Treść głównego artykułu

Abstrakt

Zjawiska światowe w makrootoczeniu organizacji (kryzys finansowy, dekoniunktura, recesja, bezrobocie, ubóstwo społeczne, przemiany polityczne, migracja ludności, kryzys demograficzny) oddziałują pośrednio i bezpośrednio na zmianę paradygmatu zarządzania, a w tym zarządzania zasobami ludzkimi i polityki społecznej. Prezentowane treści dowodzą, że aktualne zdobycze nauki wymagają rewizji, bowiem standardy zarządzania zasobami ludzkimi służą głównie „wybranej” grupie pracowników, tj. kadrze menedżerskiej i wysoko kwalifikowanej kadrze specjalistycznej. Większość „niżej urodzonych” wykonawców pracy jest traktowanych instrumentalnie, czego dowodem jest nierespektowanie ich praw pracowniczych. W artykule poza tą kwestią stanowiącą, wyzwanie XXI w., szczególnie istotne (w obliczu ostatnich wydarzeń etnicznych) staje się zarządzanie wielokulturowymi zasobami ludzkimi, a także zarządzanie różnorodnością (zróżnicowaniem z uwagi na wiek i status społeczny). Opracowanie dowodzi marnotrawstwa kwalifikacji potencjału ludzkiego. Kluczową rolę w zatrzymaniu dehumanizacji procesów pracy musi odegrać kadra menedżerska, dla której wartość kapitału ludzkiego powinna stanowić najwyższe dobro.

Słowa kluczowe

marnotrawstwo kapitału ludzkiego dysfunkcje elastycznego systemu pracy wielokulturowość bezrobocie młodzieży zarządzanie wiekiem zarządzanie wykluczonymi społecznie

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Janowska, Z. . (2015). Zarządzanie zasobami ludzkimi, kierunki zmian, nowe wyzwania XXI wieku. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 38(4), 29–45. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4668

Referencje

Read More