Treść głównego artykułu

Abstrakt

W prezentowanym tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy można połączyć w realnej działalności ideę uniwersytetu przedsiębiorczego z jego społeczną odpowiedzialnością i w jaki sposób radzą sobie z tym polskie uniwersytety. Ukazano genezę koncepcji uniwersytetu przedsiębiorczego i jego odpowiedzialności, a także w tym kontekście przed‑ stawiono najważniejsze zmiany w funkcjonowaniu szkół wyższych w Polsce.

Słowa kluczowe

uniwersytet Humboldtowski uniwersytet przedsiębiorczy społeczna odpowiedzialność uczelni przedsiębiorczość akademicka

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Andrzejczak , A. . (2015). Uniwersytet przedsiębiorczy i odpowiedzialny społecznie. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 38(4), 117–130. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4658

Referencje

    1. Andrzejczak, A. (2014). Education in Countries with Different Innovations Levels in Europe. W: I. Gorges, L. Winkler (Eds.), Economy and Social Conditions in Transition. Hamburg: Verlag Dr. Kovac GMBH Hamburg, 61–80.
    2. Banerski, G., Gryzik, A., Matusiak, K., Mażewska, M., Stawasz, E. (2009). Przedsiębiorczość akademicka. Raport z badania. Warszawa: PARP.
    3. Brennan, J., Teichler, U. (2008). The future of higher education and of higher education research, Higher Education, 3(56), 259–264.
    4. Erasmus w Polsce w roku akademickim 2009/2010 (2011). Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji.
    5. Erfurt Declarations on University Autonomy (1996). http://www.pef.uni lj.si/ceps/knjiznica/doc/erfurt declaration.pdf
    6. Etzkowitz, H. (1983). Entrepreneurial scientists and entrepreneurial universities in American academic science. Minerva, 21(2–3), 198–233.
    7. Carnoy, M. (1999). Globalization and Educational Reform: What Planners Need to Know, Paris: UNESCO.
    8. Chmielecka, E. (2008). Kilka uwag o etosie i kodeksach akademickich oraz o odpowiedzialności uczelni. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 23–36.
    9. Clark, B. (1998). The Entrepreneurial University: Demand and Response. Tertiary Education and Management, 4(1), 5–16.
    10. Drucker, P. (2004). Natchnienie i fart, czyli innowacje i przedsiębiorczość. Warszawa: Studio EMKA.
    11. Guliński, J. http://www.pi.gov.pl/PARPFiles/file/OIB/SOIB/wizyty_studyjne/2010 1206_BIOS_DVZ3_wizyta1_Poznan_prezentacja2.pdf
    12. Jóźwiak, J., Morawski, R. (2009). Społeczna rola szkolnictwa wyższego i jego misja pu bliczna w perspektywie dekady 2010–2020. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
    13. Kwiek, M. (2003). The social Functions of the University in the Context of Changing State/ Market Relations, J. De Groof, G. Lauwers (Eds). Antwerpen: Globalisation and Competition in Education, Wolf Legal Publisher.
    14. Leja, K. (2009). Uniwersytet społecznie odpowiedzialny – przykład AGH. E Mentor, 4(31), 4–12.
    15. Nowacki, F. (2013). Aktywność przedsiębiorcza uniwersytetu trzeciej generacji – uniwersytet czy przedsiębiorstwo. W: D. Burawski (red.), Uniwersytet trzeciej generacji. Stan i perspektywy rozwoju. Poznań: Europejskie Centrum Wspierania Przedsiębiorczości we Wrocławiu, 25–37.
    16. Popławski, W., Markowski, M., Florkiewicz, M. (2013). Przedsiębiorczość polskich szkół wyższych. Diagnoza, uwarunkowania, perspektywy. Raport z badań. Toruń: Wydawnictwo WSB.
    17. Sauerland, K. (2006). Idea Uniwersytetu: aktualność tradycji Humboldta. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2(28), 89–96.
    18. Sławecki, B., Wach Kąkolewicz, A. (2012). „Chcemy pracy” – motywacje i oczekiwania studentów wobec uczelni ekonomicznych. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 3(25), 149–165.
    19. Sowa, K. (2008). Społeczne funkcje szkolnictwa i elitotwórcze funkcje uniwersytetu. Uwagi socjologa. W: K. Leja (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Politechnika Gdańska, Instytut Społeczeństwa Wiedzy, 37–45.
    20. Szkoły wyższe i ich finanse (2013). Warszawa: GUS.
    21. Tijssen, R.J. (2006). Universiteis and industrially relevant science: toward measurement models and indicators of entrepreneurial orientation. Research Policy, 35(10), 1568–1585.
    22. Wissema, J.G. (2005). Technostarterzy – dlaczego i jak. Warszawa: PARP.
    23. Woźnicki, J. (1999). Założenia ustrojowe publicznej instytucji akademickiej. W: J. Woźnicki (red.), Model zarządzania publiczną instytucją akademicką. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.