Pasek boczny artykułu
Przesłane
grudnia 4, 2019
Opublikowane
marca 31, 2019
Pobieranie
Statystyczny
Read Counter :
111
Pobieranie : 44
Treść głównego artykułu
Abstrakt
W artykule przedstawiono, w historycznym ujęciu, konsekwencje społecznego konstruowania czasu pracy dla organizacji oraz dla jednostek. Pokazano powiązania procesu społecznego konstruowania czasu z kształtowaniem się nowoczesnego społeczeństwa oraz przemian określanych jako ponowoczesność. W kontekście organizacji rozważono wpływ dynamiki świadomości temporalnej zarządzających i pracowników na zmianę w organizacji oraz w ich życiu osobistym. Przedstawiono konsekwencje różnego postrzegania czasu dla postaw, zachowań i aspiracji współczesnych pracowników w kontekście godzenia ról zawodowych i rodzinnych.
Słowa kluczowe
konstruowanie czasu
perspektywa temporalna
godzenie ról zawodowych i rodzinnych
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Jak cytować
Górski, P., & Ryłko, E. (2019). Przemiany wymiarów temporalnych rzeczywistości społecznej i ich konsekwencje dla zarządzania zasobami ludzkimi. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 51(1), 11–21. https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.2336
Referencje
-
1. Butmanowicz-Dębicka, I., Jaśtal, J. (2018). Czas i bezczasowość. Konstrukcje społecznei doświadczenia osobowe. Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.
2. Coleman, J., Coleman, J. (2018). 5 sposobów na to, aby nie przenosić stresu z pracy do domu.
3. https://www.hbrp.pl/b/5‑sposobow-na-to-aby-nie-przynosic-stresu-z-pracy-dodomu/1CezTBwe1, 17.12.2018.
4. Crary, J. (2015). Późny kapitalizm i koniec snu. Kraków: Karakter.
5. Ford, H. (1925). Moje życie i dzieło. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska”.
6. Fournier, V. (1999). The appeal to „professionalism” as a disciplinary mechanism. TheSociological Review, 47 (2), 280–307.
7. Gądecki, J., Jewdokimow, M., Żadkowska, M. (2017). Tu się pracuje. Socjologiczne studiumpracy zawodowej prowadzonej w domu na zasadach telepracy. Kraków: Libron.
8. Hysa, B. (2016). Zarządzanie różnorodnością pokoleniową. Zeszyty Naukowe PolitechnikiŚląskiej. Organizacja i Zarządzanie, 97, 385–398.
9. Jak efektywnie zarządzać czasem w pracy. http://nf.pl/kariera/jak-efektywnie-zarzadzac--czasem-w-pracy,,14220,187, 17.12.2018.
10. Kamiński, A. Z. (1994). Niedialektyczna koncepcja planowania i interes społeczny.
11. W: W. Morawski (red.), Zmierzch socjalizmu państwowego. Szkice z socjologii ekonomicznej.
12. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 20–40.
13. Knapińska, M. (2014). Prekariat jako zjawisko występujące na współczesnym rynkupracy w Polsce i Unii Europejskiej. Studia Oeconomica Posnaniensia, 7 (268), 94–112.
14. Kozielecki, J. (2004). Społeczeństwo transgresyjne. Szansa i ryzyko. Warszawa: Żak.
15. Kozielecki, J. (1997). Transgresja i kultura. Warszawa: Żak.
16. Król, H. (2006). Transformacja pracy i funkcji personalnej. W: H. Król, A. Ludwiczyński(red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji.
17. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 17–49.
18. Lipka, A. (2013). Świadomość temporalna zarządzających zmianami – próba typologiii definicji. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 2, 9–26.
19. Michoń, P. (2015). Zatrzymana rewolucja? Zmiany w podziale pracy w gospodarstwachdomowych – międzynarodowe badania porównawcze. Polityka Społeczna, 2 (491),27–33.
20. Standing, G. (2018). Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Warszawa: WydawnictwoNaukowe PWN.
21. Tarkowska, E. (1992). Czas w życiu Polaków. Wyniki badań, hipotezy, impresje. Warszawa:Instytut Filozofii i Socjologii PAN.
22. Tomaszewska-Lipiec, R. (2014). Relacje praca – życie pozazawodowe drogą do zrównoważonegorozwoju jednostki. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW.
23. Widerszal-Bazyl, M., Wołodźko, E. (2015). Wartości związane z pracą w różnych pokoleniach.
24. Bezpieczeństwo Pracy – Nauka i Praktyka, 10, 20–24.
25. Zając-Lamparska, L. (2011). Czas jako kryterium opisu oraz mechanizm regulacjifunkcjonowania człowieka: problematyka czasu w psychologii. Przegląd Naukowo--Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa, 4, 111–124.
26. Żukowski, T. (1994). Fabryki – urzędy. Rozważanie o ładzie gospodarczym w polskichzakładach przemysłowych w latach realnego socjalizmu. W: W. Morawski(red.), Zmierzch socjalizmu państwowego. Szkice z socjologii ekonomicznej. Warszawa:Wydawnictwo Naukowe PWN, 160–176.
Referencje
1. Butmanowicz-Dębicka, I., Jaśtal, J. (2018). Czas i bezczasowość. Konstrukcje społecznei doświadczenia osobowe. Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.
2. Coleman, J., Coleman, J. (2018). 5 sposobów na to, aby nie przenosić stresu z pracy do domu.
3. https://www.hbrp.pl/b/5‑sposobow-na-to-aby-nie-przynosic-stresu-z-pracy-dodomu/1CezTBwe1, 17.12.2018.
4. Crary, J. (2015). Późny kapitalizm i koniec snu. Kraków: Karakter.
5. Ford, H. (1925). Moje życie i dzieło. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska”.
6. Fournier, V. (1999). The appeal to „professionalism” as a disciplinary mechanism. TheSociological Review, 47 (2), 280–307.
7. Gądecki, J., Jewdokimow, M., Żadkowska, M. (2017). Tu się pracuje. Socjologiczne studiumpracy zawodowej prowadzonej w domu na zasadach telepracy. Kraków: Libron.
8. Hysa, B. (2016). Zarządzanie różnorodnością pokoleniową. Zeszyty Naukowe PolitechnikiŚląskiej. Organizacja i Zarządzanie, 97, 385–398.
9. Jak efektywnie zarządzać czasem w pracy. http://nf.pl/kariera/jak-efektywnie-zarzadzac--czasem-w-pracy,,14220,187, 17.12.2018.
10. Kamiński, A. Z. (1994). Niedialektyczna koncepcja planowania i interes społeczny.
11. W: W. Morawski (red.), Zmierzch socjalizmu państwowego. Szkice z socjologii ekonomicznej.
12. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 20–40.
13. Knapińska, M. (2014). Prekariat jako zjawisko występujące na współczesnym rynkupracy w Polsce i Unii Europejskiej. Studia Oeconomica Posnaniensia, 7 (268), 94–112.
14. Kozielecki, J. (2004). Społeczeństwo transgresyjne. Szansa i ryzyko. Warszawa: Żak.
15. Kozielecki, J. (1997). Transgresja i kultura. Warszawa: Żak.
16. Król, H. (2006). Transformacja pracy i funkcji personalnej. W: H. Król, A. Ludwiczyński(red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji.
17. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 17–49.
18. Lipka, A. (2013). Świadomość temporalna zarządzających zmianami – próba typologiii definicji. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 2, 9–26.
19. Michoń, P. (2015). Zatrzymana rewolucja? Zmiany w podziale pracy w gospodarstwachdomowych – międzynarodowe badania porównawcze. Polityka Społeczna, 2 (491),27–33.
20. Standing, G. (2018). Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Warszawa: WydawnictwoNaukowe PWN.
21. Tarkowska, E. (1992). Czas w życiu Polaków. Wyniki badań, hipotezy, impresje. Warszawa:Instytut Filozofii i Socjologii PAN.
22. Tomaszewska-Lipiec, R. (2014). Relacje praca – życie pozazawodowe drogą do zrównoważonegorozwoju jednostki. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW.
23. Widerszal-Bazyl, M., Wołodźko, E. (2015). Wartości związane z pracą w różnych pokoleniach.
24. Bezpieczeństwo Pracy – Nauka i Praktyka, 10, 20–24.
25. Zając-Lamparska, L. (2011). Czas jako kryterium opisu oraz mechanizm regulacjifunkcjonowania człowieka: problematyka czasu w psychologii. Przegląd Naukowo--Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa, 4, 111–124.
26. Żukowski, T. (1994). Fabryki – urzędy. Rozważanie o ładzie gospodarczym w polskichzakładach przemysłowych w latach realnego socjalizmu. W: W. Morawski(red.), Zmierzch socjalizmu państwowego. Szkice z socjologii ekonomicznej. Warszawa:Wydawnictwo Naukowe PWN, 160–176.
2. Coleman, J., Coleman, J. (2018). 5 sposobów na to, aby nie przenosić stresu z pracy do domu.
3. https://www.hbrp.pl/b/5‑sposobow-na-to-aby-nie-przynosic-stresu-z-pracy-dodomu/1CezTBwe1, 17.12.2018.
4. Crary, J. (2015). Późny kapitalizm i koniec snu. Kraków: Karakter.
5. Ford, H. (1925). Moje życie i dzieło. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska”.
6. Fournier, V. (1999). The appeal to „professionalism” as a disciplinary mechanism. TheSociological Review, 47 (2), 280–307.
7. Gądecki, J., Jewdokimow, M., Żadkowska, M. (2017). Tu się pracuje. Socjologiczne studiumpracy zawodowej prowadzonej w domu na zasadach telepracy. Kraków: Libron.
8. Hysa, B. (2016). Zarządzanie różnorodnością pokoleniową. Zeszyty Naukowe PolitechnikiŚląskiej. Organizacja i Zarządzanie, 97, 385–398.
9. Jak efektywnie zarządzać czasem w pracy. http://nf.pl/kariera/jak-efektywnie-zarzadzac--czasem-w-pracy,,14220,187, 17.12.2018.
10. Kamiński, A. Z. (1994). Niedialektyczna koncepcja planowania i interes społeczny.
11. W: W. Morawski (red.), Zmierzch socjalizmu państwowego. Szkice z socjologii ekonomicznej.
12. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 20–40.
13. Knapińska, M. (2014). Prekariat jako zjawisko występujące na współczesnym rynkupracy w Polsce i Unii Europejskiej. Studia Oeconomica Posnaniensia, 7 (268), 94–112.
14. Kozielecki, J. (2004). Społeczeństwo transgresyjne. Szansa i ryzyko. Warszawa: Żak.
15. Kozielecki, J. (1997). Transgresja i kultura. Warszawa: Żak.
16. Król, H. (2006). Transformacja pracy i funkcji personalnej. W: H. Król, A. Ludwiczyński(red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji.
17. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 17–49.
18. Lipka, A. (2013). Świadomość temporalna zarządzających zmianami – próba typologiii definicji. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 2, 9–26.
19. Michoń, P. (2015). Zatrzymana rewolucja? Zmiany w podziale pracy w gospodarstwachdomowych – międzynarodowe badania porównawcze. Polityka Społeczna, 2 (491),27–33.
20. Standing, G. (2018). Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Warszawa: WydawnictwoNaukowe PWN.
21. Tarkowska, E. (1992). Czas w życiu Polaków. Wyniki badań, hipotezy, impresje. Warszawa:Instytut Filozofii i Socjologii PAN.
22. Tomaszewska-Lipiec, R. (2014). Relacje praca – życie pozazawodowe drogą do zrównoważonegorozwoju jednostki. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW.
23. Widerszal-Bazyl, M., Wołodźko, E. (2015). Wartości związane z pracą w różnych pokoleniach.
24. Bezpieczeństwo Pracy – Nauka i Praktyka, 10, 20–24.
25. Zając-Lamparska, L. (2011). Czas jako kryterium opisu oraz mechanizm regulacjifunkcjonowania człowieka: problematyka czasu w psychologii. Przegląd Naukowo--Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa, 4, 111–124.
26. Żukowski, T. (1994). Fabryki – urzędy. Rozważanie o ładzie gospodarczym w polskichzakładach przemysłowych w latach realnego socjalizmu. W: W. Morawski(red.), Zmierzch socjalizmu państwowego. Szkice z socjologii ekonomicznej. Warszawa:Wydawnictwo Naukowe PWN, 160–176.