Treść głównego artykułu

Abstrakt

The interest in the concept of sustainable development is a form of a scientific response to the challenges of transforming economies, growing expectations of local communities and societies and environmental degradation. Despite numerous definitions of sustainable development, the literature lacks a widely recognised definition of an entity that operates in a sustainable way – a sustainable enterprise. The literature review identified two definition gaps: 1) the lack of defined boundaries within which a company must operate in order to be called sustainable, and 2) the lack of a definition of the relationship between the areas in which sustainability is assessed. The authors of the article propose a new definition of a sustainable enterprise. Moreover, they give examples of organisations that, although in a selected area they carry out sustainable activities, they cannot be called sustainable.

Słowa kluczowe

stakeholder theory sustainable organisation sustainable enterprise sustainable development stakeholder theory sustainable organisation sustainable enterprise sustainable development

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Brach, B., Gul, M., & Kawecki, G. (2020). New Definition of Sustainable Enterprise. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 57(3). https://doi.org/10.33119/EEIM.2020.57.7

Referencje

  1. Bazzichi, O. (2003). Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Społeczeństwo. Studia, prace badawcze, dokumenty z zakresu nauki społecznej Kościoła, 55 (3).
  2. Bombiak, E. (2018). Zrównoważone zarządzanie zasobami ludzkim jako wsparcie zrównoważonego rozwoju organizacji, In: Стратегические направления социальноэкономического и финансового обеспечения, материалы международной научно-практической конференции, Беларусь, Минск, 75–79.
  3. Brandenburger, A. M., & Stuart, H. W. (1996). Value‐based business strategy. Journal of Economics & Management Strategy, 5, 5–24. Retrieved form: https://doi.org/10.1111/ j.1430–9134.1996.00005.x
  4. Brundtland, G. (1987). Report of the World Commission on the Environment and Development: Our Common Future. United Nations General Assembly document A/42/427.
  5. Brzozowski, T. (2010). Zrównoważony rozwój organizacji – ujęcie praktyczne. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 377, 137–145.
  6. Collier, J. (1998). Theorising the ethical organization. Business Ethics Quarterly, 8 (4), 621–654.
  7. Freeman, R. E., & Chan, R. (1979, November). Stakeholder negotiations: Building bridges with corporate constituent. Management Review, 8–13.
  8. Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stakeholder approach. Boston: Pitman Publishing Inc.
  9. GlobeScan – SustainAbility. (2019). The 2019 GlobeScan / Sustainability Leaders Survey. Retrieved from: https://globescan.com/2019-sustainability-leaders-report/ Grudzewski, W. M., Hejduk, I. K., Sankowska, A., & Wańtuchowicz, M. (2010). Sustainability w biznesie, czyli przedsiębiorstwo przyszłości – zmiany paradygmatów i koncepcji zarządzania. Warszawa: Poltext.
  10. Hart, S. L., & Milstein, M. B. (2003). Creating sustainable value. Academy of Management Perspectives, 17 (2), 56–67.
  11. Ionescu-Somers, A., & Steger, U. (2008). Corporate sustainability management, In: A. Ionescu-Somers, U. Steger (Eds.), Business logic for sustainability: A food and beverage industry perspective. London: Palgrave Macmillan, 146–169.
  12. Kołosowski, A., & Jóźwiak, A. (2019). Zrównoważony łańcuch dostaw. Systemy Logistyczne Wojsk, 38, 129–140.
  13. Laszlo, C. (2008). Sustainable value. Stanford: Stanford Business Books.
  14. Lozano, R. (2008). Developing collaborative and sustainable organizations. Journal of Cleanear Production, 16, 499–509.
  15. Machowski, J. (2003). Ochrona środowiska. Prawo i zrównoważony rozwój. Warszawa: ŻAK Wydawnictwo Akademickie.
  16. Matten, D., & Crane, A. (2005). Corporate citizenship: Towards an extended theoretical conceptualization. Academy of Management Review, 30, 166–179.
  17. Obłój, K. (2007). Strategia organizacji. Warszawa: PWE.
  18. Pabian, A. (2017). Zrównoważone przedsiębiorstwo jako rezultat zmian organizacyjnych. Przegląd Organizacji, 8 (931), 11–16.
  19. Parmar, B., Freeman, R., Harrison, J., Wicks, A., Purnell, L., & de Colle, S. (2010). Stakeholder theory: The state of the art. The Academy of Management Annals, 4 (1), 403–445.
  20. Parrish, B. D. (2010). Sustainability – driven entrepreneurship: Principles of organization design. Journal of Business Venturing, 25, 510–523.
  21. Pisz, I., & Łapuńka, I. (2017). Istota i znaczenia zarządzania relacjami z interesariuszami projektu. Prace Naukowe, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, 296–308.
  22. Przychodzeń, W. (2011). The concept of sustainable enterprise. Economics and organization of enterprise, 5, 57–65.
  23. Randolph, J. J. (2009). A guide to writing the dissertation literature review. Practical Assessment Research and Evaluation, 14 (13), 1–13.
  24. Rodriguez, M. A., Ricart, J. E., & Sanchez, P. (2002). Sustainable development and the sustainability of competitive advantage: A dynamic and sustainable view of the firm. Creativity and Innovation Management, 11, 135–146.
  25. Rojek-Nowosielska, M. (2011). Społeczna odpowiedzialność biznesu a cel maksymalizowania zysku przez przedsiębiorstwa. Zeszyty Naukowe Uniwersytety Ekonomicznego we Wrocławiu, 156, 39–49.
  26. The United Nations [UN] (1983). United Nations National Assembly Resolution no. 38/161 of December 19.
  27. Waytz, A. (2019). The power of human: How our shared humanity can help us create a better world. New York: W. W. Norton Company.
  28. Wołowiec, T. (2004). Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa nową formułą zarządzania. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstw, 3, 3–11.
  29. Zasuwa, G. (2008). Co oznacza obywatelstwo przedsiębiorstw?. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw, 5, 295–303.
  30. Zdonek, I., Hysa, B., & Zdonek, D. (2016). Publikacje przeglądowe w naukach o zarządzaniu – istota i tendencje. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, 96, 519–533.