66.2

Referencje

  1. Avalos, M., Larios, V. M., Salazar, P., Maciel, R. (2017). Hackathons, semesterathons, and summerathons as vehicles to develop smart city local talent that via their innovations promote synergy between industry, academia, government and citizens. Paper presented at the 2017 International Smart Cities Conference (ISC2).
  2. Barzelay, M. (1993). The single case study as intellectually ambitious inquiry. Journal of Public Administration Research and Theory, 3, 305–318. DOI:10.2307/1181786.
  3. Baxter, P., Jack, S. (2008). Qualitative Case Study Methodology: Study Design and Implementation for Novice Researchers. The Qualitative Report Volume, 13, 544–559.
  4. Dobni, C. B. (2008). Measuring innovation culture in organizations. European Journal of Innovation Management, 11 (4), 539–559. DOI:10.1108/14601060810911156.
  5. Hofstede, G., Hofstede, G. J. (2007). Kultury i organizacje. Warszawa: PWE.
  6. Hysing, E., Lidskog, R. (2021). Do Conceptual Innovations Facilitate Transformative Change? The Case of Biodiversity Governance. Frontiers in Ecology and Evolution, 8. DOI:10.3389/fevo.2020.612211.
  7. IDEO. (2015). Field Guide to Human-Centered Design.
  8. Khazanchi, S., Lewis, M. W., Boyer, K. K. (2007). Innovation-supportive Culture: The Impact of Organizational Values on Process Innovation. Journal of Operations Management, 25 (4), 871–884.
  9. Kincheloe, J. L. (2004). Introduction: The power of the bricolage: Expanding research methods. W: J. L. Kincheloe, K. Berry (red.), Rigour and Complexity in Educational Research: Conceptualizing the bricolage. New York: Open University Press, 1–22.
  10. Klimas, P. (2014). Kultura organizacyjna w sieciach innowacji. Studia Ekonomiczne.
  11. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 202, 100–112.
  12. Kraśnicka, T., Głód, W., Wronka-Pośpiech, M. (2016). Proinnowacyjna kultura organizacyjna a wyniki przedsiębiorstw. Przegląd Organizacji, 7, 20–27. DOI:10.33141/ po.2016.07.03.
  13. Lewandowski, M. (2013). Introduction to Academic Entrepreneurship. W: A. Szopa,
  14. W. Karwowski, P. Ordóñez de Pablos (red.), Academic Entrepreneurship and Technological Innovation: A Business Management Perspective. Hershey: Information Science Reference (IGI Global).
  15. Lewandowski, M. (2015). Types of Innovations in Cultural Organizations. International Journal of Contemporary Management, 14, 67–78.
  16. Lewandowski, M. (2019). How University Misses a Trick: The Perspective of Bad Design. W: Ł. Sułkowski, K. Wacha (red.), Doskonalenie systemów organizacyjnych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  17. Lewandowski M. (red.). (2022). Una Futura Concept Book, on-line. Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (w druku).
  18. Morawska-Jancelewicz, J. (2019). SOU i koncepcje pokrewne – społeczna odpowiedzialność nauki, trzecia misja i zaangażowanie społeczne. W: E. Jastrzębska, M. Przybysz (red.), Społeczna odpowiedzialność – znaczenie dla uczelni i sposoby wdrażania. Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju, 14–17.
  19. Morawska-Jancelewicz, J. (2021). The Role of Universities in Social Innovation Within Quadruple/Quintuple Helix Model: Practical Implications from Polish Experience.
  20. Journal of the Knowledge Economy. DOI:10.1007/s13132-021-00804-y.
  21. Olszewska, K. (2013). Innowacje w oświacie. Przedsiębiorstwo we Współczesnej Gospodarce – Teoria i Praktyka, 2, 38–53.
  22. Oslo Manual (2005). Guidelines for Collecting, Reporting and Using Data on Innovation, 3 rd Edition, OECD.
  23. Oslo Manual (2018). Guidelines for Collecting, Reporting and Using Data on Innovation, 4th Edition, OECD.
  24. Sitko-Lutek, A. (red.). (2014). Kompetencje i kultura organizacyjna przedsiębiorstw w perspektywie międzynarodowej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
  25. Stake, R. E. (2009). Jakościowe studium przypadku. W: N. K. Denzin, Y. S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 623–654.
  26. Sułkowski, Ł., Zawadzki, M. (2016). Corporate University: A Critical Approach. Entrepreneurship and Management, 17.
  27. Weick, K. E. (2016). Tworzenie sensu w organizacjach. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  28. Zbiegień-Maciąg, L. (2005). Kultura w organizacji. Identyfikacja kultur znanych firm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  29. Zolberg, V. (1980). Displayed Art and Performed Music: Selective Innovation and the Structure of Artistic Media. The Sociological Quarterly, 21, 219–231.