Strategie innowacji przedsiębiorstw w warunkach hiperkonkurencji
Article Sidebar
-
hiperkonkurencja, strategia innowacji, przedsiębiorstwa innowacyjne
Abstrakt
Na skutek globalizacji nastała era hiperkonkurencji. Aby rozwijać się w takim turbulentnym otoczeniu, przedsiębiorstwa powinny realizować strategię innowacji, która ma być odpowiedzią na zmiany zachodzące w tym otoczeniu. Celem artykułu jest przedstawienie ścieżki zmian w zakresie strategii innowacji, którą mogą podążać przedsiębiorstwa funkcjonujące w warunkach hiperkonkurencji. Aby zidentyfikować taką ścieżkę, w artykule omówiono dwie klasyfikacje strategii innowacji zaprezentowane w literaturze przedmiotu. W omówieniu posiłkowano się też przykładami innowacyjnie zorientowanych przedsiębiorstw zaczerpniętymi z badań własnych autorów artykułu.
Full Text
Bibliografia
Abernathy W.J., Utterback J.M. (1978), Patterns of Industrial Innovation, “Technology Review”, Vol. 80, Iss. 7.
Banaszyk P. (2012), Kreatywna destrukcja w dynamicznym formułowaniu strategii biznesowej, w: Zarządzanie strategiczne w praktyce i teorii, A. Kaleta i K. Moszkowicz (red.), Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 260, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
Boutellier R., Gassman O., von Zedtwitz M. (2008), Managing Global Innovation. Uncovering the Secrets of Future Competitiveness, third edition, Berlin Heidelberg, Springer-Verlag.
Cieślik J. (2017), Niekonwencjonalne strategie przedsiębiorstw we wdrażaniu nowych technologii, „Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie”, nr 3 (44).
De Jong J.P.J., Brouwer E. (1999), Strategic Study. Determinants of the innovative ability of SMEs, EIM Small Business Research and Consultancy, Zoetermeer.
De Jong J.P.J., Vermeulen P.A.M. (2006), Determinants of Product Innovation in Small Firms. A Comparison Across Industries, “International Small Business Journal: Researching Entrepreneurship”, Vol. 24, Iss. 6.
Dodgson M., Gann D., Salter A. (2008), The Management of Technological Innovation. Strategy and Practice, Oxford University Press.
Gerybadze A., Hommel U., Reiners H. W., Thomaschewski D. (red.) (2010), Innovation and International Corporate Growth, Berlin Heidelberg, Springer-Verlag.
Kołodko G.W. (2013), Dokąd zmierza świat: ekonomia polityczna przyszłości, Warszawa, Prószyński Media.
Kraj K.M. (2009), Znaczenie sieci powiązań dla proinnowacyjnych korporacji transnarodowych, w: Kapitał Ludzki – Innowacje – Przedsiębiorczość, P. Niedzielski, K. Poznańska, K.B. Matusiak (red.), Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego/SOOIPP Annual 2008.
Mazzarol T., Reboud S. (red.) (2011), Strategic Innovation in Small Firms. An International Analysis of Innovation and Strategic Decision Making in Small to Medium Sized Enterprises, Edward Elgar Publishing.
McGrath R.G., Kim J. (2014), Innovation, Strategy and Hypercompetition, in: The Oxford Handbook of Innovation Management, M. Dodgson, D.M. Gann, N. Phillips (eds.), Oxford University Press.
Penc-Pietrzak I. (2015), Charakterystyka zdolności dynamicznych przedsiębiorstwa w warunkach hiperkonkurencji, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach” nr 229, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.
Pietraś M. (2002), Globalizacja jako proces zmiany społeczności międzynarodowej, w: Oblicza procesów globalizacji, M. Pietraś (red.), Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Poznańska K., Kraj K.M. (2015), Badania i rozwój w korporacjach transnarodowych. Organizacja. Umiędzynarodowienie, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
PWC (2018), strategy&, https://www.strategyand.pwc.com/innovation1000, dostęp: 20.08.2018.
Szymański W. (2004), Interesy i sprzeczności globalizacji: wprowadzenie do ekonomii ery globalizacji, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
Utterback J.M. (1994), Mastering the Dynamics of Innovation. How Companies Can Seize Opportunities in the Face of Technological Change, Harvard Business School Press.
Utterback J.M. (1996), Mastering the Dynamics of Innovation, reviewed edition, Harvard Business School Press.
Autor
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.