Treść głównego artykułu

Abstrakt

We współczesnych uwarunkowaniach problematyka dotycząca kształtowania zaangażowania pracowników, będącego czynnikiem o kluczowym znaczeniu dla osiągania celów organizacji, a zarazem wyznacznikiem skuteczności zarządzania kapitałem ludzkim, jest ważna z punktu widzenia każdej organizacji, w tym również uczelni wyższych. W procesie budowania zaangażowania pracowników istotną rolę odgrywa identyfikacja znaczenia różnorodnych czynników determinujących jego poziom. Jednym z takich czynników jest jakość relacji z bezpośrednimi przełożonymi. Podstawowym celem badania prezentowanego w niniejszym artykułu była identyfikacja znaczenia jakości relacji z przełożonymi jako jednego z czynników kształtujących zaangażowanie pracowników Uniwersytetu Warmińsko‑Mazurskiego w Olsztynie. Badanie służące realizacji celu zostało przeprowadzone metodą ankietową wśród nauczycieli akademickich oraz osób niebędących nauczycielami akademickimi.

Słowa kluczowe

zaangażowanie pracowników czynniki kształtujące zaangażowanie pracowników relacje z przełożonymi zarządzanie kapitałem ludzkim

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Stachowska , . S. . (2018). Jakość relacji z przełożonymi jako czynnik determinujący zaangażowanie pracowników (na przykładzie uczelni wyższej). Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 48(2), 113–130. https://doi.org/10.5604/01.3001.0012.2083

Referencje

    1. Anitha, J. (2014). Determinants of Engagement and Their Impact on Employee Performance. International Journal of Productivity and Performance Management, 63(3), 308–323.
    2. Armstrong, M. (2009). Zarządzanie wynagrodzeniami. Kraków: Wolters Kluwer.
    3. Armstrong, M. (2007). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Kraków: Wolters Kluwer
    4. Borkowska, S. (2014). Rola zaangażowania pracowników. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 2(97), 9–26.
    5. Bugdol, M. (2006). Wartości organizacyjne. Szkice z teorii organizacji i zarządzania. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
    6. Burkiewicz, M. (2003). Rola zaangażowania pracowników w strategii zarządzania zasoba‑ mi ludzkimi. Warszawa: PRET S.A.
    7. Burns, P. (2005). Corporate entrepreneurship. Building an entrepreneurial organization. New York: Palgrave.
    8. Cohen, A. (2007). Commitment Before and After: An Evaluation and Reconceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review, 17(3), 336–354.
    9. Croston, D. (2008). Employee Engagement. „The People First” Approach to Building a Business. Sydney: Moonstone Media.
    10. Falcone, P. (2006). Preserving restless top performers: keep your top performers en‑ gaged so they don’t jump ship once job opportunities arise. HR Magazine, 51(3), 117–122.
    11. Gajdzik, B. (2012). Budowanie zaangażowania pracowniczego w przedsiębiorstwie – analiza przypadku. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 2, 68–88.
    12. Juchnowicz, M. (2009). Fenomen zaangażowania pracowników. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów. Problemy. Innowacje. Projekty, 2(12), 11–23.
    13. Juchnowicz, M. (2012). Zaangażowanie pracowników: sposoby oceny i motywowania. Warszawa: PWE.
    14. Juchnowicz, M. (2010). Zarządzanie przez zaangażowanie. Koncepcje. Kontrowersje. Aplikacje. Warszawa: PWE.
    15. Kahn, W.A. (1990). Psychological Conditions of Personal Engagement and Disengagement at Work. Academy of Management Journal, 33(4), 692–724.
    16. Kinowska, H. (2009). Wpływ wybranych czynników strukturalnych na zaangażowanie pracowników. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów. Problemy. Innowacje. Projekty, 2(12), 65–81.
    17. Kochan, T.A., Dyer, L. (1993). Managing transformational change: The role of human resource professional. International Journal of Human Resource Management, 4(3), 569–590.
    18. Meyer, J.P., Allen, N.J. (1991). A Tree‑Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review, 1, 65–69.
    19. Robinson, D., Perryman, S., Hayday, S. (2004). The Drivers of Employee Engagement. Brighton: IES Research Report.
    20. Schaufeli, W.B., Salanova, M., Gonzalez‑Roma, V., Bakker, A.B. (2002). The Measurement of Engagement and Burnout: A Two‑Sample Confirmatory Factor Analytic Approach. Journal of Happiness Studies, 3, 71–92.
    21. Smythe, J. (2009). CEO – dyrektor do spraw zaangażowania. Kraków: Wolters Kluwer.
    22. Spik, A., Klincewicz, K. (2008). Nowe kierunki w zarządzaniu ludźmi – zaangażowanie organizacyjne. W: M. Kostera (red.), Nowe kierunki w zarządzaniu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 471–492.