Zarządzanie strategiczne i społeczna odpowiedzialność biznesu – od separacji do konwergencji
Main Article Content
Abstrakt
Badacze zajmujący się zarządzaniem strategicznym i społeczną odpowiedzialnością biznesu przez ostatnie kilka dekad traktowali te dziedziny jako rozdzielne i odseparowane od siebie, rozwijając każdą z nich osobno. W artykule wskazano na potrzebę wypracowywania bardziej zintegrowanego podejścia, które powinno prowadzić do zbliżenia obydwu dziedzin, pozwalającego na odkrywanie nowych sposobów kreowania wartości i tworzenie nowych metod bardziej odpowiedzialnego zarządzania.
Downloads
Article Details
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Bibliografia
2. Barney J. [1991], Firm Resources and Sustained Competitive Advantage, “Journal of Management”, Vol.17, No. 1.
3. Bracker J. [1980], The historical development of the strategic management concept, “Academyof Management Review”, Vol. 5, No. 2.
4. Carroll A.B. [1979], A three dimensional conceptual model of corporate social performance, “Academyof Management Review”, Vol. 4, No. 4.
5. Chandler A.D. [1962], Strategy and Structure. Chapters in History of Industrial Enterprise, Cambridge,MIT Press.
6. Clarkson M.B.E. [1995], A Stakeholder Framework for Analyzing and Evaluating Corporate SocialPerformance, “Academy of Management Review”, Vol. 20, No. 1.
7. Davis K. [1973], The case for and against business assumption of social responsibilities, “Academyof Management Journal”, Vol. 16, No. 2.
8. Dolan S., Garcia S. [2002], Managing by values: Cultural redesign for strategic organizational changeat the dawn of the twenty-first century, “Journal of Management Development”, Vol. 21, No. 2.
9. Dolan S., Garcia S., Richley B. [2006], Managing by values: A corporate guide to living, being alive, andmaking a living in the 21st Century, Palgrave Macmillan, New York.
10. Drucker P.F. [1954], The Practice of Management, Harper and Row, New York.
11. Drucker P.F. [1984], Converting Social Problems into Business Opportunities: The New Meaningof Corporate Social Responsibility, “California Management Review”, Vol. 26, No. 2.
12. Ecco International [2013], International Index of Corporate Values 2013, Q & A, Ecco International.
13. Freeman R.E. [1984], Strategic management: A stakeholders approach, Boston, Pitman.
14. Gazzola P., Colombo G. [2014], CSR integration into the corporate strategy, “Cross-Cultural ManagementJournal”, Vol. 26, No. 2(6).
15. Jaakson K. [2010], Management by values: are some values better than others?, “Journal of ManagementDevelopment”, Vol. 29 No. 9.dopełniają się. Z jednej strony bowiemzaangażowanie społeczne przedsiębiorstwamoże otwierać przed nim nieodkrytedotąd szanse rynkowe, przyczyniać się doosiągania przewagi konkurencyjnej, czywzmacniać jego kulturę organizacyjną. Zdrugiej zaś, podporządkowanie tego zaangażowaniarygorom rachunku ekonomicznegoumożliwia bardziej efektywnealokowanie środków przeznaczanych nacele społeczne, a koncentrowanie się naproblemach, w których rozwiązywaniunajlepiej mogą być wykorzystane kompetencjeprzedsiębiorstwa, pozwala mubyć bardziej skutecznym i wnosić większywkład w poprawę warunków życia, przyczyniającsię tym samym do zwiększeniapuli społecznych korzyści.Zarządzanie strategiczne i społeczna odpowiedzialność biznesu – od separacji do konwergencji 59
16. Jemison D.B. [1981], The contributions of administrative behavior to strategic management, “Academyof Management Review”, Vol. 6, No. 4.
17. Jones T.M. [1980], Corporate social responsibility revisited, redefined, “California Management Review”,Vol. 22, No. 3.
18. Lachowski S. [2012], Czy można zarządzać przez wartości?, dyskusja redakcyjna, A. Herman (red.),„Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie”, nr 1(22).
19. Lloyd B. [1992], Mintzberg On The Rise and Fall of Strategic Planning, interview, “Long Range Planning”,1992, Vol. 25, No. 4.
20. Maignan I., Ferrell O.C. [2004], Corporate Social Responsibility and Marketing: An Integrative Framework,“Journal of the Academy of Marketing Science”, Vol. 32, No. 1.
21. Markides C. [2004], What is strategy and how do you know if you have one?, “Business Strategy Review”,Vol. 15, No. 2
22. McGuire J.W. [1963], Business and Society, New York, McGraw-Hill.
23. Mintzberg H., Ahlstrand B., Lampel J. [1998], Strategy Safari. A Guided Tour Through the Wildsof Strategic Management, New York, Free Press.
24. Nag R., Hambrick D.C., Chen M.-J. [2007], What is strategic management, really? Inductive derivationof a consensus definition of the field, “Strategic Management Journal”, Vol. 28, No. 9.
25. O’Reilly C.A., Chatman J.A. [1996], Culture as social control: Corporations, cults, and commitment,“Research in Organizational Behavior”, Vol. 18.
26. Obłój K. [1999], Strategia organizacji, Warszawa, PWE.
27. Obłój K. [2007], Strategia organizacji. W poszukiwaniu trwałej przewagi konkurencyjnej, Warszawa,PWE.
28. Pfeffer J., Salancik G. [1978], The External Control of Organizations, New York, Harper & Row.
29. Pierścionek Z. [2007], Strategie konkurencji i rozwoju przedsiębiorstwa, Warszawa, WydawnictwoNaukowe PWN.
30. Porter M.E. [1994], Strategia konkurencji. Metody analizy sektorów i konkurentów, Warszawa, PWE.
31. Porter M.E. [2008], Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance, New York,Free Press.
32. Porter M.E. Kramer M.R. [2006], Strategy and Society: The Link between Competitive Advantage andCorporate Social Responsibility, “Harvard Business Review”, Vol. 84, No. 12.
33. Porter M.E., Kramer M.R. [2011], Creating Shared Value. How to reinvent capitalism — and unleasha wave of innovation and growth, “Harvard Business Review”, Vol. 89, No. 1-2.
34. Prahalad C.K. Hamel G. [1990], The Core Competence of the Corporation, “Harvard Business Review”,Vol. 68, No. 3.
35. Ronda-Pupo, G.A., Guerras-Martin, L.Á. [2012], Dynamics of the evolution of the strategy concept1962–2008: a co-word analysis, “Strategic Management Journal”, Vol. 33, No. 2.
36. Stabryła A. [2000], Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy, Warszawa-Kraków, WN PWN.
37. van Marrewijk M. [2003], Concepts and Definitions of CSR and Corporate Sustainability: BetweenAgency and Communion, “Journal of Business Ethics”, Vol. 44, No. 2-3.
38. von Neumann J., Morgenstern O. [1947], Theory of Games and Economic Behavior, Pricenton, PrincentonUniversity Press.
39. Votaw D. [1973], Genius becomes rare, in: The corporate dilemma, D. Votaw, S.P. Sethi (eds.), NewYork, Prentice Hall, Englewood Cliffs