Treść głównego artykułu

Abstrakt

Pomimo że koncepcja zielonego zarządzania zasobami ludzkimi jest szeroko rozpoznana w literaturze, to niewiele jest polskich publikacji, w których uwzględniono stosunek przedstawicieli pokolenia Y (ur. w latach 80. i 90. XX w.) do inicjatyw z tego zakresu. Celem artykułu jest zbadanie, jak członkowie pokolenia Y postrzegają inicjatywy z zakresu zielonego zarządzania zasobami ludzkimi oraz wskazanie, czy wykształcenie warunkuje ich nastawienie do green HRM. Praca ma charakter teoretyczno-empiryczny. Posłużono się metodą studiów literatury przedmiotu oraz badaniami ilościowymi. Zdaniem badanych najskuteczniejszą inicjatywą z zakresu green HRM jest organizacja szkoleń uświadamiających i rozwijających umiejętności ekologiczne. Natomiast wykształcenie w ograniczonym zakresie warunkuje stosunek członków pokolenia Y do inicjatyw green HRM. Badanie przeprowadzono na niereprezentatywnej grupie badawczej, co implikuje ograniczenia.

Słowa kluczowe

zielone zarządzanie zasobami ludzkimi pokolenie Y wykształcenie

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Muszyńska, W. (2021). Stosunek przedstawicieli pokolenia Y do inicjatyw z zakresu zielonego zarządzania zasobami ludzkimi. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 60(2). https://doi.org/10.33119/EEIM.2021.60.5

Referencje

    Ackermann, K. F. (2017). Badania nad zielonym zarządzaniem zasobami ludzkimi. Stan według współczesnej wiedzy. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 6, 21–39.
    Bajdak, A., Janeczek, U., Spyra, Z. (2018). Pokolenie Y wobec narzędzi marketingu mobilnego. Handel Wewnętrzny, 3 (374), 27–36.
    Baran, M., Kłos, M. (2014). Pokolenie Y – prawdy i mity w kontekście zarządzania pokoleniami. Marketing i Rynek, 5, 923–929.
    Bombiak, E., Marciniuk-Kluska A. (2018). Green Human Resource Management as a Tool for the Sustainable Development of Enterprises: Polish Young Company Experience. Sustainability, 10 (6), 1–22.
    Bombiak, E. (2019). Zrównoważone zarządzanie zasobami ludzkim jako wsparcie zrównoważonego rozwoju organizacji. https://core.ac.uk/download/pdf/286574918.pdf, 3.01.2021. Bugdol, M., Stańczyk, I. (2021). Zielone zarządzanie ludźmi. Green HRM. Warszawa: Difin.
    Bunge, J., Cohen-Rosenthal, E., Ruiz-Quintanilla, A. (1996). Employee Participation in Pollution Reduction: Preliminary Analysis of the Toxics Release Inventory. Journal of Cleaner Production, 4 (1), 9–16.
    Bangwal, D., Tiwari, P. (2015). Green HRM – A Way to Greening the Environment. IOSR Journal of Business and Management, 17 (12), 45–53.
    Dubois, C. L. Z., Dubois, D. A. (2012). Strategic HRM as Social Design for Environmental Sustainability in Organization. Human Resource Management, 51 (3), 799–826.
    Ehnert, I. (2009). Sustainable Human Resource Management: A Conceptual and Exploratory Analysis from a Paradox Perspective. Heidelberg: Springer Science & Business Media.
    Fatyga, B. (1999). Dzicy z naszej ulicy. Antropologia kultury młodzieżowej. Warszawa:
    Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, 126–145.
    Geetha, V. U., Sammanasu J. M. (2020). Green HRM – A Conceptual Framework. Journal of Xi’an University of Architecture & Technology, XII (V), 1204–1212.
    Harvey, G., Williams, K., Probert, J. (2013). Greening the Airline Pilot: HRM and the Green Performance of Airlines in the UK. International Journal of Human Resource Management, 24 (1), 152–166.
    Howard-Grenville, J., Buckle, S., Hoskins, S. B., George, G. (2014). Climate Change and Management. Academy of Management Journal, 57 (3), 615–623.
    Jabbour, C. J. C., Santos, F. C. S. A. (2008). Relationships between Human Resource Dimensions and Environmental Management in Companies: Proposal of a Model. Journal of Cleaner Production, 16, 51–58.
    Jabbour, C. J. C. (2011). How Green Are HRM Practices, Organizational Culture, Learning and Teamwork? A Brazilian Study. Industrial and Commercial Training, 43 (2), 98–105.
    Jackson, S. E., Renwick, D. W. S., Jabbour, C. J. C., Müller-Camen, M. (2011). State-of-the-art and Future Directions for Green Human Resource Management: Introduction to the Special Issue. German Journal of Research in Human Resource Management, 25 (2), 99–116.
    Jackson, S. E., Schuler, R. S., Jiang, K. (2014). An Aspirational Framework for Strategic Human Resource Management. Academy of Management Annals, 8 (1), 1–56.
    Jain, N. (2009). What is Green HR and How Can we Implement it Effectively in an Organisation?. http://toostep.com/idea/what-is-green-hr-and-how-can-we-implementiteffectively-in, 3.07.2021.
    Jain, N., D’lima Ch. (2018). Green HRM – a Study on the Perception of Generation Y as Prospective Internal Customers. International Journal of Business Excellence, 15 (2).
    Kmiotek, K. (2012). Pokolenie Y jako wyzwanie dla zarządzania zasobami ludzkimi. Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Zarządzanie i Marketing, 2 (285), 51–59.
    Kopertyńska, M. W., Kmiotek, K. (2014). Oczekiwania pracowników pokolenia Y wobec pracodawców i przełożonych – doświadczenia badawcze. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 349, 185–196.
    Kusluvan, S., Kusluvan, Z. (2000). Perceptions and Attitudes of Undergraduate Tourism Students towards Working in the Tourism Industry in Turkey. Tourism Management, 21, 251–269.
    Lebowitz, S. (2016). 4 tys. osób w IBM próbowało zrozumieć pracę z młodymi. Oto ich 3 wnioski. https://businessinsider.com.pl/firmy/zarzadzanie/millenialsi-w-pracy-jakie-maja-potrzeby/5cxxl4v, 4.01.2021.
    Marcus, A. A., Fremeth, A. R. (2009). Green Management Matters Regardless. Academy of Management Perspective, 23 (3), 17–26.
    Mazur-Wierzbicka, E. (2015). Kompetencje Pokolenia Y – wybrane aspekty. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, 39 (3), 307–320.
    Mishra, R. K., Shulagna, S., Kiranmai, J. (2014). Green HRM: Innovative Approach in Indian Public Enterprises. World Review of Science, Technology and Sust. Development, 11, 26–42.
    Muszyńska, W. (2020). Stosunek przedstawicieli Pokolenia Y wobec praktyk budowania marki pracodawcy. Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze, 7 (13), 108–122.
    Paillé, P., Chen, Y., Boiral, O., Jin, J. (2014). The Impact of Human Resource Management on Environmental Performance: An Employee-level Study. Journal of Business Ethics, 121, 451–466.
    Ren, S., Tang, G., Jackson, S. E. (2018). Green Human Resource Management Research in Emergence: A Review and Future Directions. Asia Pacific Journal of Management, 35, 769–803.
    Renwick, D. W. S., Redman, T., Maguire, S. (2013). Green Human Resource Management:
    A Review and Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 15, 1–14.
    Różańska-Bińczyk, I. (2020). Gramy w zielone, czyli o praktykach green HR w organizacjach. https://www.karierawfinansach.pl/artykul/wiadomosci/praktyki-green-hr, 2.01.2021.
    Różańska-Bińczyk, I., Matejun, M., Matusiak, B. E. (2020). Praktyki green HR we współczesnych przedsiębiorstwach. W: J. Cewińska, A. Krejner-Nowecka, S. Winch (red.), Zarządzanie kapitałem ludzkim – wyzwania, Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 77–91.
    Sajduk, B. (2015). Nowoczesna dydaktyka akademicka. Kto kogo uczy?. http://dydaktykaakademicka.pl./18, 4.01.2021.
    Shah, M. (2019). Green Human Resource Management: Development of a Valid Measurement Scale. Business Strategy and the Environment, 28 (5), 771–785.
    Solnet, D., Kralj, A., Kandampully, J. (2012). Generation Y Employees: An Examination of Work Attitude Differences. Journal of Applied Management and Entrepreneurship, 3, 36–54.
    Striker, M. (2011). Współczesny rynek pracy a oczekiwania pokolenia Y wobec zatrudnienia – wyniki badań empirycznych. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 223, 30–38.