Knowledge transfer as part of the nestor-successor relationship as a tool for implementing the idea of sustainable development
Article Sidebar
Published:
Oct 7, 2021
Keywords:
knowledge transfer, mentoring, family business, succession, sustainable development
Main Article Content
Abstract
The article attempts to explain the mechanism of implementing sustainable development through the transfer of knowledge during the process of succession, which is crucial in terms of the continuation of family traditions and values. The aim of the article is to present mentoring as a form of organisation of knowledge transfer between the owner of a family business and his successor. The additional aim of the considerations is to draw attention to the impact of intergenerational communication and cooperation in the succession process, the effective implementation which enables long-term functioning of the company on the market. The theoretical considerations presented in the article indicate that mentoring activities undertaken by the nestor support the operation of knowledge transfer and contribute to the effective execution of the succession process. While intergenerational communication and cooperation, which are the essence of mentoring activities, facilitate sharing of knowledge between family members, they also allow for building the vision of a multigenerational family business.
Downloads
Download data is not yet available.
Article Details
How to Cite
Rychta, B. . (2021). Knowledge transfer as part of the nestor-successor relationship as a tool for implementing the idea of sustainable development. Kwartalnik Nauk O Przedsiębiorstwie, 60(3), 38–55. https://doi.org/10.33119/KNoP.2021.60.3.3
Section
Articles
The author of the article declares that the submitted article does not infringe the copyrights of third parties. The author agrees to subject the article to the review procedure and to make editorial changes. The author transfers, free of charge, to SGH Publishing House the author's economic rights to the work in the fields of exploitation listed in the Article 50 of the Act of 4 February 1994 on Copyright and Related Rights – provided that the work has been accepted for publication and published.
SGH Publishing House holds economic copyrights to all content of the journal. Placing the text of the article in a repository, on the author's home page or on any other page is allowed as long as it does not involve obtaining economic benefits, and the text will be provided with source information (including the title, year, number and internet address of the journal).
References
1. Antheaume N., Robic P., Barbelivien D. (2013), French family business and longevity: Have they been conducting sustainable development policies before it became a fashion, „Business History”, Vol. 55, No. 6, p. 324-326.
2. Bakiera L. (2016), Mentoring rozwojowy jako przykład komplementarności międzypokoleniowej, „E-mentor”, nr 5 (67), s. 7-8.
3. Baran M. (2016), Profil kompetencyjny profesjonalnego mentora, „Nauki o Zarządzaniu Management Sciences”, nr 2, s. 23.
4. Baran M. (2018), Uwarunkowania skuteczności mentoringu, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
5. Barosso Martinez A., Sanguino Galván R., Bañegil Palacios T. (2013), Study of factors influencing knowledge transfer in family firms, „Intangible Capital”, Vol. 9, No. 4, p. 1216-1238.
6. Berniak-Woźny J. (2016), Społeczna odpowiedzialność biznesu firm rodzinnych – wyzwania i rozwiązania, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Zarządzanie”, nr 3, s. 20.
7. Brdulak J. (2012), Wiedza w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Koncepcja, filary, dobre praktyki, Warszawa, Oficyna Wydawnicza SGH.
8. Brdulak J. (2011), Uwarunkowania oraz mechanizmy funkcjonowania i rozwoju organizacji opartej na wiedzy, w: Przedsiębiorstwo w warunkach zrównoważonej gospodarki opartej na wiedzy, B. Powichrowska (red.), Białystok, Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Białymstoku, s. 53.
9. Chirico F. (2008), Knowledge accumulation in family firms: evidence from four cases studies, „International Small Business Journal”, Vol. 26, No. 4, p. 435.
10. Chirico F., Salvato C. (2008), Knowledge integration and dynamic organizational adaptation in family firms, „Family Business Review”, Vol. 21, No. 2, p. 169.
11. Czechowska-Frączak M. (2013), Inspirujący lider. Jak wspierać pracowników, aby osiągali ambitne cele przy ograniczonych zasobach?, „Personel i Zarządzanie”, nr 5, s. 69.
12. Daspit J.J., Chrisman J.J., Sharma P., Pearson A.W., Long R.G. (2017), A strategic management perspective of the family firm: past trends, new insights and future directions, „Journal of Managerial Issues”, Vol. XXIX, No. 1, p. 6.
13. Donnelley R.G. (1964), The family business, „Harvard Business Review”, Vol. 42, No. 4, p. 94.
14. Dźwigoł-Barosz M. (2018), Specyfika przedsiębiorstw rodzinnych w Polsce, „Studia i Prace WNEiZ US”, nr 52 (1), s. 37.
15. Dźwigoł-Barosz M. (2017), Kształtowanie kompetencji z obszaru inteligencji emocjonalnej w procesie sukcesji współczesnych przedsiębiorstw rodzinnych, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
16. Fazlagić J. (2014), Innowacyjne zarządzanie wiedzą, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
17. Fleming Q.J. (2006), Tajniki przetrwania firmy rodzinnej, Gliwice, Wydawnictwo Helion.
18. Goh S.C. (2002), Managing effective knowledge transfer: an integrative framework and some practice implications, „Journal of Knowledge Management”, Vol. 6, No. 1, p. 26-29.
19. Gołaszewska-Kaczan U., Grześ A. (2014), Możliwość wykorzystania nowoczesnych form szkolenia w firmach rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XV, z. 7, cz. III, s. 155.
20. Gladstone B. (2004), Zarządzanie wiedzą, Warszawa, Wydawnictwo PETIT.
21. Grudzewski W.M., Hejduk I.K. (2005), Zarządzanie wiedzą w organizacji, „E–mentor”, nr 1 (8), s. 48.
22. Grudzewski W.M., Hejduk I.K. (2004), Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwach, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
23. Hadryś-Nowak A. (2019), Międzynarodowe przedsiębiorstwo rodzinne. Znaczenie orientacji przedsiębiorczej sukcesora dla internacjonalizacji przedsiębiorstwa rodzinnego, Warszawa, Wydawnictwo CeDeWu.
24. Jeżak J., Winnicka-Popczyk A., Popczyk W. (2004), Przedsiębiorstwo rodzinne funkcjonowanie i rozwój, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
25. Kłak M. (2010), Zarządzanie wiedzą we współczesnym przedsiębiorstwie, Kielce, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomii i Prawa im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach.
26. Krok E. (2013), Determinanty skłonności pracowników do dzielenia się wiedzą – koncepcja diagnozy dla potrzeb zarządzania, Szczecin, Wydawnictwo volumina.pl Daniel Krzanowski.
27. Królik R. (2015), Wiedza jako potencjał strategiczny przedsiębiorstwa rodzinnego, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach”, nr 222, s. 161-164.
28. Longenecker J.G., Schoen J.E. (2002), Management succession in the family business, w: Family business sourcebook, C.E. Aronoff, J.H. Astrachan, J.L. Ward (red.), Georgia, Family Enterprise Publishers, p. 61-64.
29. Marjański A. (2015), Uwarunkowania strategii rozwoju przedsiębiorstw rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XVI, z. 7, cz. I, s. 159-160.
30. Marjański A. (2012), Sukcesja jako wyróżnik przedsiębiorstwa rodzinnego, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XIII, z. 7, s. 11-15.
31. Michalik I. (2019), Różnorodność pokoleniowa pracowników wiedzy a instrumenty wspomagające dzielenie się wiedzą w szkole, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XX, z. 1, cz. II, s. 135.
32. Mikuła B. (2018), Zarządzanie oparte na wiedzy – podstawowe założenia, „Studia Ekonomiczne. Gospodarka – Społeczeństwo – Środowisko”, nr 1, s. 34.
33. Myjak T. (2016), Rozwijanie potencjału pracowników poprzez mentoring w organizacji opartej na wiedzy, „Roczniki Ekonomii i Zarządzania” t. 8, nr 2, s. 138-142.
34. Nawrat D. (2011), Rola mentoringu w transferze wiedzy w przedsiębiorstwach rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XII, z. 7, s. 324-328.
35. Nonaka I., Takeuchi H. (2000), Kreowanie wiedzy w organizacji. Jak spółki japońskie dynamizują procesy innowacyjne, Warszawa, Polska Fundacja Promocji Kadr.
36. Nuñez–Cacho Utrilla P., Grande Torraleja F.A. (2013), The importance of mentoring and coaching forprzedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 46, s. 161.
37. Ober J. (2013), Funkcja i rola efektywnej komunikacji w zarządzaniu, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie”, z. 65, s. 258.
38. Olszewska B., Kubica J. (2010), Zmiany w zarządzaniu przedsiębiorstwami w warunkach współczesnych zmian w otoczeniu, Wrocław, Wydawnictwo Difin.
39. Paliszkiewicz J.O. (2005), Rozwój organizacji poprzez zarządzanie kapitałem intelektualnym, Ostrołęka, Wydawnictwo Profesjonalne ALPHA pro.
40. PARP (2009), Firmy rodzinne w polskiej gospodarce – szanse i wyzwania, Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, realizowany na zlecenie Zespołu Rozwoju Zasobów Ludzkich PARP, Warszawa, s. 50-51.
41. Piasny B. (2007), Zarządzanie wiedzą w organizacjach gospodarczych, Warszawa – Stalowa Wola, Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej w Stalowej Woli.
42. Pietruszka-Ortyl A. (2011), Dzielenie się wiedzą wśród profesjonalistów determinantą wzrostu wartości przedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 46, s. 161.
43. Rudawska A. (2013), Dzielenie się wiedzą w organizacjach – istota, bariery i efekty, „Organizacja i Kierowanie”, nr 4, s.90-95.
44. Ryszko A. (2015), Dzielenie się wiedzą w przedsiębiorstwach – wybrane problemy i uwarunkowania, „Modern Management Review”, Vol. XX, No. 2, p. 150-153.
45. Safin K, Koładkiewicz I. (red.) (2019), Zarządzanie firmą rodzinną, kluczowe wyzwania, Warszawa, Wydawnictwo Poltext.
46. Sułkowski Ł., Marjański A. (2009), Firmy rodzinne, jak osiągnąć sukces w sztafecie pokoleń, Warszawa, Wydawnictwo Poltext.
47. Surdej A., Wach K. (2010), Przedsiębiorstwa rodzinne wobec wyzwań sukcesji, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
48. Szul E. (2017), Dzielenie się wiedzą w firmach rodzinnych – wybrane aspekty, „Studies & Proceedings of Polish Association Knowledge Management”, Vol. 83, p. 74-79.
49. Szulański G. (1996), Exploring internal stickiness: Impediments to the transfer of best practice within the firm, „Strategic Management Journal”, Vol. 17, Winter Special Issue, s. 28.
50. Świgoń M. (2015), Dzielenie się wiedzą i informacją, Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
51. Tomski P. (2011), Programowanie przyszłości biznesu w oparciu o więzi rodzinne – wybrane problemy sukcesji, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XII, z. 7, s. 141.
52. Trevinyo-Rodriguez R.N., Bontis N. (2010), Family ties and emotions: a missing piece in the knowledge transfer puzzle, „Journal of Small Business and Enterprise Development”, Vol. 17, No. 3, p. 432-433.
53. Wątróbski J. (2018), Studia w kierunku identyfikacji determinant zrównoważonego zarządzania, „Studies & Proceedings of Polish Association for Knowledge Management”, Vol. 89, pp. 85-90.
54. Więcek-Janka E. (2019), Konflikty w zarządzaniu przedsiębiorstwami rodzinnymi, pojęcia, modele, narzędzia, Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej.
55. Więcek-Janka E. (2014), Kompetencje menedżerskie sukcesorów inżynierów w firmach rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XV, z. 8, cz. II, s. 142.
56. Więcek-Janka E. (2013), Wiodące wartości w zarządzaniu przedsiębiorstwami rodzinnymi, Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej.
57. Więcek-Janka E., Hadryś-Nowak A. (2016), Kompetencje sukcesorskie – profil wstępny, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XVII, z. 6, cz. III, s. 63.
58. Winnicka-Popczyk A. (2016), Finansowanie innowacji w polskich firmach rodzinnych, Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
59. Zajkowski R. (2018), Transfer władzy, własności i wartości w przedsiębiorstwach rodzinnych, efekt drugiego pokolenia, Warszawa, Wydawnictwo C.H. Beck.
60. Żuchowski I., Zięba A., Grzybowska-Brzezińska M. (2010), Zarządzanie wiedzą: ujęcie teoretyczne, „Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego”, nr 2, s. 268.
2. Bakiera L. (2016), Mentoring rozwojowy jako przykład komplementarności międzypokoleniowej, „E-mentor”, nr 5 (67), s. 7-8.
3. Baran M. (2016), Profil kompetencyjny profesjonalnego mentora, „Nauki o Zarządzaniu Management Sciences”, nr 2, s. 23.
4. Baran M. (2018), Uwarunkowania skuteczności mentoringu, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
5. Barosso Martinez A., Sanguino Galván R., Bañegil Palacios T. (2013), Study of factors influencing knowledge transfer in family firms, „Intangible Capital”, Vol. 9, No. 4, p. 1216-1238.
6. Berniak-Woźny J. (2016), Społeczna odpowiedzialność biznesu firm rodzinnych – wyzwania i rozwiązania, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Zarządzanie”, nr 3, s. 20.
7. Brdulak J. (2012), Wiedza w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Koncepcja, filary, dobre praktyki, Warszawa, Oficyna Wydawnicza SGH.
8. Brdulak J. (2011), Uwarunkowania oraz mechanizmy funkcjonowania i rozwoju organizacji opartej na wiedzy, w: Przedsiębiorstwo w warunkach zrównoważonej gospodarki opartej na wiedzy, B. Powichrowska (red.), Białystok, Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Białymstoku, s. 53.
9. Chirico F. (2008), Knowledge accumulation in family firms: evidence from four cases studies, „International Small Business Journal”, Vol. 26, No. 4, p. 435.
10. Chirico F., Salvato C. (2008), Knowledge integration and dynamic organizational adaptation in family firms, „Family Business Review”, Vol. 21, No. 2, p. 169.
11. Czechowska-Frączak M. (2013), Inspirujący lider. Jak wspierać pracowników, aby osiągali ambitne cele przy ograniczonych zasobach?, „Personel i Zarządzanie”, nr 5, s. 69.
12. Daspit J.J., Chrisman J.J., Sharma P., Pearson A.W., Long R.G. (2017), A strategic management perspective of the family firm: past trends, new insights and future directions, „Journal of Managerial Issues”, Vol. XXIX, No. 1, p. 6.
13. Donnelley R.G. (1964), The family business, „Harvard Business Review”, Vol. 42, No. 4, p. 94.
14. Dźwigoł-Barosz M. (2018), Specyfika przedsiębiorstw rodzinnych w Polsce, „Studia i Prace WNEiZ US”, nr 52 (1), s. 37.
15. Dźwigoł-Barosz M. (2017), Kształtowanie kompetencji z obszaru inteligencji emocjonalnej w procesie sukcesji współczesnych przedsiębiorstw rodzinnych, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
16. Fazlagić J. (2014), Innowacyjne zarządzanie wiedzą, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
17. Fleming Q.J. (2006), Tajniki przetrwania firmy rodzinnej, Gliwice, Wydawnictwo Helion.
18. Goh S.C. (2002), Managing effective knowledge transfer: an integrative framework and some practice implications, „Journal of Knowledge Management”, Vol. 6, No. 1, p. 26-29.
19. Gołaszewska-Kaczan U., Grześ A. (2014), Możliwość wykorzystania nowoczesnych form szkolenia w firmach rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XV, z. 7, cz. III, s. 155.
20. Gladstone B. (2004), Zarządzanie wiedzą, Warszawa, Wydawnictwo PETIT.
21. Grudzewski W.M., Hejduk I.K. (2005), Zarządzanie wiedzą w organizacji, „E–mentor”, nr 1 (8), s. 48.
22. Grudzewski W.M., Hejduk I.K. (2004), Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwach, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
23. Hadryś-Nowak A. (2019), Międzynarodowe przedsiębiorstwo rodzinne. Znaczenie orientacji przedsiębiorczej sukcesora dla internacjonalizacji przedsiębiorstwa rodzinnego, Warszawa, Wydawnictwo CeDeWu.
24. Jeżak J., Winnicka-Popczyk A., Popczyk W. (2004), Przedsiębiorstwo rodzinne funkcjonowanie i rozwój, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
25. Kłak M. (2010), Zarządzanie wiedzą we współczesnym przedsiębiorstwie, Kielce, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomii i Prawa im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach.
26. Krok E. (2013), Determinanty skłonności pracowników do dzielenia się wiedzą – koncepcja diagnozy dla potrzeb zarządzania, Szczecin, Wydawnictwo volumina.pl Daniel Krzanowski.
27. Królik R. (2015), Wiedza jako potencjał strategiczny przedsiębiorstwa rodzinnego, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach”, nr 222, s. 161-164.
28. Longenecker J.G., Schoen J.E. (2002), Management succession in the family business, w: Family business sourcebook, C.E. Aronoff, J.H. Astrachan, J.L. Ward (red.), Georgia, Family Enterprise Publishers, p. 61-64.
29. Marjański A. (2015), Uwarunkowania strategii rozwoju przedsiębiorstw rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XVI, z. 7, cz. I, s. 159-160.
30. Marjański A. (2012), Sukcesja jako wyróżnik przedsiębiorstwa rodzinnego, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XIII, z. 7, s. 11-15.
31. Michalik I. (2019), Różnorodność pokoleniowa pracowników wiedzy a instrumenty wspomagające dzielenie się wiedzą w szkole, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XX, z. 1, cz. II, s. 135.
32. Mikuła B. (2018), Zarządzanie oparte na wiedzy – podstawowe założenia, „Studia Ekonomiczne. Gospodarka – Społeczeństwo – Środowisko”, nr 1, s. 34.
33. Myjak T. (2016), Rozwijanie potencjału pracowników poprzez mentoring w organizacji opartej na wiedzy, „Roczniki Ekonomii i Zarządzania” t. 8, nr 2, s. 138-142.
34. Nawrat D. (2011), Rola mentoringu w transferze wiedzy w przedsiębiorstwach rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XII, z. 7, s. 324-328.
35. Nonaka I., Takeuchi H. (2000), Kreowanie wiedzy w organizacji. Jak spółki japońskie dynamizują procesy innowacyjne, Warszawa, Polska Fundacja Promocji Kadr.
36. Nuñez–Cacho Utrilla P., Grande Torraleja F.A. (2013), The importance of mentoring and coaching forprzedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 46, s. 161.
37. Ober J. (2013), Funkcja i rola efektywnej komunikacji w zarządzaniu, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie”, z. 65, s. 258.
38. Olszewska B., Kubica J. (2010), Zmiany w zarządzaniu przedsiębiorstwami w warunkach współczesnych zmian w otoczeniu, Wrocław, Wydawnictwo Difin.
39. Paliszkiewicz J.O. (2005), Rozwój organizacji poprzez zarządzanie kapitałem intelektualnym, Ostrołęka, Wydawnictwo Profesjonalne ALPHA pro.
40. PARP (2009), Firmy rodzinne w polskiej gospodarce – szanse i wyzwania, Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, realizowany na zlecenie Zespołu Rozwoju Zasobów Ludzkich PARP, Warszawa, s. 50-51.
41. Piasny B. (2007), Zarządzanie wiedzą w organizacjach gospodarczych, Warszawa – Stalowa Wola, Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej w Stalowej Woli.
42. Pietruszka-Ortyl A. (2011), Dzielenie się wiedzą wśród profesjonalistów determinantą wzrostu wartości przedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 46, s. 161.
43. Rudawska A. (2013), Dzielenie się wiedzą w organizacjach – istota, bariery i efekty, „Organizacja i Kierowanie”, nr 4, s.90-95.
44. Ryszko A. (2015), Dzielenie się wiedzą w przedsiębiorstwach – wybrane problemy i uwarunkowania, „Modern Management Review”, Vol. XX, No. 2, p. 150-153.
45. Safin K, Koładkiewicz I. (red.) (2019), Zarządzanie firmą rodzinną, kluczowe wyzwania, Warszawa, Wydawnictwo Poltext.
46. Sułkowski Ł., Marjański A. (2009), Firmy rodzinne, jak osiągnąć sukces w sztafecie pokoleń, Warszawa, Wydawnictwo Poltext.
47. Surdej A., Wach K. (2010), Przedsiębiorstwa rodzinne wobec wyzwań sukcesji, Warszawa, Wydawnictwo Difin.
48. Szul E. (2017), Dzielenie się wiedzą w firmach rodzinnych – wybrane aspekty, „Studies & Proceedings of Polish Association Knowledge Management”, Vol. 83, p. 74-79.
49. Szulański G. (1996), Exploring internal stickiness: Impediments to the transfer of best practice within the firm, „Strategic Management Journal”, Vol. 17, Winter Special Issue, s. 28.
50. Świgoń M. (2015), Dzielenie się wiedzą i informacją, Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
51. Tomski P. (2011), Programowanie przyszłości biznesu w oparciu o więzi rodzinne – wybrane problemy sukcesji, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XII, z. 7, s. 141.
52. Trevinyo-Rodriguez R.N., Bontis N. (2010), Family ties and emotions: a missing piece in the knowledge transfer puzzle, „Journal of Small Business and Enterprise Development”, Vol. 17, No. 3, p. 432-433.
53. Wątróbski J. (2018), Studia w kierunku identyfikacji determinant zrównoważonego zarządzania, „Studies & Proceedings of Polish Association for Knowledge Management”, Vol. 89, pp. 85-90.
54. Więcek-Janka E. (2019), Konflikty w zarządzaniu przedsiębiorstwami rodzinnymi, pojęcia, modele, narzędzia, Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej.
55. Więcek-Janka E. (2014), Kompetencje menedżerskie sukcesorów inżynierów w firmach rodzinnych, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XV, z. 8, cz. II, s. 142.
56. Więcek-Janka E. (2013), Wiodące wartości w zarządzaniu przedsiębiorstwami rodzinnymi, Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej.
57. Więcek-Janka E., Hadryś-Nowak A. (2016), Kompetencje sukcesorskie – profil wstępny, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XVII, z. 6, cz. III, s. 63.
58. Winnicka-Popczyk A. (2016), Finansowanie innowacji w polskich firmach rodzinnych, Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
59. Zajkowski R. (2018), Transfer władzy, własności i wartości w przedsiębiorstwach rodzinnych, efekt drugiego pokolenia, Warszawa, Wydawnictwo C.H. Beck.
60. Żuchowski I., Zięba A., Grzybowska-Brzezińska M. (2010), Zarządzanie wiedzą: ujęcie teoretyczne, „Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego”, nr 2, s. 268.