Treść głównego artykułu
Abstrakt
W artykule przeanalizowano znaczenie czynnika autonomii w pracy zawodowej pracowników gospodarki kreatywnej. Wskazano, w jakim stopniu poszczególne wymiary autonomii są możliwe do osiągnięcia przez pracujących w omawianym sektorze, a także z jakimi negatywnymi konsekwencjami dla pracownika się wiążą. Zwrócono uwagę na ograniczenia swobody kształtowania treści i warunków pracy pracowników gospodarki kreatywnej, wynikające między innymi z: nadpodaży pracy, niepewności zatrudnienia, nieciągłości i niskiego poziomu dochodów, dużej konkurencji i konieczności podejmowania zatrudnienia równoległego. Wykazano ponadto, w jakich aspektach dotyczących miejsca, czasu, treści, formy i sposobu pracy autonomia pracownika w gospodarce kreatywnej nie jest możliwa do osiągnięcia. Podkreślono implikacje tego dla satysfakcji z pracy oraz systemu motywowania pracownika.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Referencje
-
1. Arts Council England (2015). Pobrano z: www.srtscouncil.org.uk
2. Bilton, Ch. (2007), Management and Creativity. From Creative Industries to CreativeManagement.Oxford:Blackwell Publishing.
3. Boix, R., Lazzeretti, L., Capone, F., De Propris, L., Sanchez, D. (2013). The Geographyof Creative Industires in Europe. In: L. Lazzeretti (Ed.), Creative Industries andInnovationinEurope. Concepts, Measures and Comparative Case Studies. New York:Routledge, 23–44.
4. Caves, R.E. (2002). Creative Industries: Contracts between Art and Commerce. Cambridge,MA: Harvard University Press.
5. Davenport, Th.H. (2007). Zarządzanie pracownikami wiedzy. Kraków: Oficyna a WoltersKluwer business. 6 DCMS & Creative Industries Task Force (1998). Creative Industries 1998: MappingDocuments. London: UK Department for Culture, Media and Sport.
6. DCMS (2014). Creative Industries: Focus on Employment. Pobrano 20 grudnia 2015z: https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/324530/Creative_Industries_‑_Focus_on_Employment.pdf
7. EESnet‑CULTURE (2012). European Statistical System Network on Culture. Finalreport. Pobrano 20 grudnia 2015 z: http://ec.europa.eu/eurostat/documents/341465/3199631/essnet‑culture.pdf/a6518128‑69b3‑4d89‑82b8‑060a3ad0d1d5
8. European Commission (2012). Communication from the Commission to the EuropeanParliament, the Council, the European Economic and Social Committee and theCommittee of the Regions. Promoting Cultural and Creative Sectors for Growth and Jobsin the EU. COM(2012) 537 final. Brussels, 26 September 2012.
9. Florida, R. (2002). The Flight of the Creative Class. The New Global Competition for Talent.New York: Harper Business.
10. Hesmondhalgh, D. (2007). The Cultural Industries. London: Sage.
11. Howkins, J. (2002). The Creative Economy. How People Make Money from Ideas. London:Penguin.
12. Juchnowicz, M. (2012). Zaangażowanie pracowników. Sposoby oceny i motywowania.Warszawa: PWE.
13. Jemielniak, D. (2008). Praca oparta na wiedzy. Praca w przedsiębiorstwach wiedzyna przykładzie organizacji high‑tech. Warszawa: Wydawnictwa Akademickiei Profesjonalne.
14. Throsby, D. (2001). Economics and Culture. Cambridge: Cambridge University Press.
15. Torr, G. (2011). Zarządzanie kreatywnymi pracownikami. Warszawa: Oficyna a WoltersKluwer business.
16. UNCTAD (2010). Creative Economy: A Feasible Development Option. Geneva: UNCTAD.
17. WIPO (2003). Guide on Surveying the Economic Contribution of the Copyright‑basedIndustries. Pobrano 20 grudnia 2015 z: http://www.wipo.int/edocs/pubdocs/en/copyright/893/wipo_pub_893.pdf
Referencje
2. Bilton, Ch. (2007), Management and Creativity. From Creative Industries to CreativeManagement.Oxford:Blackwell Publishing.
3. Boix, R., Lazzeretti, L., Capone, F., De Propris, L., Sanchez, D. (2013). The Geographyof Creative Industires in Europe. In: L. Lazzeretti (Ed.), Creative Industries andInnovationinEurope. Concepts, Measures and Comparative Case Studies. New York:Routledge, 23–44.
4. Caves, R.E. (2002). Creative Industries: Contracts between Art and Commerce. Cambridge,MA: Harvard University Press.
5. Davenport, Th.H. (2007). Zarządzanie pracownikami wiedzy. Kraków: Oficyna a WoltersKluwer business. 6 DCMS & Creative Industries Task Force (1998). Creative Industries 1998: MappingDocuments. London: UK Department for Culture, Media and Sport.
6. DCMS (2014). Creative Industries: Focus on Employment. Pobrano 20 grudnia 2015z: https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/324530/Creative_Industries_‑_Focus_on_Employment.pdf
7. EESnet‑CULTURE (2012). European Statistical System Network on Culture. Finalreport. Pobrano 20 grudnia 2015 z: http://ec.europa.eu/eurostat/documents/341465/3199631/essnet‑culture.pdf/a6518128‑69b3‑4d89‑82b8‑060a3ad0d1d5
8. European Commission (2012). Communication from the Commission to the EuropeanParliament, the Council, the European Economic and Social Committee and theCommittee of the Regions. Promoting Cultural and Creative Sectors for Growth and Jobsin the EU. COM(2012) 537 final. Brussels, 26 September 2012.
9. Florida, R. (2002). The Flight of the Creative Class. The New Global Competition for Talent.New York: Harper Business.
10. Hesmondhalgh, D. (2007). The Cultural Industries. London: Sage.
11. Howkins, J. (2002). The Creative Economy. How People Make Money from Ideas. London:Penguin.
12. Juchnowicz, M. (2012). Zaangażowanie pracowników. Sposoby oceny i motywowania.Warszawa: PWE.
13. Jemielniak, D. (2008). Praca oparta na wiedzy. Praca w przedsiębiorstwach wiedzyna przykładzie organizacji high‑tech. Warszawa: Wydawnictwa Akademickiei Profesjonalne.
14. Throsby, D. (2001). Economics and Culture. Cambridge: Cambridge University Press.
15. Torr, G. (2011). Zarządzanie kreatywnymi pracownikami. Warszawa: Oficyna a WoltersKluwer business.
16. UNCTAD (2010). Creative Economy: A Feasible Development Option. Geneva: UNCTAD.
17. WIPO (2003). Guide on Surveying the Economic Contribution of the Copyright‑basedIndustries. Pobrano 20 grudnia 2015 z: http://www.wipo.int/edocs/pubdocs/en/copyright/893/wipo_pub_893.pdf