Zrównoważony rozwój, społeczna odpowiedzialność biznesu (CRS) i ESG w świetle uregulowań prawnych w Polsce i Unii Europejskiej
Article Sidebar
-
zrównoważony rozwój, CRS, ESG, uregulowania prawne
Abstrakt
Koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu oraz zrównoważonego rozwoju w dzisiejszych czasach staje się coraz bardziej popularna w praktyce gospodarczej. Zdecydowana większość spółek notowanych na GPW posiada już na swoich stronach internetowych sekcje odnoszące się do tematyki zrównoważonego rozwoju i społecznej odpowiedzialności biznesu. Przedsiębiorstwa kładą coraz większy nacisk na prowadzenie jasnej i czytelnej polityki informacyjnej dotyczącej działalności prospołecznej oraz proekologicznej, poprzez udostępnianie również raportów z informacjami niefinansowymi. Do takiego działania obligują firmy także przepisy prawne, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe. Artykuł porusza ważne zagadnienia dotyczące zrównoważonego rozwoju, CSR i ESG w kontekście regulacji prawnych Polski i UE. W tym celu dokonano retrospektywnego i krytycznego przeglądu literatury przedmiotu oraz uregulowań prawnych zarówno na gruncie prawa polskiego, jak i prawa Unii Europejskiej, a krytyczny przegląd literatury przedmiotu w tym temacie może stanowić dodatkowy wkład do rozważań prowadzonych w tym obszarze.
Full Text
Bibliografia
Adamczyk J. [2017], Dyfuzja koncepcji zrównoważonego rozwoju i społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, „Marketing i Rynek”, nr 11, s. 5–15.
Atrey R. R. [2020], Exploring corporate social responsibility: Fundamentals and implementation, Studera Press.
Bondarenko V., Pokynchereda V., Pidvalna O., Kolesnyk T., Sokoliuk S. [2023], Green economy as a prerequisite for sustainable development: Analysis of international and Ukrainian experience, „European Journal of Sustainable Development”, vol. 12 (1), s. 221–221.
Bowen H. R. [2013], Social responsibilities of the businessman, University of Iowa Press.
Carapinha L. C. C. [2020], Communicating in the highly regulated tobacco industry: the case of Philip Morris International, Master’s thesis, ISCTE-Instituto Universitario de Lisboa, Portugal.
Carnegie A. [2023], The gospel of wealth, 1889, Foundations of Business Thought, s. 165.
Carroll A. B. [1999], Corporate social responsibility: Evolution of a definitional construct, „Business & Society”, vol. 38 (3), s. 268–295.
Carroll A. B., Brown J. A. [2018], Corporate social responsibility: A review of current concepts, research, and issues, „Business and Society”, vol. 360 (2), s. 39–69.
Contrafatto M., Ferguson J., Power D., Stevenson L., Collison D. [2020], Understanding powerrelated strategies and initiatives: The case of the European Commission Green Paper on CSR, „Accounting, Auditing & Accountability Journal”, vol. 33 (3), s. 559–587.
Costa A. J., Curi D., Bandeira A. M., Ferreira A., Tomé B., Joaquim C., Santos C., Góis C.,
Meira D., Azevedo G., Inácio H., Jesus M., Teixeira M. G., Monteiro P., Duarte R.,
Marques R. P. [2022], Literature review and theoretical framework of the evolution and interconnectedness of corporate sustainability constructs, „Sustainability”, vol. 14 (8), art. 4413.
Crane A., Matten D., Moon J. [2008], Ecological citizenship and the corporation: Politicizing the new corporate environmentalism, „Organization & Environment”, vol. 21 (4), s. 371–389.
Dada A. [2022], Społeczna odpowiedzialność w strategii przedsiębiorstw sektora TSL notowanych na FWB i GPW, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, vol. 66 (4), s. 1–21.
Davis K. [1973], The case for and against business assumption of social responsibilities, „Academy of Management Journal”, vol. 16 (2), s. 312–322.
Drucker P. F. [2020], Peter F. Drucker on management essentials, Harvard Business Press.
Drucker P. [2012], The practice of management, Routledge.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2464 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 537/2014, dyrektywy 2004/109/WE, dyrektywy 2006/43/WE oraz dyrektywy 2013/34/UE w odniesieniu do sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy (Dz. U. L 330/1).
Galant M. [2023], Modele promocji społecznej odpowiedzialności biznesu w Polsce na podstawie analizy działań podejmowanych przez regiony, rozprawa doktorska, Uniwersytet Łódzki, Wydział Zarządzania.
Heim I., Mergaliyeva L. [2024], Organizational wrongdoing within the context of the UN Sustainable Development Goals: an integrative review, „Journal of Business Ethics”, s. 1–21.
KOM [2011], Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, Odnowiona strategia UE na lata 2011–2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, KOM (2011) 681, Bruksela 25.10.2011.
Lastra R. M., Fearnley T., Satragno L. [2022], Sovereign wealth funds and ethical investment: The case of Norway, In Research Handbook on Energy, Law and Ethics, Edward Elgar Publishing, s. 162–193.
Lew G., Życzyński N., Olejarz T., Pomykała M. [2024], The importance of CSR and ESG in shaping competitive and image advantage of enterprises, „European Research Studies”, vol. 27 (3), s. 308–323.
Majchrzak K. [2019], Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) w działalności przedsiębiorstw sektora bankowego, rozprawa doktorska, Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego.
MG [2020], CSR Społeczna Odpowiedzialność Biznesu w Polsce, Krajowy Program Reform, Europa, Ministerstwo Gospodarki.
Moon J. [2014], Corporate social responsibility: A very short introduction, Oxford University Press.
Piąty środowiskowy program działania, Portal Interia, Słownik Unii Europejskiej, https://encyklopedia.interia.pl/slownik-ue/news-piaty-srodowiskowy-program-dzialania,nId,2112687 (dostęp: 10.03.2024).
Porter M. E., Kramer M. R. [2002], The competitive advantage of corporate philanthropy, „Harvard Business Review”, vol. 80 (12), s. 56–68.
Porter M. E., Kramer M. R. [2007], Strategia a społeczeństwo, „Harvard Business Review Polska”, nr 52.
Rahman M., Wahab S., Latiff A. [2024], Socially responsible human resource management and organizational sustainability among Bangladeshi pharmaceutical manufacturing organizations: The explanatory link of voluntary green behavior, „Journal of Future Sustainability, vol. 4 (3), s. 117–132.
Singh K., Misra M. [2021], Linking corporate social responsibility (CSR) and organizational performance: The moderating effect of corporate reputation, „European Research on Management and Business Economics”, vol. 27 (1), art. 100139.
Tanchangya T., Raihan A., Rahman J., Ridwan M., Islam N. [2024], A bibliometric analysis of the relationship between corporate social responsibility (CSR) and firm performance in Bangladesh, „Frontiers of Finance”, vol. 2 (2), art. 6287.
Vann Yaroson E., Chowdhury S., Mangla S. K., Dey P., Chan F. T., Roux M. [2024], A systematic literature review exploring and linking circular economy and sustainable development goals in the past three decades (1991–2022), „International Journal of Production Research”, vol. 62 (4), s. 1399–1433.
Werther Jr W. B., Chandler D. [2005], Strategic corporate social responsibility as global brand insurance, „Business Horizons”, vol. 48 (4), s. 317–324.
Wytyczne do raportowania ESG [2023], Przewodnik dla spółek, European Bank of Reconstruction and Development, GPW, s. 19–23.
Zaktualizowane wytyczne OECD [2023], Wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych dotyczące odpowiedzialnego prowadzenia działalności biznesowej, OECD Publishing, Paris.
Autor
Prawa autorskie (c) 2025 Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.