Treść głównego artykułu

Abstrakt

Na rynku pracy obserwujemy w ostatnim czasie wiele zmian dotyczących obszaru demografii (starzenie się społeczeństwa), ich następstwem jest brak pracowników wielu specjalności. W organizacjach coraz częściej pracujemy w zespołach zróżnicowanych pod względem wieku czy kultur. Wzrasta odsetek pracowników w wieku okołoemerytalnym, a także korzystających z możliwości pracy podczas pobierania świadczenia emerytalnego. W sytuacji problemów z pozyskaniem specjalistów i potencjałem zawodowym pracowników odchodzących na emeryturę, istotną kwestię może stanowić odpowiedź na pytanie: „Czy w zarządzaniu karierami pracowników należy uwzględnić ich przygotowanie do aktywności zawodowej także w okresie okołoemerytalnym, a nawet emerytalnym?”. Jedna z definicji kariery traktuje ją jako proces ciągły, odnoszący się do awansu nie tylko zawodowego, lecz także społecznego (Penc, 2003).

Słowa kluczowe

aktywność zawodowa pracowników dojrzałych zarządzanie wiekiem zarządzanie karierą rozwój zawodowy

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Kądziołka-Sabanty, H. . (2019). Zarządzanie karierą pracowników dojrzałych w różnych okresach ich aktywności zawodowej. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 53(3), 131–142. https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.5255

Referencje

    1. Bartkowiak, G. (2015). Pracownicy 65+ – perspektywa pracowników i pracodawców. Warszawa: Akademia Finansów i Biznesu.
    2. Centrum Badania Opinii Społecznej. https://www.cbos.pl/PL/publikacje/publikacje, 12.01.2014.
    3. Filipowicz, G. (2016). Zarządzanie kompetencjami. Perspektywa firmowa i osobista. Warszawa: Wolters Kluwer.
    4. Gilejko, L. (2002). Społeczeństwo a gospodarka. Socjologia ekonomiczna. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
    5. Grabowski, D. (2015). Etyka pracy – przekonania wartościujące pracę a zaangażowanie pracowników. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
    6. Hysa, B. (2016). Zarządzanie różnorodnością pokoleniową. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie, 97, 385‒398.
    7. Klimczuk-Kochańska, M. (2016). Wkład Petera F. Druckera w rozwój teorii zarządzania. W: K. Klincewicz (red.), Zarządzanie, organizacje i organizowanie – przegląd perspektyw teoretycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, s. 68–79.
    8. Listwan, T. (red.) (1999). Zarządzanie kadrami. Podstawy teoretyczne i ćwiczenia. Wrocław:Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu.
    9. Mandrzejewska-Smól, I. (2014). Aktywność zawodowa osób starszych na współczesnym rynku pracy. Problemy Profesjologii, 2, 175‒187.
    10. Maziarz, L. (2016). Zarządzanie motywacją ekspertów na przykładzie ekspertów z branży IT. Warszawa: CeDeWu.
    11. Mikuła, B. (2014). Dysfunkcje w zarządzaniu zasobami ludzkimi MSP w Polsce. W: J. S. Kardas (red.), Zarządzanie kapitałem ludzkim w warunkach niestabilności otoczenia. Warszawa: Studio Emka, 238‒250.
    12. Penc, J. (2003). Menadżer w działaniu. Sekrety prowadzenia biznesu. Warszawa: C. H. Beck.
    13. Rok, B. (2001). Więcej niż zysk, czyli odpowiedzialny biznes. Programy, strategie, standardy. Warszawa: Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
    14. Różański, A. (2014). Psychospołeczne korelanty gotowości do uczenia się i rozwoju pracowników wykwalifikowanych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
    15. Smolbik-Jęczmień, A. (2015). Współczesne przeobrażenia w podejściu do kariery zawodowej jako konsekwencja zmian zaistniałych w globalnej gospodarce. Management Forum, 3 (3), 56‒62.
    16. Springer, J., Zdrojewski, E. (2010). Kształtowanie kariery pracownika w organizacji. Zeszyty Naukowe Instytutu Ekonomii i Zarządzania, 14, 47‒59.
    17. Szymankiewicz, M. J., Kuźbika, P. (2014). Zarządzanie organizacją z perspektywy metodologicznej – wybrane zagadnienia. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
    18. Urbaniak, B. (2006). Aktywność zawodowa osób w zaawansowanym wieku. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica, 199, 19‒42.