Pasek boczny artykułu
Przesłane
stycznia 4, 2020
Opublikowane
marca 31, 2016
Pobieranie
Statystyczny
Read Counter :
93
Pobieranie : 61
Treść głównego artykułu
Abstrakt
Celem artykułu jest analiza przestrzennego zróżnicowania zasobu kapitału ludzkiego w Polsce w latach 2001 i 2011 oraz jego powiązanie z sytuacją na lokalnych rynkach pracy. Weryfikacji poddano następujące hipotezy: brak wyraźnego przestrzennego zróżnicowa‑ nia zasobu kapitału ludzkiego w Polsce; przestrzenny obraz zasobu kapitału ludzkiego w Polsce nie uległ zmianie w czasie; poziom zasobu kapitału ludzkiego nie warunkuje sytuacji na lokalnych rynkach pracy. Zaproponowano, aby kapitał ludzki wyznaczały takie zmienne jak: płeć, wiek, wykształcenie i natężenie intensywności zgonów, a sytuację na rynku pracy – wskaźnik zatrudnienia i stopa bezrobocia. Z przeprowadzonych rozważań wynika, że zasób kapitału ludzkiego wyraźnie różni się przestrzennie oraz ma on istotne znaczenie dla kształtowania się sytuacji na lokalnych rynkach pracy, ale nie każdy z ele‑ mentów kształtujących ten zasób ma na tę sytuację wpływ.
Słowa kluczowe
kapitał ludzki
wiedza
wykształcenie
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Jak cytować
Podogrodzka, M. . (2016). Przestrzenne zróżnicowanie kapitału ludzkiego w Polsce. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 39(1), 85–106. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.7513
Referencje
-
1. Azariadis, C., Drazen, A. (1990). Threshold Externalities in Economic Development.The Quarterly Journal of Economics, 105, 501–526.
2. Barro, R.J. (1999). Human capital and Growth in Cross‑Country Regressions. SwedishEconomic Policy Review, 6, 237–277.
3. Barro, R., Lee, J. (1993). International Comparisons of Educational Attainment.Journal of Monetary Economics, 32, 363–394.
4. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (1996). International Measures of Schooling Years and SchoolingQuality. The American Economic Review, 2, 218–223.
5. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (2000). International Data on Educational Attainment Updatesand Implications. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, 7911.
6. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (2010). A New Data Set of Educational Attainment in the World,1950–2010. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, 15902.
7. Becker, G. (1962). Investment in Human Capital: A Theoretical Analysis. Journal ofPolitical Economy, 70, 9–49.
8. Becker, G., Murphy, K., Tamura R. (1990). Human Capital, Fertility and EconomicGrowth. Journal of Political Economy, 98, 12–37.
9. Bierwiaczonka, K., Nawrocki, T., Szczepański, M. (2008). Kapitały ludzkie i społecznea konkurencyjność regionów. Katowice: Wyd. WUŚ.
10. Bils, M., Klenow, P. (2000). Does Schooling Cause Growth?. American Economic Review,90, 1160–1183.
11. Bizon, W. (2014). Zróżnicowanie kapitału ludzkiego w Polsce. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 35, 295–310.
12. Burlita, A. (2015). Zarządzanie budżetem czasu jako determinanta rozwoju kapitałuludzkiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 39, 25–37.
13. Butkiewicz‑Schodowska, A. (2015). Kapitał ludzki we współczesnym zarządzaniuprzedsiębiorstwami. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 11, 115–123.
14. Cichy, K., Malaga, K. (2007). Kapitał ludzki w modelach i teorii wzrostu gospodarczego.W: M. Herbst (red.), Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny.Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
15. Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: WydawnictwoNaukowe Scholar.
16. Domaradzki, J. (2013). O definicjach zdrowia i choroby. Folia Medica Lodziensia, 40,5–29.
17. Dziechciarz‑Duda, M., Przybysz, K. (2014). Wykształcenie a potrzeby rynku pracy.Klasyfikacja absolwentów wyższych uczelni. Prace Naukowe UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu. Taksonomia, 327, 303–312.
18. Ederer, P. (2006). Innovation at Work: The European Human Capital Index. Lisbon: TheLisbon Council.
19. Ederer, P., Schuler, P., Willms, S. (2007). The European Human Capital Index: TheChallenge of Central and Eastern Europe. Lisbon: The Lisbon Council.
20. Engel, E. (1883). Der Wert des Menschen. Berlin: Verlag von Leonhard Simion.
21. Farr, W. (1853). The Income and Property. Journal of the Statistical Society of London,1, 1–44.
22. Florida, R. (2010). Narodziny klasy kreatywnej. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
23. Frąckiewicz, L. (red.) (2005). Wykluczenie społeczne. Katowice: Wydawnictwo AkademiiEkonomicznej w Katowicach.
24. Gajda-Kantorowska, M. (2012). Kontrowersja wokół metod pomiaru stabilnościwzrostu gospodarczego. W: J. Sokołowski, M. Rękas, G. Węgrzyn (red.), Ekonomia.Wrocław: Wydawnictwo UE, 55-65.
25. Jedlińska, R. (2014). Rola kapitału ludzkiego w procesie globalizacji. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 112, 93–100.
26. Juchnowicz, M. (2010). Zarządzanie kapitałem ludzkim a poziom zaangażowaniapracowników. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 3–4, 57–66.
27. Klonowska‑Matynia, M. (2014a). Przestrzenne zróżnicowanie zasobów kapitału ludzkiegow Polsce. Handel Wewnętrzny, 5, 63–75.
28. Klonowska‑Matynia, M. (2014b). Zasoby kapitału ludzkiego na obszarach wiejskichw Polsce. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu,16, 142–146.
29. Kopycińska, D. (2014). Konkurencyjność kapitału ludzkiego kobiet i mężczyznw Polsce. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 35, 357–369.
30. Kot, S.M., Malawski, A., Węgrzecki A. (red.) (2004). Dobrobyt społeczny, nierównościi sprawiedliwość dystrybutywna. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznejw Krakowie.
31. Kowalewska, M.D. (2014a). Kapitał ludzki jako źródło konkurencyjności państwczłonkowskich Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie, 107,47–56.
32. Kowalewska, M. (2014b). Terytorialne zróżnicowanie poziomu kapitału ludzkiegona obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwai Agrobiznesu, 16, 105–110.
33. Kozielecki, J. (2008). Psychologia w wielkim świecie. Warszawa: WydawnictwoAkademickie „Żak”.
34. Królikowska, S. (2011). Nierówności w stanie zdrowia między kobietami a mężczyznamiw kontekście płci biologicznej oraz społeczno‑kulturowej. Acta UniversitatisLodziensis, Folia Sociologica, 39, 33–51.
35. Kryńska, E. (red.) (2006). Polityka społeczno‑ekonomiczna w dobie przemian. Łódź: Wyd.Uniwersytet Łódzki.
36. Kwiecień, A. (2014). Kapitał ludzki jako czynnik rozwoju nowej gospodarki. ZeszytyNaukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 112, 121–129.
37. Lewandowski, J. (2015). Ryzyko inwestycji w kapitał ludzki. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 39, 91–101.
38. Liberda, Z., Tokarski, T. (2004). Kapitał ludzki a wzrost gospodarczy w wybranychkrajach OECD. Gospodarka Narodowa, 3, 16–26.
39. Łopatka, A. (2015). Analiza wpływu poziomu wykształcenia na poziom bezrobociaw Polsce i Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 10,111–120.
40. Łyszczarz, B. (2014). Dynamika regionalnych nierówności w zdrowiu w Polsce.Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 38, 191–200.
41. Majchrowska, A., Roszkowska, S. (2013). Czy wykształcenie i doświadczenie zawodowemają znaczenie? Wyniki równania Mincera dla Polski. Roczniki Kolegium AnalizEkonomicznych, 30, 235–253.
42. Makuch, M. (2014). Kapitał ludzki jako determinanta rozwoju społecznego. Zarysproblemu z perspektywy regionu. Studia Ekonomiczne, 167, 55–61.
43. Mankiw, N.G., Romer, D., Weil, A. (1992). Contribution to the Empirics of EconomicGrowth. Quarterly Journal of Economics, 107, 407–437.
44. Matuszewska‑Janica, A., Witkowska, D. (2013). Zróżnicowanie płac ze względuna płeć: zastosowanie drzew klasyfikacyjnych. Prace Naukowe UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu. Taksonomia, 279, 58–66.
45. Młodak, A. (2006). Analiza taksonomiczna w statystyce regionalnej. Warszawa:Wydawnictwo Difin.
46. Nelson, R., Phelps, E. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, andEconomic Growth. American Economic Review, 56, 69–75.
47. Mentel, G., Migała‑Warchoł, A., Sobolewski, M. (2014). Wpływ kapitału ludzkiego nawyniki finansowe organizacji. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 66,395–408.
48. Miciuła, I., Miciuła, K. (2015). Metody pomiaru wartości kapitału ludzkiego. ZeszytyNaukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 11, 269–280.
49. Miedzianowska, M. (2012). Koncepcja klasy kreatywnej Richarda Floridy – nowarzeczywistość współczesnych organizacji?. W: M. Kostera, B. Glinka (red.), Nowekierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania.Warszawa: Wolters Kluwer, 79–94.
50. Mielecka‑Kubień, Z. (2012). Nierówności trwania życia w Polsce: analiza statystyczno‑demograficzna.Prace Naukowe, 231, 231–240.
51. Miszczak, K. (2014). Kapitał społeczny, ludzki i kreatywny w rozwoju gospodarczym.Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 341, 182–198.
52. Moczydłowska, J.M. (2015). Koncepcja „przedsiębiorstwa przyszłości” jako źródło nowychparadygmatów w obszarze zarządzania kapitałem ludzkim. Zeszyty NaukoweWyższej Szkoły Humanitas, 2, 27–36.
53. Nazarczuk, J.M., Cicha‑Nazarczuk, M. (2014). Zróżnicowanie kapitału ludzkiegow regionach Polski. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 114, 189–200.
54. Nelson, R., Phelps E. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, andEconomic Growth. American Economic Review, 56, 69–75.OECD (2001). The Well‑being of Nations, The Role of Human and Social Capital. OECDPublishing.
55. Ostrowski, L. (1999). Wykształcenie jako czynnik awansu społecznego w rodzinachchłopskich. Polityka Społeczna, 7, 7–11.
56. Parzonko, A.J. (2015). Uwarunkowania kształtowania kapitału ludzkiego w organizacji.Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 39, 143–154.
57. Podogrodzka, M. (2013). Klasa kreatywna a rozwój gospodarczy regiony w Polsce.Ekonomia, 3, 106–118.
58. Podogrodzka, M. (2014). Klasa kreatywna a kapitał kreatywny – wzajemne powiązania– przykład Polski. W: W. Szkutnik (red.), Problemy społeczno‑ekonomicznew relacjach międzynarodowych. Analiza modelowa rozwoju regionów. Katowice:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 98–107.
59. Rytelewska, A., Springer A. (2014). Działania przedsiębiorstw na rzecz rozwoju pracownikówjako podstawa motywowania osób utalentowanych. Zeszyty NaukoweWyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, 8, 145–157.
60. Schultz, T.W. (1961). Investment in Human Capital. The American Economic Review,51, 1–17.Strawiński, P. (2006). Zwrot z inwestowania w wyższe wykształcenie. Ekonomista, 6,805–821.
61. Swadźba, U. (2012). Czy wykształcenie jest wartością? Dylematy moralne. ActaUniversitatis Lodziensis, Folia Sociologica, 40, 191–205.
62. Tekieli, G. (2015). Niewykorzystany kapitał ludzki w podregionach województwadolnośląskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 392,147–154.
63. Trojanowska, M. (2015). Kapitał ludzki w organizacji. Ekonomia i Zarządzanie, 1, 12–15.
64. Ulman, P. (2011). Rozkłady płac w Polsce ze względu na płeć i zajmowane stanowisko:analiza porównawcza. Zeszyty Naukowe, 847, 61–74.
65. Wachtel, P. (1997). A Labor‑Income Based Measure of the Value of Human Capital:An Application to the States of the US: Comments. Japan and the World Economy,2, 193–196.
66. Welfe, W., Sabanty L., Florczak W. (2001). Szacunek kapitału ludzkiego. WiadomościStatystyczne, 5, 15–24.
67. Witczak‑Roszkowska, D. (2014). Przestrzenne zróżnicowanie kapitału ludzkiegow Polsce. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 347, 503–513.
68. Wojtczuk‑Turek, A. (2009). Zaangażowanie jako istotny wymiar postawy pracownikawobec pracy. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 10, 25–45.
69. Wosiek, M. (2014). Tendencje rozwoju kapitału ludzkiego i społecznego w Polsce na tlekrajów UE. Unia Europejska.pl, 4, 34–43.
70. Woźniak, M.G. (red.) (2011). Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy. Rzeszów:Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego.
71. Wróblewska, W. (2008). Sumaryczne miary stanu zdrowia populacji. StudiaDemograficzne, 1–2, 3–53.
72. Zieliński, M., Gaura, E. (2014). Wykształcenie jako element kapitału ludzkiego.Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie, 69, 9–18.
Referencje
1. Azariadis, C., Drazen, A. (1990). Threshold Externalities in Economic Development.The Quarterly Journal of Economics, 105, 501–526.
2. Barro, R.J. (1999). Human capital and Growth in Cross‑Country Regressions. SwedishEconomic Policy Review, 6, 237–277.
3. Barro, R., Lee, J. (1993). International Comparisons of Educational Attainment.Journal of Monetary Economics, 32, 363–394.
4. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (1996). International Measures of Schooling Years and SchoolingQuality. The American Economic Review, 2, 218–223.
5. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (2000). International Data on Educational Attainment Updatesand Implications. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, 7911.
6. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (2010). A New Data Set of Educational Attainment in the World,1950–2010. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, 15902.
7. Becker, G. (1962). Investment in Human Capital: A Theoretical Analysis. Journal ofPolitical Economy, 70, 9–49.
8. Becker, G., Murphy, K., Tamura R. (1990). Human Capital, Fertility and EconomicGrowth. Journal of Political Economy, 98, 12–37.
9. Bierwiaczonka, K., Nawrocki, T., Szczepański, M. (2008). Kapitały ludzkie i społecznea konkurencyjność regionów. Katowice: Wyd. WUŚ.
10. Bils, M., Klenow, P. (2000). Does Schooling Cause Growth?. American Economic Review,90, 1160–1183.
11. Bizon, W. (2014). Zróżnicowanie kapitału ludzkiego w Polsce. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 35, 295–310.
12. Burlita, A. (2015). Zarządzanie budżetem czasu jako determinanta rozwoju kapitałuludzkiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 39, 25–37.
13. Butkiewicz‑Schodowska, A. (2015). Kapitał ludzki we współczesnym zarządzaniuprzedsiębiorstwami. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 11, 115–123.
14. Cichy, K., Malaga, K. (2007). Kapitał ludzki w modelach i teorii wzrostu gospodarczego.W: M. Herbst (red.), Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny.Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
15. Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: WydawnictwoNaukowe Scholar.
16. Domaradzki, J. (2013). O definicjach zdrowia i choroby. Folia Medica Lodziensia, 40,5–29.
17. Dziechciarz‑Duda, M., Przybysz, K. (2014). Wykształcenie a potrzeby rynku pracy.Klasyfikacja absolwentów wyższych uczelni. Prace Naukowe UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu. Taksonomia, 327, 303–312.
18. Ederer, P. (2006). Innovation at Work: The European Human Capital Index. Lisbon: TheLisbon Council.
19. Ederer, P., Schuler, P., Willms, S. (2007). The European Human Capital Index: TheChallenge of Central and Eastern Europe. Lisbon: The Lisbon Council.
20. Engel, E. (1883). Der Wert des Menschen. Berlin: Verlag von Leonhard Simion.
21. Farr, W. (1853). The Income and Property. Journal of the Statistical Society of London,1, 1–44.
22. Florida, R. (2010). Narodziny klasy kreatywnej. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
23. Frąckiewicz, L. (red.) (2005). Wykluczenie społeczne. Katowice: Wydawnictwo AkademiiEkonomicznej w Katowicach.
24. Gajda-Kantorowska, M. (2012). Kontrowersja wokół metod pomiaru stabilnościwzrostu gospodarczego. W: J. Sokołowski, M. Rękas, G. Węgrzyn (red.), Ekonomia.Wrocław: Wydawnictwo UE, 55-65.
25. Jedlińska, R. (2014). Rola kapitału ludzkiego w procesie globalizacji. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 112, 93–100.
26. Juchnowicz, M. (2010). Zarządzanie kapitałem ludzkim a poziom zaangażowaniapracowników. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 3–4, 57–66.
27. Klonowska‑Matynia, M. (2014a). Przestrzenne zróżnicowanie zasobów kapitału ludzkiegow Polsce. Handel Wewnętrzny, 5, 63–75.
28. Klonowska‑Matynia, M. (2014b). Zasoby kapitału ludzkiego na obszarach wiejskichw Polsce. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu,16, 142–146.
29. Kopycińska, D. (2014). Konkurencyjność kapitału ludzkiego kobiet i mężczyznw Polsce. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 35, 357–369.
30. Kot, S.M., Malawski, A., Węgrzecki A. (red.) (2004). Dobrobyt społeczny, nierównościi sprawiedliwość dystrybutywna. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznejw Krakowie.
31. Kowalewska, M.D. (2014a). Kapitał ludzki jako źródło konkurencyjności państwczłonkowskich Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie, 107,47–56.
32. Kowalewska, M. (2014b). Terytorialne zróżnicowanie poziomu kapitału ludzkiegona obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwai Agrobiznesu, 16, 105–110.
33. Kozielecki, J. (2008). Psychologia w wielkim świecie. Warszawa: WydawnictwoAkademickie „Żak”.
34. Królikowska, S. (2011). Nierówności w stanie zdrowia między kobietami a mężczyznamiw kontekście płci biologicznej oraz społeczno‑kulturowej. Acta UniversitatisLodziensis, Folia Sociologica, 39, 33–51.
35. Kryńska, E. (red.) (2006). Polityka społeczno‑ekonomiczna w dobie przemian. Łódź: Wyd.Uniwersytet Łódzki.
36. Kwiecień, A. (2014). Kapitał ludzki jako czynnik rozwoju nowej gospodarki. ZeszytyNaukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 112, 121–129.
37. Lewandowski, J. (2015). Ryzyko inwestycji w kapitał ludzki. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 39, 91–101.
38. Liberda, Z., Tokarski, T. (2004). Kapitał ludzki a wzrost gospodarczy w wybranychkrajach OECD. Gospodarka Narodowa, 3, 16–26.
39. Łopatka, A. (2015). Analiza wpływu poziomu wykształcenia na poziom bezrobociaw Polsce i Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 10,111–120.
40. Łyszczarz, B. (2014). Dynamika regionalnych nierówności w zdrowiu w Polsce.Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 38, 191–200.
41. Majchrowska, A., Roszkowska, S. (2013). Czy wykształcenie i doświadczenie zawodowemają znaczenie? Wyniki równania Mincera dla Polski. Roczniki Kolegium AnalizEkonomicznych, 30, 235–253.
42. Makuch, M. (2014). Kapitał ludzki jako determinanta rozwoju społecznego. Zarysproblemu z perspektywy regionu. Studia Ekonomiczne, 167, 55–61.
43. Mankiw, N.G., Romer, D., Weil, A. (1992). Contribution to the Empirics of EconomicGrowth. Quarterly Journal of Economics, 107, 407–437.
44. Matuszewska‑Janica, A., Witkowska, D. (2013). Zróżnicowanie płac ze względuna płeć: zastosowanie drzew klasyfikacyjnych. Prace Naukowe UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu. Taksonomia, 279, 58–66.
45. Młodak, A. (2006). Analiza taksonomiczna w statystyce regionalnej. Warszawa:Wydawnictwo Difin.
46. Nelson, R., Phelps, E. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, andEconomic Growth. American Economic Review, 56, 69–75.
47. Mentel, G., Migała‑Warchoł, A., Sobolewski, M. (2014). Wpływ kapitału ludzkiego nawyniki finansowe organizacji. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 66,395–408.
48. Miciuła, I., Miciuła, K. (2015). Metody pomiaru wartości kapitału ludzkiego. ZeszytyNaukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 11, 269–280.
49. Miedzianowska, M. (2012). Koncepcja klasy kreatywnej Richarda Floridy – nowarzeczywistość współczesnych organizacji?. W: M. Kostera, B. Glinka (red.), Nowekierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania.Warszawa: Wolters Kluwer, 79–94.
50. Mielecka‑Kubień, Z. (2012). Nierówności trwania życia w Polsce: analiza statystyczno‑demograficzna.Prace Naukowe, 231, 231–240.
51. Miszczak, K. (2014). Kapitał społeczny, ludzki i kreatywny w rozwoju gospodarczym.Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 341, 182–198.
52. Moczydłowska, J.M. (2015). Koncepcja „przedsiębiorstwa przyszłości” jako źródło nowychparadygmatów w obszarze zarządzania kapitałem ludzkim. Zeszyty NaukoweWyższej Szkoły Humanitas, 2, 27–36.
53. Nazarczuk, J.M., Cicha‑Nazarczuk, M. (2014). Zróżnicowanie kapitału ludzkiegow regionach Polski. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 114, 189–200.
54. Nelson, R., Phelps E. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, andEconomic Growth. American Economic Review, 56, 69–75.OECD (2001). The Well‑being of Nations, The Role of Human and Social Capital. OECDPublishing.
55. Ostrowski, L. (1999). Wykształcenie jako czynnik awansu społecznego w rodzinachchłopskich. Polityka Społeczna, 7, 7–11.
56. Parzonko, A.J. (2015). Uwarunkowania kształtowania kapitału ludzkiego w organizacji.Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 39, 143–154.
57. Podogrodzka, M. (2013). Klasa kreatywna a rozwój gospodarczy regiony w Polsce.Ekonomia, 3, 106–118.
58. Podogrodzka, M. (2014). Klasa kreatywna a kapitał kreatywny – wzajemne powiązania– przykład Polski. W: W. Szkutnik (red.), Problemy społeczno‑ekonomicznew relacjach międzynarodowych. Analiza modelowa rozwoju regionów. Katowice:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 98–107.
59. Rytelewska, A., Springer A. (2014). Działania przedsiębiorstw na rzecz rozwoju pracownikówjako podstawa motywowania osób utalentowanych. Zeszyty NaukoweWyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, 8, 145–157.
60. Schultz, T.W. (1961). Investment in Human Capital. The American Economic Review,51, 1–17.Strawiński, P. (2006). Zwrot z inwestowania w wyższe wykształcenie. Ekonomista, 6,805–821.
61. Swadźba, U. (2012). Czy wykształcenie jest wartością? Dylematy moralne. ActaUniversitatis Lodziensis, Folia Sociologica, 40, 191–205.
62. Tekieli, G. (2015). Niewykorzystany kapitał ludzki w podregionach województwadolnośląskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 392,147–154.
63. Trojanowska, M. (2015). Kapitał ludzki w organizacji. Ekonomia i Zarządzanie, 1, 12–15.
64. Ulman, P. (2011). Rozkłady płac w Polsce ze względu na płeć i zajmowane stanowisko:analiza porównawcza. Zeszyty Naukowe, 847, 61–74.
65. Wachtel, P. (1997). A Labor‑Income Based Measure of the Value of Human Capital:An Application to the States of the US: Comments. Japan and the World Economy,2, 193–196.
66. Welfe, W., Sabanty L., Florczak W. (2001). Szacunek kapitału ludzkiego. WiadomościStatystyczne, 5, 15–24.
67. Witczak‑Roszkowska, D. (2014). Przestrzenne zróżnicowanie kapitału ludzkiegow Polsce. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 347, 503–513.
68. Wojtczuk‑Turek, A. (2009). Zaangażowanie jako istotny wymiar postawy pracownikawobec pracy. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 10, 25–45.
69. Wosiek, M. (2014). Tendencje rozwoju kapitału ludzkiego i społecznego w Polsce na tlekrajów UE. Unia Europejska.pl, 4, 34–43.
70. Woźniak, M.G. (red.) (2011). Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy. Rzeszów:Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego.
71. Wróblewska, W. (2008). Sumaryczne miary stanu zdrowia populacji. StudiaDemograficzne, 1–2, 3–53.
72. Zieliński, M., Gaura, E. (2014). Wykształcenie jako element kapitału ludzkiego.Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie, 69, 9–18.
2. Barro, R.J. (1999). Human capital and Growth in Cross‑Country Regressions. SwedishEconomic Policy Review, 6, 237–277.
3. Barro, R., Lee, J. (1993). International Comparisons of Educational Attainment.Journal of Monetary Economics, 32, 363–394.
4. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (1996). International Measures of Schooling Years and SchoolingQuality. The American Economic Review, 2, 218–223.
5. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (2000). International Data on Educational Attainment Updatesand Implications. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, 7911.
6. Barro, R.J., Lee, J.‑W. (2010). A New Data Set of Educational Attainment in the World,1950–2010. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, 15902.
7. Becker, G. (1962). Investment in Human Capital: A Theoretical Analysis. Journal ofPolitical Economy, 70, 9–49.
8. Becker, G., Murphy, K., Tamura R. (1990). Human Capital, Fertility and EconomicGrowth. Journal of Political Economy, 98, 12–37.
9. Bierwiaczonka, K., Nawrocki, T., Szczepański, M. (2008). Kapitały ludzkie i społecznea konkurencyjność regionów. Katowice: Wyd. WUŚ.
10. Bils, M., Klenow, P. (2000). Does Schooling Cause Growth?. American Economic Review,90, 1160–1183.
11. Bizon, W. (2014). Zróżnicowanie kapitału ludzkiego w Polsce. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 35, 295–310.
12. Burlita, A. (2015). Zarządzanie budżetem czasu jako determinanta rozwoju kapitałuludzkiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 39, 25–37.
13. Butkiewicz‑Schodowska, A. (2015). Kapitał ludzki we współczesnym zarządzaniuprzedsiębiorstwami. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 11, 115–123.
14. Cichy, K., Malaga, K. (2007). Kapitał ludzki w modelach i teorii wzrostu gospodarczego.W: M. Herbst (red.), Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny.Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
15. Domański, S.R. (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: WydawnictwoNaukowe Scholar.
16. Domaradzki, J. (2013). O definicjach zdrowia i choroby. Folia Medica Lodziensia, 40,5–29.
17. Dziechciarz‑Duda, M., Przybysz, K. (2014). Wykształcenie a potrzeby rynku pracy.Klasyfikacja absolwentów wyższych uczelni. Prace Naukowe UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu. Taksonomia, 327, 303–312.
18. Ederer, P. (2006). Innovation at Work: The European Human Capital Index. Lisbon: TheLisbon Council.
19. Ederer, P., Schuler, P., Willms, S. (2007). The European Human Capital Index: TheChallenge of Central and Eastern Europe. Lisbon: The Lisbon Council.
20. Engel, E. (1883). Der Wert des Menschen. Berlin: Verlag von Leonhard Simion.
21. Farr, W. (1853). The Income and Property. Journal of the Statistical Society of London,1, 1–44.
22. Florida, R. (2010). Narodziny klasy kreatywnej. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
23. Frąckiewicz, L. (red.) (2005). Wykluczenie społeczne. Katowice: Wydawnictwo AkademiiEkonomicznej w Katowicach.
24. Gajda-Kantorowska, M. (2012). Kontrowersja wokół metod pomiaru stabilnościwzrostu gospodarczego. W: J. Sokołowski, M. Rękas, G. Węgrzyn (red.), Ekonomia.Wrocław: Wydawnictwo UE, 55-65.
25. Jedlińska, R. (2014). Rola kapitału ludzkiego w procesie globalizacji. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 112, 93–100.
26. Juchnowicz, M. (2010). Zarządzanie kapitałem ludzkim a poziom zaangażowaniapracowników. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 3–4, 57–66.
27. Klonowska‑Matynia, M. (2014a). Przestrzenne zróżnicowanie zasobów kapitału ludzkiegow Polsce. Handel Wewnętrzny, 5, 63–75.
28. Klonowska‑Matynia, M. (2014b). Zasoby kapitału ludzkiego na obszarach wiejskichw Polsce. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu,16, 142–146.
29. Kopycińska, D. (2014). Konkurencyjność kapitału ludzkiego kobiet i mężczyznw Polsce. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 35, 357–369.
30. Kot, S.M., Malawski, A., Węgrzecki A. (red.) (2004). Dobrobyt społeczny, nierównościi sprawiedliwość dystrybutywna. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznejw Krakowie.
31. Kowalewska, M.D. (2014a). Kapitał ludzki jako źródło konkurencyjności państwczłonkowskich Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie, 107,47–56.
32. Kowalewska, M. (2014b). Terytorialne zróżnicowanie poziomu kapitału ludzkiegona obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwai Agrobiznesu, 16, 105–110.
33. Kozielecki, J. (2008). Psychologia w wielkim świecie. Warszawa: WydawnictwoAkademickie „Żak”.
34. Królikowska, S. (2011). Nierówności w stanie zdrowia między kobietami a mężczyznamiw kontekście płci biologicznej oraz społeczno‑kulturowej. Acta UniversitatisLodziensis, Folia Sociologica, 39, 33–51.
35. Kryńska, E. (red.) (2006). Polityka społeczno‑ekonomiczna w dobie przemian. Łódź: Wyd.Uniwersytet Łódzki.
36. Kwiecień, A. (2014). Kapitał ludzki jako czynnik rozwoju nowej gospodarki. ZeszytyNaukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 112, 121–129.
37. Lewandowski, J. (2015). Ryzyko inwestycji w kapitał ludzki. Zeszyty NaukoweUniwersytetu Szczecińskiego, 39, 91–101.
38. Liberda, Z., Tokarski, T. (2004). Kapitał ludzki a wzrost gospodarczy w wybranychkrajach OECD. Gospodarka Narodowa, 3, 16–26.
39. Łopatka, A. (2015). Analiza wpływu poziomu wykształcenia na poziom bezrobociaw Polsce i Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 10,111–120.
40. Łyszczarz, B. (2014). Dynamika regionalnych nierówności w zdrowiu w Polsce.Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 38, 191–200.
41. Majchrowska, A., Roszkowska, S. (2013). Czy wykształcenie i doświadczenie zawodowemają znaczenie? Wyniki równania Mincera dla Polski. Roczniki Kolegium AnalizEkonomicznych, 30, 235–253.
42. Makuch, M. (2014). Kapitał ludzki jako determinanta rozwoju społecznego. Zarysproblemu z perspektywy regionu. Studia Ekonomiczne, 167, 55–61.
43. Mankiw, N.G., Romer, D., Weil, A. (1992). Contribution to the Empirics of EconomicGrowth. Quarterly Journal of Economics, 107, 407–437.
44. Matuszewska‑Janica, A., Witkowska, D. (2013). Zróżnicowanie płac ze względuna płeć: zastosowanie drzew klasyfikacyjnych. Prace Naukowe UniwersytetuEkonomicznego we Wrocławiu. Taksonomia, 279, 58–66.
45. Młodak, A. (2006). Analiza taksonomiczna w statystyce regionalnej. Warszawa:Wydawnictwo Difin.
46. Nelson, R., Phelps, E. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, andEconomic Growth. American Economic Review, 56, 69–75.
47. Mentel, G., Migała‑Warchoł, A., Sobolewski, M. (2014). Wpływ kapitału ludzkiego nawyniki finansowe organizacji. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 66,395–408.
48. Miciuła, I., Miciuła, K. (2015). Metody pomiaru wartości kapitału ludzkiego. ZeszytyNaukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 11, 269–280.
49. Miedzianowska, M. (2012). Koncepcja klasy kreatywnej Richarda Floridy – nowarzeczywistość współczesnych organizacji?. W: M. Kostera, B. Glinka (red.), Nowekierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania.Warszawa: Wolters Kluwer, 79–94.
50. Mielecka‑Kubień, Z. (2012). Nierówności trwania życia w Polsce: analiza statystyczno‑demograficzna.Prace Naukowe, 231, 231–240.
51. Miszczak, K. (2014). Kapitał społeczny, ludzki i kreatywny w rozwoju gospodarczym.Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 341, 182–198.
52. Moczydłowska, J.M. (2015). Koncepcja „przedsiębiorstwa przyszłości” jako źródło nowychparadygmatów w obszarze zarządzania kapitałem ludzkim. Zeszyty NaukoweWyższej Szkoły Humanitas, 2, 27–36.
53. Nazarczuk, J.M., Cicha‑Nazarczuk, M. (2014). Zróżnicowanie kapitału ludzkiegow regionach Polski. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 114, 189–200.
54. Nelson, R., Phelps E. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, andEconomic Growth. American Economic Review, 56, 69–75.OECD (2001). The Well‑being of Nations, The Role of Human and Social Capital. OECDPublishing.
55. Ostrowski, L. (1999). Wykształcenie jako czynnik awansu społecznego w rodzinachchłopskich. Polityka Społeczna, 7, 7–11.
56. Parzonko, A.J. (2015). Uwarunkowania kształtowania kapitału ludzkiego w organizacji.Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 39, 143–154.
57. Podogrodzka, M. (2013). Klasa kreatywna a rozwój gospodarczy regiony w Polsce.Ekonomia, 3, 106–118.
58. Podogrodzka, M. (2014). Klasa kreatywna a kapitał kreatywny – wzajemne powiązania– przykład Polski. W: W. Szkutnik (red.), Problemy społeczno‑ekonomicznew relacjach międzynarodowych. Analiza modelowa rozwoju regionów. Katowice:Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 98–107.
59. Rytelewska, A., Springer A. (2014). Działania przedsiębiorstw na rzecz rozwoju pracownikówjako podstawa motywowania osób utalentowanych. Zeszyty NaukoweWyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, 8, 145–157.
60. Schultz, T.W. (1961). Investment in Human Capital. The American Economic Review,51, 1–17.Strawiński, P. (2006). Zwrot z inwestowania w wyższe wykształcenie. Ekonomista, 6,805–821.
61. Swadźba, U. (2012). Czy wykształcenie jest wartością? Dylematy moralne. ActaUniversitatis Lodziensis, Folia Sociologica, 40, 191–205.
62. Tekieli, G. (2015). Niewykorzystany kapitał ludzki w podregionach województwadolnośląskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 392,147–154.
63. Trojanowska, M. (2015). Kapitał ludzki w organizacji. Ekonomia i Zarządzanie, 1, 12–15.
64. Ulman, P. (2011). Rozkłady płac w Polsce ze względu na płeć i zajmowane stanowisko:analiza porównawcza. Zeszyty Naukowe, 847, 61–74.
65. Wachtel, P. (1997). A Labor‑Income Based Measure of the Value of Human Capital:An Application to the States of the US: Comments. Japan and the World Economy,2, 193–196.
66. Welfe, W., Sabanty L., Florczak W. (2001). Szacunek kapitału ludzkiego. WiadomościStatystyczne, 5, 15–24.
67. Witczak‑Roszkowska, D. (2014). Przestrzenne zróżnicowanie kapitału ludzkiegow Polsce. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 347, 503–513.
68. Wojtczuk‑Turek, A. (2009). Zaangażowanie jako istotny wymiar postawy pracownikawobec pracy. Edukacja Ekonomistów i Menedżerów, 10, 25–45.
69. Wosiek, M. (2014). Tendencje rozwoju kapitału ludzkiego i społecznego w Polsce na tlekrajów UE. Unia Europejska.pl, 4, 34–43.
70. Woźniak, M.G. (red.) (2011). Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy. Rzeszów:Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego.
71. Wróblewska, W. (2008). Sumaryczne miary stanu zdrowia populacji. StudiaDemograficzne, 1–2, 3–53.
72. Zieliński, M., Gaura, E. (2014). Wykształcenie jako element kapitału ludzkiego.Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie, 69, 9–18.