Article Sidebar
Submitted
December 4, 2019
Published
March 31, 2019
Download
Statistic
Read Counter :
319
Download : 225
Main Article Content
Abstract
Kompetentny pracownik jest obecnie dominującym źródłem wartości przedsiębiorstwa (Juchnowicz, 2010). Dlatego część przedsiębiorstw pozytywnie postrzega pracowników uzależnionych od pracy. W rzeczywistości jednak pracoholik nieustannie pracuje w pośpiechu, może robić błędy oraz wyraża wysoką potrzebę sprawowania kontroli (Lipka, Waszczak, 2013). Niektóre organizacje stymulują pracoholizm, m.in. poprzez ukształtowanie klimatu organizacyjnego. W artykule przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego wśród pracowników wiedzy (N = 600) nad związkami między natężeniem pracoholizmu a wymiarami klimatu organizacyjnego. Oceny klimatu dokonano za pomocą polskiej adaptacji kwestionariusza do badania Klimatu Organizacyjnego L. Rosenstiela i R. Bögela, do analizy poziomu pracoholizmu zaś polską wersję kwestionariusza DUWAS-10 autorstwa W. Schaufeliego i T. Tarisa. Wyniki wykazały występowanie istotnych statystycznie związków między zmiennymi
Article Details
License
The author of the article declares that the submitted article does not infringe the copyrights of third parties. The author agrees to subject the article to the review procedure and to make editorial changes. The author transfers, free of charge, to SGH Publishing House the author's economic rights to the work in the fields of exploitation listed in the Article 50 of the Act of 4 February 1994 on Copyright and Related Rights – provided that the work has been accepted for publication and published.
SGH Publishing House holds economic copyrights to all content of the journal. Placing the text of the article in a repository, on the author's home page or on any other page is allowed as long as it does not involve obtaining economic benefits, and the text will be provided with source information (including the title, year, number and internet address of the journal).
How to Cite
Oleksa-Marewska, K. . (2019). Związek między klimatem organizacyjnym a występowaniem zjawiska pracoholizmu w przedsiębiorstwach zatrudniających pracowników wiedzy. Education of Economists and Managers, 51(1), 69–79. https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.2345
References
-
1. Burke, R. J. (2000). Workaholism in organizations: The role of personal beliefs andfears. Anxiety, Stress and Coping, 13, 53–64.
2. Czechowska-Świtaj, T. (2005). Zarządzanie kapitałem intelektualnym w organizacji. Warszawa:Oficyna Wydawnicza WSM.
3. Davenport, T. H. (2007). Zarządzanie pracownikami wiedzy. Warszawa: Oficyna WoltersKluwer business.
4. Dudek, B. (2008). Pracoholizm – szkodliwy skutek nadmiernego zaangażowania w pracę.Medycyna Pracy, 59 (3), 247–254.
5. Durniat, K. (2016). Badanie klimatu organizacyjnego z wykorzystaniem zaadaptowanegokwestionariusza Rosenstiela i Boegela, cz. 2. Przedsiębiorczość i Zarządzanie,18 (3), 41–58.
6. Durniat, K. (2012). Polish adaptation of L. Rosenstiel and R. Boegel’s organizationalclimate diagnosis questionnaire. Polish Journal of Applied Psychology, 10 (1), 147–168.
7. Golińska, L. (2008). Pracoholizm. Uzależnienie czy pasja. Warszawa: Difin.
8. Innanen, H., Tolvanenb, A., Salmela-Aroa, K. (2014). Burnout, work engagement andworkaholism among highly educated employees: Profiles, antecedents and outcomes. Burnout Research, 1, 38–49.
9. Johnstone, A., Johnston, L. (2005). The relationship between organizational climate,organizational type and workaholism. New Zealand Journal of Psychology, 34, 181–188.
10. Juchnowicz, M. (2010). Ewolucja zarządzania w sferze ludzkiej – od ZZL do ZKL.W: T. Listwan, S. A. Witkowski (red.), Menedżer w gospodarce opartej na wiedzy. Wrocław:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 250–259.
11. Killinger, B. (2007). Pracoholicy. Szkoła przetrwania. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
12. Kopelman, R., Brief, A., Guzzo, R. (1990). The role of climate and culture in productivity.W: B. Schneider (ed.), Organizational climate and culture. San Francisco: Jossey--Bass Publishers, 282–318.
13. Kravina, L., Falco, A., Girardi, D., De Carlo, N. (2010). Workaholism among managementand workers in an Italian cooperative enterprise. TPM, 17 (4), 201–216.
14. Lipka, A., Waszczak, S. (2013). Pracoholizm w kategoriach ekonomii. Katowice: WydawnictwoUniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.
15. Mazzetti, G., Schaufeli, W. B., Guglielmi, D. (2014). Are Workaholics Born or Made?Relations of Workaholism with Person Characteristics and Overwork Climate. International Journal of Stress Management, 21 (3), 227–254.
16. Morawski, M. (2009). Zarządzanie profesjonalistami. Warszawa: PWE.
17. Rosenstiel, L., Bögel, R. (1992). Betriebsklima geht jeden an. München: Bayerischer Staatsministeriumfür Arbeit, Familieuumd Sozialordnung.
18. Schaufeli, W. B., Taris, T. W., Bakker, A. B. (2008). It Takes Two to Tango: WorkaholismIs Working Excessively and Working Compulsively. W: R. J. Burke, C. L. Cooper(eds), The Long Work Hours Culture, Causes, Consequences and Choices. Bingley: Emerald,203–226.
19. Scott, K. S., Moore, K. S., Miceli, M. P. (1997). An exploration of the meaning and consequencesof workaholism. Human Relations, 50 (3), 287–314.
20. Sonnentag, S., Brodbeck, F. C., Heinbokel, T., Stolte, W. (1994). Stressor-burnout relationshipin software development teams. Journal of Occupational and OrganizationalPsychology, 67 (4), 327–341.
21. Spence, J. T., Robbins, A. S. (1992). Workaholism: Definition, measurement and preliminaryresults. Journal of Personality Assessment, 58, 160–178.
22. Syper, M. (2008). Stres jako koszt sukcesu zawodowego menedżera. W: Z. Janowska(red.), Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, t. II. Łódź:Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 377–387.
23. Szpitalak, M. (2012). Wielowymiarowy Kwestionariusz Oceny Pracoholizmu. Kraków:Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
24. Takeuchi, R., Chen, G., Lepak, D. (2009). Through the looking glass of a social systemcross-level effects of high-performance work systems on employees’ attitudes. PersonnelPsychology, 62, 1–29.
25. Wachowiak, J. (2011). Dysfunkcjonalne zachowania pracowników. Warszawa: Difin.
26. Wojdyło, K. (2010). Pracoholizm. Perspektywa poznawcza. Warszawa: Difin.
27. Wojtaszczyk, K. (2013). (Dys)funkcjonalne rozwiązania w zakresie kształtowaniawarunków pracy. Przykład firmy Google. Acta Universitatis Lodzienisis. Folia Oeconomica,288, 249–258.
References
1. Burke, R. J. (2000). Workaholism in organizations: The role of personal beliefs andfears. Anxiety, Stress and Coping, 13, 53–64.
2. Czechowska-Świtaj, T. (2005). Zarządzanie kapitałem intelektualnym w organizacji. Warszawa:Oficyna Wydawnicza WSM.
3. Davenport, T. H. (2007). Zarządzanie pracownikami wiedzy. Warszawa: Oficyna WoltersKluwer business.
4. Dudek, B. (2008). Pracoholizm – szkodliwy skutek nadmiernego zaangażowania w pracę.Medycyna Pracy, 59 (3), 247–254.
5. Durniat, K. (2016). Badanie klimatu organizacyjnego z wykorzystaniem zaadaptowanegokwestionariusza Rosenstiela i Boegela, cz. 2. Przedsiębiorczość i Zarządzanie,18 (3), 41–58.
6. Durniat, K. (2012). Polish adaptation of L. Rosenstiel and R. Boegel’s organizationalclimate diagnosis questionnaire. Polish Journal of Applied Psychology, 10 (1), 147–168.
7. Golińska, L. (2008). Pracoholizm. Uzależnienie czy pasja. Warszawa: Difin.
8. Innanen, H., Tolvanenb, A., Salmela-Aroa, K. (2014). Burnout, work engagement andworkaholism among highly educated employees: Profiles, antecedents and outcomes. Burnout Research, 1, 38–49.
9. Johnstone, A., Johnston, L. (2005). The relationship between organizational climate,organizational type and workaholism. New Zealand Journal of Psychology, 34, 181–188.
10. Juchnowicz, M. (2010). Ewolucja zarządzania w sferze ludzkiej – od ZZL do ZKL.W: T. Listwan, S. A. Witkowski (red.), Menedżer w gospodarce opartej na wiedzy. Wrocław:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 250–259.
11. Killinger, B. (2007). Pracoholicy. Szkoła przetrwania. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
12. Kopelman, R., Brief, A., Guzzo, R. (1990). The role of climate and culture in productivity.W: B. Schneider (ed.), Organizational climate and culture. San Francisco: Jossey--Bass Publishers, 282–318.
13. Kravina, L., Falco, A., Girardi, D., De Carlo, N. (2010). Workaholism among managementand workers in an Italian cooperative enterprise. TPM, 17 (4), 201–216.
14. Lipka, A., Waszczak, S. (2013). Pracoholizm w kategoriach ekonomii. Katowice: WydawnictwoUniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.
15. Mazzetti, G., Schaufeli, W. B., Guglielmi, D. (2014). Are Workaholics Born or Made?Relations of Workaholism with Person Characteristics and Overwork Climate. International Journal of Stress Management, 21 (3), 227–254.
16. Morawski, M. (2009). Zarządzanie profesjonalistami. Warszawa: PWE.
17. Rosenstiel, L., Bögel, R. (1992). Betriebsklima geht jeden an. München: Bayerischer Staatsministeriumfür Arbeit, Familieuumd Sozialordnung.
18. Schaufeli, W. B., Taris, T. W., Bakker, A. B. (2008). It Takes Two to Tango: WorkaholismIs Working Excessively and Working Compulsively. W: R. J. Burke, C. L. Cooper(eds), The Long Work Hours Culture, Causes, Consequences and Choices. Bingley: Emerald,203–226.
19. Scott, K. S., Moore, K. S., Miceli, M. P. (1997). An exploration of the meaning and consequencesof workaholism. Human Relations, 50 (3), 287–314.
20. Sonnentag, S., Brodbeck, F. C., Heinbokel, T., Stolte, W. (1994). Stressor-burnout relationshipin software development teams. Journal of Occupational and OrganizationalPsychology, 67 (4), 327–341.
21. Spence, J. T., Robbins, A. S. (1992). Workaholism: Definition, measurement and preliminaryresults. Journal of Personality Assessment, 58, 160–178.
22. Syper, M. (2008). Stres jako koszt sukcesu zawodowego menedżera. W: Z. Janowska(red.), Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, t. II. Łódź:Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 377–387.
23. Szpitalak, M. (2012). Wielowymiarowy Kwestionariusz Oceny Pracoholizmu. Kraków:Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
24. Takeuchi, R., Chen, G., Lepak, D. (2009). Through the looking glass of a social systemcross-level effects of high-performance work systems on employees’ attitudes. PersonnelPsychology, 62, 1–29.
25. Wachowiak, J. (2011). Dysfunkcjonalne zachowania pracowników. Warszawa: Difin.
26. Wojdyło, K. (2010). Pracoholizm. Perspektywa poznawcza. Warszawa: Difin.
27. Wojtaszczyk, K. (2013). (Dys)funkcjonalne rozwiązania w zakresie kształtowaniawarunków pracy. Przykład firmy Google. Acta Universitatis Lodzienisis. Folia Oeconomica,288, 249–258.
2. Czechowska-Świtaj, T. (2005). Zarządzanie kapitałem intelektualnym w organizacji. Warszawa:Oficyna Wydawnicza WSM.
3. Davenport, T. H. (2007). Zarządzanie pracownikami wiedzy. Warszawa: Oficyna WoltersKluwer business.
4. Dudek, B. (2008). Pracoholizm – szkodliwy skutek nadmiernego zaangażowania w pracę.Medycyna Pracy, 59 (3), 247–254.
5. Durniat, K. (2016). Badanie klimatu organizacyjnego z wykorzystaniem zaadaptowanegokwestionariusza Rosenstiela i Boegela, cz. 2. Przedsiębiorczość i Zarządzanie,18 (3), 41–58.
6. Durniat, K. (2012). Polish adaptation of L. Rosenstiel and R. Boegel’s organizationalclimate diagnosis questionnaire. Polish Journal of Applied Psychology, 10 (1), 147–168.
7. Golińska, L. (2008). Pracoholizm. Uzależnienie czy pasja. Warszawa: Difin.
8. Innanen, H., Tolvanenb, A., Salmela-Aroa, K. (2014). Burnout, work engagement andworkaholism among highly educated employees: Profiles, antecedents and outcomes. Burnout Research, 1, 38–49.
9. Johnstone, A., Johnston, L. (2005). The relationship between organizational climate,organizational type and workaholism. New Zealand Journal of Psychology, 34, 181–188.
10. Juchnowicz, M. (2010). Ewolucja zarządzania w sferze ludzkiej – od ZZL do ZKL.W: T. Listwan, S. A. Witkowski (red.), Menedżer w gospodarce opartej na wiedzy. Wrocław:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 250–259.
11. Killinger, B. (2007). Pracoholicy. Szkoła przetrwania. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
12. Kopelman, R., Brief, A., Guzzo, R. (1990). The role of climate and culture in productivity.W: B. Schneider (ed.), Organizational climate and culture. San Francisco: Jossey--Bass Publishers, 282–318.
13. Kravina, L., Falco, A., Girardi, D., De Carlo, N. (2010). Workaholism among managementand workers in an Italian cooperative enterprise. TPM, 17 (4), 201–216.
14. Lipka, A., Waszczak, S. (2013). Pracoholizm w kategoriach ekonomii. Katowice: WydawnictwoUniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.
15. Mazzetti, G., Schaufeli, W. B., Guglielmi, D. (2014). Are Workaholics Born or Made?Relations of Workaholism with Person Characteristics and Overwork Climate. International Journal of Stress Management, 21 (3), 227–254.
16. Morawski, M. (2009). Zarządzanie profesjonalistami. Warszawa: PWE.
17. Rosenstiel, L., Bögel, R. (1992). Betriebsklima geht jeden an. München: Bayerischer Staatsministeriumfür Arbeit, Familieuumd Sozialordnung.
18. Schaufeli, W. B., Taris, T. W., Bakker, A. B. (2008). It Takes Two to Tango: WorkaholismIs Working Excessively and Working Compulsively. W: R. J. Burke, C. L. Cooper(eds), The Long Work Hours Culture, Causes, Consequences and Choices. Bingley: Emerald,203–226.
19. Scott, K. S., Moore, K. S., Miceli, M. P. (1997). An exploration of the meaning and consequencesof workaholism. Human Relations, 50 (3), 287–314.
20. Sonnentag, S., Brodbeck, F. C., Heinbokel, T., Stolte, W. (1994). Stressor-burnout relationshipin software development teams. Journal of Occupational and OrganizationalPsychology, 67 (4), 327–341.
21. Spence, J. T., Robbins, A. S. (1992). Workaholism: Definition, measurement and preliminaryresults. Journal of Personality Assessment, 58, 160–178.
22. Syper, M. (2008). Stres jako koszt sukcesu zawodowego menedżera. W: Z. Janowska(red.), Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, t. II. Łódź:Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 377–387.
23. Szpitalak, M. (2012). Wielowymiarowy Kwestionariusz Oceny Pracoholizmu. Kraków:Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
24. Takeuchi, R., Chen, G., Lepak, D. (2009). Through the looking glass of a social systemcross-level effects of high-performance work systems on employees’ attitudes. PersonnelPsychology, 62, 1–29.
25. Wachowiak, J. (2011). Dysfunkcjonalne zachowania pracowników. Warszawa: Difin.
26. Wojdyło, K. (2010). Pracoholizm. Perspektywa poznawcza. Warszawa: Difin.
27. Wojtaszczyk, K. (2013). (Dys)funkcjonalne rozwiązania w zakresie kształtowaniawarunków pracy. Przykład firmy Google. Acta Universitatis Lodzienisis. Folia Oeconomica,288, 249–258.