Treść głównego artykułu

Abstrakt

W artykule poruszono kwestię współistnienia programów zarządzania kompetencjami i kształtowania cech i relacji przywódczych w polskich firmach posiadających jednostki zagraniczne. Jeśli przyjąć, że przywództwo i zarządzanie kompetencjami, charakterystyczne dla strategii zarządzania kapitałem ludzkim, są ważne przy kształtowaniu wysokiego poziomu konkurencyjności firm w przestrzeni międzynarodowej końca drugiej dekady XXI w., to warto mieć do dyspozycji narzędzia pomiaru i przyczyniające się do rozwoju tych programów. W artykule zaprezentowano podobieństwa i różnice w zakresie zarządzania kompetencjami oraz kształtowania cech i relacji przywódczych w siedzibach firm (wartość uśredniona ze wszystkich jednostek na świecie) oraz w ich największych jednostkach zagranicznych. Badanie przeprowadzono metodami CATI i CAWI w styczniu i lutym 2018 r. na próbie 200 firm polskich posiadających jednostki zagraniczne.

Słowa kluczowe

przywództwo organizacyjne zarządzanie kompetencjami czynniki konkurencyjności firmy polskie jednostki zagraniczne

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Haromszeki, Łukasz . (2019). Współistnienie programów zarządzania kompetencjami i przywództwa w organizacji jako istotny czynnik konkurencyjności polskich firm posiadających jednostki zagraniczne. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 51(1), 167–180. https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.2366

Referencje

    1. Bass, B. M. (1990). Bass and Stogdill’s Handbook of Leadership: Theory, Research and ManagerialApplications. New York: Free Press.
    2. Becker, B. E., Huselid, M. A., Ulrich, D. (2001). The HR scorecard: Linking people, strategy, and performance. Boston: Harvard Business School Press.
    3. Białas, S. (2013). Zarządzanie zasobami ludzkimi w otoczeniu międzynarodowym. Kulturoweuwarunkowania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
    4. Boudreau, J., Cascio, W. F. (2013). Inwestowanie w ludzi. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
    5. Brewster, C., Sparrow, P., Vernon, G., Houldsworth, E. (2011). International HumanResource Management. London: Chartered Institute of Personnel and Development.
    6. Briscoe, D. R., Schuler, R. S., Claus, L. (2008). International Human Resource Management. London–New York: Routledge.
    7. Cogent and UKPIA (2011). Guidelines for Competency Management Systems for Downstreamand Petroleum Sites. Cogent, UK.
    8. Campbell, B. A., Coff, R., Kryscynski, D. (2012). Rethinking sustained competitiveadvantage from human capital. Academy of Management Review, 37 (3), 376–395.
    9. Capece, G., Bazzica, P. (2013). A practical proposal for a “competence plan fulfillment”. Key performance indication. Knowledge and Process Management, 20 (1), 40–49.
    10. Dyer, L. (1993). Human resources as a source of competitive advantage. New York: CornellUniversity ILR School.
    11. Fiedler, F. E., Chemers, M. M., Mahar, L. (1976). Improving Leadership Effectiveness: TheLeader Match Concept. New York: John Wiley and Sons.
    12. Griffin, R. W. (1997). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: WydawnictwoNaukowe PWN.
    13. Hogg, M. A., Martin, R., Weeden, K., Epitropaki, O. (2001). Effective Leadership SalientGroups: Revisiting Leader-member Exchange Theory from the Perspective of the SocialIdentity Theory of Leadership. Queensland: University of Queensland.
    14. Homer, M. (2001). Skills and competency management. Industrial and Commercial Training,33 (2), 59–62.
    15. Haromszeki, Ł. (2010). Przywództwo w czasie kryzysu. W: T. Listwan (red.), Zarządzaniew sytuacjach kryzysowych podczas Euro 2012. Wrocław: Wydawnictwo UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu.
    16. Harzing, A., Ruysseveldt Van, J. (red.) (2010). International Human Resource Management. Warszawa: Studio Emka.
    17. Huselid, M. A., Becker, B. E. (2011). Bridging micro and macro domains: Workforce differentiationand strategic human resources management. Journal of Management,37 (2), 421–428.
    18. Kets de Vries, M. (2008). Mistyka przywództwa. Wiodące zachowania w przedsiębiorczości. Warszawa: Studio Emka.
    19. Koopman, P. L., Maczynski, J., Hartog Den, D. N., Witkowski, S. A. and 48 Europeanco-authors (2001). Perception of Societal Culture and Preferred Leadership Stylesin North/West and South/East European Countries. Polish Journal of Applied Psychology,1 (1), 7–22.
    20. Kouzes, J. M., Posner, B. Z. (2010). Przywództwo i jego wyzwania. Kraków: WydawnictwoUniwersytetu Jagiellońskiego.
    21. Koźmiński, A. K. (2004). Zarządzanie w warunkach niepewności. Warszawa: WydawnictwoNaukowe PWN.
    22. Kupczyk, T., Stor, M. (2017). Zarządzanie kompetencjami. Teoria, badania i praktyka biznesowa. Wrocław: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Handlowej we Wrocławiu.
    23. Listwan, T. (red.) (2010). Zarządzanie kadrami. Warszawa: C. H. Beck.
    24. Listwan, T., Stor, M. (red.) (2008). Zarządzanie kadrą menedżerską w organizacjach międzynarodowychw Polsce. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznegowe Wrocławiu.
    25. Lord, R. S., Foti, R. J., DeVader, C. L. (1984). A Test of Leadership Categorization Theory:Internal Structure, Information Processing and Leadership Perceptions. OrganizationalBehavior and Human Performance, 34 (3), 343–376.
    26. Pocztowski, A. (red.) (2015). Zarządzanie zasobami ludzkimi na rynkach międzynarodowych. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer business.
    27. Poór, J., Engle, A. D., Kovács, I. É., Slavic, A., Wood, G., Szabó, K., Stor, M., Kerekes,K., Karoliny, Z., Alas, R., Némethy, K. (2015). HR Management at Subsidiaries ofMultinational Companies in CEE in Light of Two Surveys of Empirical Researchin 2008–2009 and 2012–2013. Acta Polytechnica Hungarica, 12 (3), 229–249.
    28. Pocztowski, A. (red.) (2002). Międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa:Oficyna Ekonomiczna.
    29. Pocztowski, A. (red.) (2012). Zarządzanie misjami zagranicznymi. Organizacyjne i indywidualneaspekty pracy ekspatriantów. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer business.
    30. Przytuła, S. (2014). Zarządzanie kadrą ekspatriantów w filiach przedsiębiorstw międzynarodowychw Polsce. Warszawa: CeDeWu.
    31. Rozkwitalska, M. (2011). Bariery w zarządzaniu międzykulturowym. Perspektywa filii zagranicznychkorporacji międzynarodowych. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer business
    32. Schroeder, J. (2010). Międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi. Poznań: WydawnictwoUniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
    33. Sienkiewicz, Ł. (2013). Zarządzanie zasobami ludzkimi w oparciu o kompetencje. Perspektywauczenia się przez całe życie. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
    34. Sikorski, C. (2006). Organizacje bez wodzów. Od przywództwa emocjonalnego do koordynacjidemokratycznej. Warszawa: C. H. Beck
    35. Stor, M. (2016). Paradoksalne i nieparadoksalne oksymoronizmy w strategiach zarządzaniakompetencjami pracowniczymi – refleksje badawcze. Nauki o Zarządzaniu,2 (27), 164–185.
    36. Stor, M. (2011). Strategiczne międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi. Wrocław:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
    37. Tannenbaum, R., Schmidt, W. (1973). How to Choose a Leadership Pattern. HarvardBusiness Review, 51, 162–180.
    38. Tarique, I., Briscoe, D. R., Schuler, R. S. (2016). International Human Resource Management:Policies and Practices for Multinational Enterprises. New York–London: Routledge––Taylor & Francis.
    39. Yukl, G. A. (1989). Leadership in Organizations. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
    40. Zaccaro, S. J., Foti, R. J., Kenny, D. A. (1991). Self-Monitoring and Trait-Based Variancein Leadership: An Investigation of Leader Flexibility across Multiple Group Situations. Journal of Applied Psychology, 76 (2), 308–315.