Kultura ryzyka w projekcie – istota, uwarunkowania, oddziaływanie
Article Sidebar
listopada 20, 2019
marca 31, 2019
Abstrakt
Pomimo eksploracji wątku badawczego dotyczącego aspektów kulturowych w projekcie, zauważyć można istnienie niewypełnionej dotąd luki badawczo-poznawczej związanej z kulturą ryzyka w projekcie. Artykuł dedykowano przedstawieniu fenomenu, jakim jest kultura ryzyka w projekcie jako zjawiska obecnego w każdym podejmowanym przedsięwzięciu. Przedstawiono genezę pojęcia, by następnie zaproponować autorską definicję kultury ryzyka w projekcie. Opisano specyfikę oddziaływania oraz uwarunkowania kultury ryzyka w projekcie.
Bibliografia
Ainsworth S., Cox J.W. (2003), Families Divided: Culture and Control in Small Family Business, “Organization Studies”, Vol. 24, No. 9, p. 1463-1485.
Ajmal M.M., Koskinen K.U. (2008), Knowledge transfer in project-based organizations: An organizational culture perspective, “Project Management Journal”, Vol. 39, No. 1, p. 7-15.
Andersen E.S. 920160, Do project managers have different perspectives on project management?, “International Journal of Project Management”, Vol. 34, p. 58-65.
Andersen E.E. (2016), Dysvik A., Vaagaasar A.L. (2009), Organizational rationality and project management, “International Journal of Managing Projects in Business”, Vol. 2, No. 4, p. 479-498.
Ashby S., Palermo T., Power M. (2012), Risk Culture in Financial Organisations: An Interim Report, London School of Economics, London.
Bakker R.M. (2010), Taking Stock of Temporary Organizational Forms: A Systematic Review and Research Agenda, “International Journal of Management Reviews”, Vol. 12, No. 4, p. 466-486.
Basel Committee (2011), Revisions to the Basel II market risk frameworks.
Belassi W., Kondra A., Tukel O.I. (2007), New Product Development Projects : The Effects of Organizational Culture, “Project Management Journal”, Vol. 38, p. 12-24.
Brice W.D., Richardson J. (2009), Culture in family business: a two country empirical investigation, “European Business Review”, Vol. 21, No. 3, p. 246-262.
Cudny W., Ratalewska M., Rouba R. (2012), The Role of the European Capital of Culture Programme in the Development of Cities and Regions, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki”, Vol. 1, No. 17, p. 119-131.
Davis K. (2014), Different stakeholder groups and their perceptions of project success, “International Journal of Project Management”, Vol. 32, No. 2, p. 189-201.
de Bony J. (2010), Project management and national culture: A Dutch-French case study, “International Journal of Project Management”, Vol. 28, No. 2, p. 173-182.
Dvir D., Shenhar A. J. (2015), What great projects have in common, “IEEE Engineering Management Review”, Vol. 43, No. 3, p. 71-73.
Dyer W.G. (1986), Cultural change in family firms: anticipating and managing business and family transitions, Jossey-Bass, San Francisco-London.
Dyer W.G. (1988), Culture and Continuity in Family Firms, “Family Business Review”, Vol. 1, No. 1, p. 37-50.
Ejsmont A., Gheribi, E. (2018), The Significance of Cooperation Regarding the Innovativeness of Enterprises (Including Family Business) in Poland, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, Vol. XIX, No. 7, Part II, p. 303-319.
Financial Stability Board (2014), Guidance on Supervisory Interaction with Financial Institutions on Risk Culture: A framework for assessing Risk Culture.
Gitling M. (2013), Człowiek w organizacji: ludzie-struktury-organizacje, Difin, Warszawa.
Kerzner D. (2004), Advanced project management: Best practices of implementation. John Wiley & Sons, Chichester.
Klimek J. (2014), W rodzinnej firmie. Powstanie, rozwój, zagrożenia i szanse, Wydawnictwo Menedżerskie PTM, Warszawa.
Klimek J., Żelazko B. (2016), Zarządzanie reputacją firmy rodzinnej, w: J. Klimek, B. Żelazko (red.), Zarządzanie firmą rodzinną – wybrane zagadnienia, Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, Warszawa.
Leszczewska K. (2015), Zachowania firm rodzinnych w niestabilnym otoczeniu w Polsce, w: Przeciwdziałanie turbulencjom w gospodarce, R. Sobiecki (red.), Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, Warszawa.
Leszczewska K. (2016), Przedsiębiorstwa rodzinne – specyfika modeli biznesu, Difin, Warszawa.
Liu J., Meng F., Fellows R. (2015), An exploratory study of understanding project risk management from the perspective of national culture, “International Journal of Project Management”, Vol. 33, No. 3, p. 564-575.
PMI (2008), A Guide to the Project Management Body of Knowledge (PMBOK Guide).
Power M., Ashby S., Palermo T. (2013), Risk culture in financial organizations A research report.
Smircich L. (1983), Concepts of Culture and Organizational Analysis, “Administrative Science Quarterly”, Vol. 28, No. 3, p. 339.
Sobiecki R. (2018), Czy sukcesja jest problemem firm rodzinnych?, „Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie”, s. 1 i 4-8.
Sobiecki R., Żelazko B. (2015), Sposób na sukces firmy rodzinnej (wyniki badania empirycznego), “Education of Economists & Managers”, Vol. 38, No. 4, p. 171-184.
Svejvig P., Andersen P. (2015), Rethinking project management: A structured literature review with a critical look at the brave new world, “International Journal of Project Management”, Vol. 33, No. 2, p. 278-290.
Więcek-Janka E. (2016), The essence of culture diversity in family businesses from Mexico and Poland, w: International Conference on Economics and Management Innovations (ICEMI 2016), p. 279-284.
Yazici H.J. (2009), The role of project management maturity and organizational culture in perceived performance, “Project Management Journal”, Vol. 40, No. 3, p. 14-33.
Autor
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
