Pasek boczny artykułu
Przesłane
stycznia 4, 2020
Opublikowane
grudnia 31, 2015
Pobieranie
Statystyczny
Read Counter :
118
Pobieranie : 68
Treść głównego artykułu
Abstrakt
W prezentowanym tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy można połączyć w realnej działalności ideę uniwersytetu przedsiębiorczego z jego społeczną odpowiedzialnością i w jaki sposób radzą sobie z tym polskie uniwersytety. Ukazano genezę koncepcji uniwersytetu przedsiębiorczego i jego odpowiedzialności, a także w tym kontekście przed‑ stawiono najważniejsze zmiany w funkcjonowaniu szkół wyższych w Polsce.
Słowa kluczowe
uniwersytet Humboldtowski
uniwersytet przedsiębiorczy
społeczna odpowiedzialność uczelni
przedsiębiorczość akademicka
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Jak cytować
Andrzejczak , A. . (2015). Uniwersytet przedsiębiorczy i odpowiedzialny społecznie. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 38(4), 117–130. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4658
Referencje
-
1. Andrzejczak, A. (2014). Education in Countries with Different Innovations Levels in Europe. W: I. Gorges, L. Winkler (Eds.), Economy and Social Conditions in Transition. Hamburg: Verlag Dr. Kovac GMBH Hamburg, 61–80.
2. Banerski, G., Gryzik, A., Matusiak, K., Mażewska, M., Stawasz, E. (2009). Przedsiębiorczość akademicka. Raport z badania. Warszawa: PARP.
3. Brennan, J., Teichler, U. (2008). The future of higher education and of higher education research, Higher Education, 3(56), 259–264.
4. Erasmus w Polsce w roku akademickim 2009/2010 (2011). Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji.
5. Erfurt Declarations on University Autonomy (1996). http://www.pef.uni lj.si/ceps/knjiznica/doc/erfurt declaration.pdf
6. Etzkowitz, H. (1983). Entrepreneurial scientists and entrepreneurial universities in American academic science. Minerva, 21(2–3), 198–233.
7. Carnoy, M. (1999). Globalization and Educational Reform: What Planners Need to Know, Paris: UNESCO.
8. Chmielecka, E. (2008). Kilka uwag o etosie i kodeksach akademickich oraz o odpowiedzialności uczelni. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 23–36.
9. Clark, B. (1998). The Entrepreneurial University: Demand and Response. Tertiary Education and Management, 4(1), 5–16.
10. Drucker, P. (2004). Natchnienie i fart, czyli innowacje i przedsiębiorczość. Warszawa: Studio EMKA.
11. Guliński, J. http://www.pi.gov.pl/PARPFiles/file/OIB/SOIB/wizyty_studyjne/2010 1206_BIOS_DVZ3_wizyta1_Poznan_prezentacja2.pdf
12. Jóźwiak, J., Morawski, R. (2009). Społeczna rola szkolnictwa wyższego i jego misja pu bliczna w perspektywie dekady 2010–2020. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
13. Kwiek, M. (2003). The social Functions of the University in the Context of Changing State/ Market Relations, J. De Groof, G. Lauwers (Eds). Antwerpen: Globalisation and Competition in Education, Wolf Legal Publisher.
14. Leja, K. (2009). Uniwersytet społecznie odpowiedzialny – przykład AGH. E Mentor, 4(31), 4–12.
15. Nowacki, F. (2013). Aktywność przedsiębiorcza uniwersytetu trzeciej generacji – uniwersytet czy przedsiębiorstwo. W: D. Burawski (red.), Uniwersytet trzeciej generacji. Stan i perspektywy rozwoju. Poznań: Europejskie Centrum Wspierania Przedsiębiorczości we Wrocławiu, 25–37.
16. Popławski, W., Markowski, M., Florkiewicz, M. (2013). Przedsiębiorczość polskich szkół wyższych. Diagnoza, uwarunkowania, perspektywy. Raport z badań. Toruń: Wydawnictwo WSB.
17. Sauerland, K. (2006). Idea Uniwersytetu: aktualność tradycji Humboldta. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2(28), 89–96.
18. Sławecki, B., Wach Kąkolewicz, A. (2012). „Chcemy pracy” – motywacje i oczekiwania studentów wobec uczelni ekonomicznych. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 3(25), 149–165.
19. Sowa, K. (2008). Społeczne funkcje szkolnictwa i elitotwórcze funkcje uniwersytetu. Uwagi socjologa. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 37–45.
20. Szkoły wyższe i ich finanse (2013). Warszawa: GUS.
21. Tijssen, R.J. (2006). Universiteis and industrially relevant science: toward measurement models and indicators of entrepreneurial orientation. Research Policy, 35(10), 1568–1585.
22. Wissema, J.G. (2005). Technostarterzy – dlaczego i jak. Warszawa: PARP.
23. Woźnicki, J. (1999). Założenia ustrojowe publicznej instytucji akademickiej. W: J. Woźnicki (red.), Model zarządzania publiczną instytucją akademicką. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Referencje
1. Andrzejczak, A. (2014). Education in Countries with Different Innovations Levels in Europe. W: I. Gorges, L. Winkler (Eds.), Economy and Social Conditions in Transition. Hamburg: Verlag Dr. Kovac GMBH Hamburg, 61–80.
2. Banerski, G., Gryzik, A., Matusiak, K., Mażewska, M., Stawasz, E. (2009). Przedsiębiorczość akademicka. Raport z badania. Warszawa: PARP.
3. Brennan, J., Teichler, U. (2008). The future of higher education and of higher education research, Higher Education, 3(56), 259–264.
4. Erasmus w Polsce w roku akademickim 2009/2010 (2011). Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji.
5. Erfurt Declarations on University Autonomy (1996). http://www.pef.uni lj.si/ceps/knjiznica/doc/erfurt declaration.pdf
6. Etzkowitz, H. (1983). Entrepreneurial scientists and entrepreneurial universities in American academic science. Minerva, 21(2–3), 198–233.
7. Carnoy, M. (1999). Globalization and Educational Reform: What Planners Need to Know, Paris: UNESCO.
8. Chmielecka, E. (2008). Kilka uwag o etosie i kodeksach akademickich oraz o odpowiedzialności uczelni. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 23–36.
9. Clark, B. (1998). The Entrepreneurial University: Demand and Response. Tertiary Education and Management, 4(1), 5–16.
10. Drucker, P. (2004). Natchnienie i fart, czyli innowacje i przedsiębiorczość. Warszawa: Studio EMKA.
11. Guliński, J. http://www.pi.gov.pl/PARPFiles/file/OIB/SOIB/wizyty_studyjne/2010 1206_BIOS_DVZ3_wizyta1_Poznan_prezentacja2.pdf
12. Jóźwiak, J., Morawski, R. (2009). Społeczna rola szkolnictwa wyższego i jego misja pu bliczna w perspektywie dekady 2010–2020. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
13. Kwiek, M. (2003). The social Functions of the University in the Context of Changing State/ Market Relations, J. De Groof, G. Lauwers (Eds). Antwerpen: Globalisation and Competition in Education, Wolf Legal Publisher.
14. Leja, K. (2009). Uniwersytet społecznie odpowiedzialny – przykład AGH. E Mentor, 4(31), 4–12.
15. Nowacki, F. (2013). Aktywność przedsiębiorcza uniwersytetu trzeciej generacji – uniwersytet czy przedsiębiorstwo. W: D. Burawski (red.), Uniwersytet trzeciej generacji. Stan i perspektywy rozwoju. Poznań: Europejskie Centrum Wspierania Przedsiębiorczości we Wrocławiu, 25–37.
16. Popławski, W., Markowski, M., Florkiewicz, M. (2013). Przedsiębiorczość polskich szkół wyższych. Diagnoza, uwarunkowania, perspektywy. Raport z badań. Toruń: Wydawnictwo WSB.
17. Sauerland, K. (2006). Idea Uniwersytetu: aktualność tradycji Humboldta. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2(28), 89–96.
18. Sławecki, B., Wach Kąkolewicz, A. (2012). „Chcemy pracy” – motywacje i oczekiwania studentów wobec uczelni ekonomicznych. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 3(25), 149–165.
19. Sowa, K. (2008). Społeczne funkcje szkolnictwa i elitotwórcze funkcje uniwersytetu. Uwagi socjologa. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 37–45.
20. Szkoły wyższe i ich finanse (2013). Warszawa: GUS.
21. Tijssen, R.J. (2006). Universiteis and industrially relevant science: toward measurement models and indicators of entrepreneurial orientation. Research Policy, 35(10), 1568–1585.
22. Wissema, J.G. (2005). Technostarterzy – dlaczego i jak. Warszawa: PARP.
23. Woźnicki, J. (1999). Założenia ustrojowe publicznej instytucji akademickiej. W: J. Woźnicki (red.), Model zarządzania publiczną instytucją akademicką. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
2. Banerski, G., Gryzik, A., Matusiak, K., Mażewska, M., Stawasz, E. (2009). Przedsiębiorczość akademicka. Raport z badania. Warszawa: PARP.
3. Brennan, J., Teichler, U. (2008). The future of higher education and of higher education research, Higher Education, 3(56), 259–264.
4. Erasmus w Polsce w roku akademickim 2009/2010 (2011). Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji.
5. Erfurt Declarations on University Autonomy (1996). http://www.pef.uni lj.si/ceps/knjiznica/doc/erfurt declaration.pdf
6. Etzkowitz, H. (1983). Entrepreneurial scientists and entrepreneurial universities in American academic science. Minerva, 21(2–3), 198–233.
7. Carnoy, M. (1999). Globalization and Educational Reform: What Planners Need to Know, Paris: UNESCO.
8. Chmielecka, E. (2008). Kilka uwag o etosie i kodeksach akademickich oraz o odpowiedzialności uczelni. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 23–36.
9. Clark, B. (1998). The Entrepreneurial University: Demand and Response. Tertiary Education and Management, 4(1), 5–16.
10. Drucker, P. (2004). Natchnienie i fart, czyli innowacje i przedsiębiorczość. Warszawa: Studio EMKA.
11. Guliński, J. http://www.pi.gov.pl/PARPFiles/file/OIB/SOIB/wizyty_studyjne/2010 1206_BIOS_DVZ3_wizyta1_Poznan_prezentacja2.pdf
12. Jóźwiak, J., Morawski, R. (2009). Społeczna rola szkolnictwa wyższego i jego misja pu bliczna w perspektywie dekady 2010–2020. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
13. Kwiek, M. (2003). The social Functions of the University in the Context of Changing State/ Market Relations, J. De Groof, G. Lauwers (Eds). Antwerpen: Globalisation and Competition in Education, Wolf Legal Publisher.
14. Leja, K. (2009). Uniwersytet społecznie odpowiedzialny – przykład AGH. E Mentor, 4(31), 4–12.
15. Nowacki, F. (2013). Aktywność przedsiębiorcza uniwersytetu trzeciej generacji – uniwersytet czy przedsiębiorstwo. W: D. Burawski (red.), Uniwersytet trzeciej generacji. Stan i perspektywy rozwoju. Poznań: Europejskie Centrum Wspierania Przedsiębiorczości we Wrocławiu, 25–37.
16. Popławski, W., Markowski, M., Florkiewicz, M. (2013). Przedsiębiorczość polskich szkół wyższych. Diagnoza, uwarunkowania, perspektywy. Raport z badań. Toruń: Wydawnictwo WSB.
17. Sauerland, K. (2006). Idea Uniwersytetu: aktualność tradycji Humboldta. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2(28), 89–96.
18. Sławecki, B., Wach Kąkolewicz, A. (2012). „Chcemy pracy” – motywacje i oczekiwania studentów wobec uczelni ekonomicznych. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 3(25), 149–165.
19. Sowa, K. (2008). Społeczne funkcje szkolnictwa i elitotwórcze funkcje uniwersytetu. Uwagi socjologa. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 37–45.
20. Szkoły wyższe i ich finanse (2013). Warszawa: GUS.
21. Tijssen, R.J. (2006). Universiteis and industrially relevant science: toward measurement models and indicators of entrepreneurial orientation. Research Policy, 35(10), 1568–1585.
22. Wissema, J.G. (2005). Technostarterzy – dlaczego i jak. Warszawa: PARP.
23. Woźnicki, J. (1999). Założenia ustrojowe publicznej instytucji akademickiej. W: J. Woźnicki (red.), Model zarządzania publiczną instytucją akademicką. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.