Treść głównego artykułu

Abstrakt

W artykule zostały zaprezentowane różnice występujące w literaturze polskojęzycznej, anglojęzycznej i niemieckojęzycznej przy definiowaniu dwóch terminów: „marki praco‑ dawcy” i „marki zatrudnienia”. Te różnice definicyjne wywołują odmienności na płaszczyź‑ nie zrozumienia funkcji, jakie spełnia zarządzanie marką pracodawcy wobec zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie. Zarówno z literatury niemieckojęzycznej, jak i polskojęzycznej wynika, iż zarządzanie marką pracodawcy wpływa na zarządzanie zaso‑ bami ludzkimi głównie przy definiowaniu wspólnych wartości marki pracodawcy z marką zatrudnienia. Natomiast zgodnie z literaturą anglojęzyczną markę pracodawcy stanowi również marka zatrudnienia, a jej celem jest stworzenie miejsca pracy, w którym pracow‑ nicy chcą pracować. Oznacza to, że w literaturze anglojęzycznej procesy w ramach employer brandingu wpływają bezpośrednio na funkcje personalne w przedsiębiorstwie, przy czym w literaturze polskojęzycznej i niemieckojęzycznej ten wpływ jest jedynie pośredni.

Słowa kluczowe

marka pracodawcy marka zatrudnienia employer branding employment branding zarządzanie marką pracodawcy zarządzanie wizerunkiem.

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Jędrzejczyk, A. . (2013). Marka pracodawcy a marka zatrudnienia – dyskusja pojęć. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 30(4), 131–140. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4608

Referencje

    1. Backhaus, K., Tikoo S. (2004), Conceptualizing and researching employer branding,Career Development International, Wydział Zarządzania, King’s College London,Londyn.
    2. Baruk, A. (2006), Marketing personalny jako instrument kreowania wizerunku firmy,Wydawnictwo Difin, Warszawa.
    3. Budzyński, W. (2002), Wizerunek firmy. Kreowanie, zarządzanie, efekty, WydawnictwoPoltext, Warszawa.
    4. Dutta, S., Fraser M. (2009), When job seekers invade Facebook, “McKinsey Quarterly”,no. 3.
    5. Edwards, M. (2009), An integrative review of employer branding and OB theory,“Personnel Review”, No. 39.
    6. Gardner, T., Erhardt, N., Martin‑Rios, C. (2011), Rebranding Employment Branding:Establishing a New Research Agenda to Explore the Attributes, Antecedents, andConsequences of Workers’ Employment Brand Knowledge, in: Aparna Joshi, HuiLiao, Joseph J. Martocchio, (eds.) “Research in Personnel and Human ResourcesManagement”, No. 39.
    7. Gołaszewska‑Kaczan, U. (2009), Czas na EB
    8. Employer Branding and Corporate Social,Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok.
    9. Keller, K.L. (2008), Strategic brand management, Pearson Education Inc., Upper SaddleRiver.
    10. Kotler, P. (1994), Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola, Gebethner i S‑ka,Warszawa.
    11. Lievens, F. (2007), Employer branding in the Belgian Army: The importance of instrumentaland symbolic beliefs for potential applicants, actual applicants, and military employees,Human Resource Management Wiley Online Library: http://onlinelibrary.wiley.
    12. com/doi/10.1002/hrm.20145/abstract (dostępny dnia 20.09.2013).
    13. Louart, P. (1995), Kierowanie personelem w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Poltext,Warszawa.
    14. Martin, G., Beaumont, P. (2003), Branding and People Management, CIPD ResearchReport, London.
    15. Robbins, S.P., Judge, T.A. (2009), Zachowania w organizacji, PWE, Warszawa.
    16. Schulz, Ch. (2009), Employer Branding als Abgrenzung zum klassichen Personalmarketing,GRIN, Darmstadt.
    17. Sojkin, B. (2003), Zarządzanie produktem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne,Warszawa.
    18. Wojtaszczyk, K. (2012), Employer Branding czyli zarządzanie marką pracodawcy,Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
    19. Zbiegień‑Maciąg, L. (1996), Marketing Personalny, Wydawnictwo Business Press,Warszawa.