Pasek boczny artykułu
Treść głównego artykułu
Abstrakt
W artykule przedstawiono wprowadzone innowacyjne rozwiązania w obszarze społecznej odpowiedzialności w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Łódzkiego. Szczególna uwaga została zwrócona na nowatorski charakter wprowadzonych działań. W części teoretycznej artykułu została omówiona istota i pojęcie społecznej odpowiedzialności i jej wpływ na wizerunek organizacji. Część badawczą artykułu oparto na wynikach badania własnego poświęconego wybranym działaniom w obszarze społecznej odpowiedzialności na przykładzie wybranego urzędu. W artykule została podkreślona znacząca rola, jaką odgrywa implementacja dobrych rozwiązań biznesowych w przedstawionym obszarze w administracji publicznej.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Referencje
-
1. Burda, K. (2006). Biznes odpowiedzialny. Forbes, 2, 82–83.
2. Głuszek, E. (2008). CSR jako narzędzie budowania wizerunku firmy. W: Z. Pisz, M. Rojek--Nowosielska (red.), Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. Wrocław: WydawnictwoUniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 193–203.
3. Komisja Europejska (2011). Strategia UE na lata 2011–2014 dotycząca społecznej odpowiedzialnościprzedsiębiorstw. Bruksela.
4. Matejun, M. (2011). Metoda studium przypadku w pracach badawczych młodychnaukowców z zakresu nauk o zarządzaniu. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu, 19, 203–213.
5. Mróz, J. (2008). Przejawy społecznych zaangażowań wybranych przedsiębiorstw działającychw Polsce. W: Z. Pisz, M. Rojek-Nowosielska (red.), Społeczna odpowiedzialnośćprzedsiębiorstw. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego weWrocławiu, 244–251.
6. Po co, jak i o czym edukować pracowników o CSR?. http://odpowiedzialnybiznes.pl/wp--content/uploads/2017/01/Infografika_PO-CO-JAK-I-O-CZYM-EDUKOWAC.pdf, 15.12.2018.
7. Rok, B. (2004). Odpowiedzialny biznes w nieodpowiedzialnym świecie. Warszawa: AkademiaRozwoju Filantropii w Polsce, Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
8. Różańska-Bińczyk, I. (2018). Transfer dobrych praktyk zarządzania zasobami ludzkimi z biznesudo jednostek samorządu terytorialnego. Rozprawa doktorska. Repozytorium UniwersytetuŁódzkiego. http://dspace.uni.lodz.pl:8080/xmlui/handle/11089/26154,15.12.2018.
9. Różańska-Bińczyk, I., Mielczarek, J. (2018). Łódzkie Service Jam, czyli pobudzanieinnowacyjności poprzez dzielenie się wiedzą w jednostkach samorządu terytorialnego. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 6, 62–71.
10. Rybak, M. (2001). Społeczna odpowiedzialność biznesu – idea i rzeczywistość. GospodarkaNarodowa, 3, 23–47.
11. Sudoł, S. (2007) Nauki o zarządzaniu. Węzłowe problemy i kontrowersje. Toruń: TNOiK„Dom Organizatora”.
12. UMWŁ (2017). Społeczna Odpowiedzialność UMWŁ. Dokument wewnętrzny.
13. Wołowiec, T. (2004). Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa nową formułązarządzania. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 3, 3–11.
Referencje
2. Głuszek, E. (2008). CSR jako narzędzie budowania wizerunku firmy. W: Z. Pisz, M. Rojek--Nowosielska (red.), Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. Wrocław: WydawnictwoUniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 193–203.
3. Komisja Europejska (2011). Strategia UE na lata 2011–2014 dotycząca społecznej odpowiedzialnościprzedsiębiorstw. Bruksela.
4. Matejun, M. (2011). Metoda studium przypadku w pracach badawczych młodychnaukowców z zakresu nauk o zarządzaniu. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu, 19, 203–213.
5. Mróz, J. (2008). Przejawy społecznych zaangażowań wybranych przedsiębiorstw działającychw Polsce. W: Z. Pisz, M. Rojek-Nowosielska (red.), Społeczna odpowiedzialnośćprzedsiębiorstw. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego weWrocławiu, 244–251.
6. Po co, jak i o czym edukować pracowników o CSR?. http://odpowiedzialnybiznes.pl/wp--content/uploads/2017/01/Infografika_PO-CO-JAK-I-O-CZYM-EDUKOWAC.pdf, 15.12.2018.
7. Rok, B. (2004). Odpowiedzialny biznes w nieodpowiedzialnym świecie. Warszawa: AkademiaRozwoju Filantropii w Polsce, Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
8. Różańska-Bińczyk, I. (2018). Transfer dobrych praktyk zarządzania zasobami ludzkimi z biznesudo jednostek samorządu terytorialnego. Rozprawa doktorska. Repozytorium UniwersytetuŁódzkiego. http://dspace.uni.lodz.pl:8080/xmlui/handle/11089/26154,15.12.2018.
9. Różańska-Bińczyk, I., Mielczarek, J. (2018). Łódzkie Service Jam, czyli pobudzanieinnowacyjności poprzez dzielenie się wiedzą w jednostkach samorządu terytorialnego. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 6, 62–71.
10. Rybak, M. (2001). Społeczna odpowiedzialność biznesu – idea i rzeczywistość. GospodarkaNarodowa, 3, 23–47.
11. Sudoł, S. (2007) Nauki o zarządzaniu. Węzłowe problemy i kontrowersje. Toruń: TNOiK„Dom Organizatora”.
12. UMWŁ (2017). Społeczna Odpowiedzialność UMWŁ. Dokument wewnętrzny.
13. Wołowiec, T. (2004). Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa nową formułązarządzania. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 3, 3–11.