Treść głównego artykułu

Abstrakt

Artykuł prezentuje silne pokrewieństwa i znaczące różnice między socjometrycznymi technikami pracy z grupą, stosowanymi współcześnie w psychoterapii, w projektach artystycznych oraz w badaniach organizacji. Na początku omówiona została geneza socjometrii – metody autorstwa psychoanalityka Jacoba Moreno (1889–1974), powstałej w latach 30. XX wieku do analizy relacji interpersonalnych wewnątrz grupy oraz pomiędzy grupami. Następnie pokazano przykłady i cele ćwiczeń socjometrycznych stosowanych na potrzeby badań organizacji i na polu psychoterapii. Wreszcie artykuł prezentuje nieanalizowane dotąd w kontekście socjometrii przedsięwzięcia artystyczne cenionych artystów tańca i teatru, pokazując przesunięcia wobec oryginalnej idei Moreno, podyktowane przez nowy kontekst i nieco odmienne cele. Autorka udowadnia, że stosując socjometrię w kontekście organizacyjnym, warto czerpać inspirację zarówno z pola psychoterapii, jak i z pola sztuki partycypacyjnej, i korzystać z wypracowanej tam jawnej, aktywizującej wersji tego narzędzia. Metody terapii oraz techniki działania z publicznością mogą pomóc praktykom i badaczom organizacji odkryć na nowo autodiagnostyczny, integrujący potencjał tkwiący w tej metodzie.

Słowa kluczowe

socjometria Jacob Moreno trening grupowy role grupowe sztuka partycypacyjna badania organizacji

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Smolarska, Z. (2023). Czego badacze i praktycy organizacji mogą nauczyć się od artystów i psychoterapeutów? Socjometria jako narzędzie analizy relacji grupowych w organizacjach, psychoterapii i sztuce. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 67(1). https://doi.org/10.33119/EEIM.2023.67.2

Referencje

Read More