Strategia direct-to-consumer (D2C) – nowa koncepcja czy zwrot ku przeszłości
Abstrakt
Jedna ze strategii dystrybucji produktów – direct-to-consumer (D2C) jest obecnie ważnym trendem w sprzedaży towarów konsumpcyjnych przez producentów. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie tendencji rozwojowych w zakresie sprzedaży bezpośredniej, identyfikacja przyczyn wzrostu zainteresowania taką strategią dystrybucji ze strony producentów dóbr konsumpcyjnych oraz zaprezentowanie różnych opcji strategicznych z zastosowaniem bezpośrednich kanałów dystrybucji. Cel ten został zrealizowany za pomocą analizy literatury, baz danych i zasobów elektronicznych. Koncepcja sprzedaży bezpośredniej ma długą historię, zaczynając od tradycyjnych jej form, a kończąc na najnowszych, wynikających głównie z postępu technologicznego oraz preferencji i zachowań zakupowych konsumentów. Przeprowadzona analiza problemu ukazuje różne opcje strategiczne zastosowania kanału bezpośredniego: od koncentracji przez selektywny wybór w połączeniu z kanałami pośrednimi po rozwiązanie omnikanałowe.
Full Text
Bibliografia
Adidas – statistics & facts [b.d.], https://www.statista.com/topics/1257/adidas/#topicOverview, (dostęp: 15.06.2025).
Adidas AG [b.d.], https://www.adidas-group.com/en/about/profile (dostęp: 15.06.2025).
Albaum G. [1992], Current status and future directions for research on direct selling channels, “Journal of Marketing Channels”, no 2 (2), s. 95–111.
Cyran K. [2014], Znaczenie dystrybucji bezpośredniej w zaspokajaniu popytu na żywność, „Marketing i Rynek”, nr 8, s. 355–363.
Czubała A. [2001], Dystrybucja produktów, PWE, Warszawa.
Gielens, K., Steenkamp J. B. [2019], Branding in the era of digital (dis)intermediation, “International Journal of Research in Marketing”, vol. 36 (3), s. 367–384.
Gołębiewski J., Bareja-Wawryszuk O. [2016], Znaczenie sprzedaży bezpośredniej w polskim rolnictwie, „Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu”, t. XVIII, z. 3, s. 82–88.
Kiszeczka [b.d.], https://kiszeczka.pl (dostęp: 14.06. 2025).
Leimstoll U., Wölfle R. [2021], Direct to Consumer (D2C) E-Commerce: Goals and Strategies of Brand Manufacturers, w: Dornberger R. (red.), New Trends in Business Information Systems and Technology, Studies in Systems, Decision and Control, vol. 294. Springer, Cham, https://doi.org/10.1007/978-3-030-48332-6_16.
Lienhard S., Schögel M., Boppart A. [2021], The Prerequisites for D2C Strategies, “Marketing Review St. Gallen”, no 6, s. 10–17.
Lienhard S. D. [2023], Direct-to-Consumer (D2C) Strategies of Established Consumer Goods Manufacturers: A Dynamic Capability Perspective, Doktorarbeit. Universität St. Gallen.
Lipowski M., Bondos I. [2016], Omnikanałowość – czy rynek zweryfikuje koncepcję teoretyczną? „Organizacja i Zarządzanie”, nr 1, s. 71–82.
Lüdtke JP., Fretschner M. [2024], Das D2C–Modell. In: D2C–Direkte Kundenbeziehungen statt Plattformabhängigkeit, Springer Gabler, Wiesbaden, https://doi.org/10.1007/978-3-658-43932-3_3.
Pabst O., Schögel M. [2021], Einblicke in den Aufbau einer erfolgreichen D2C-Strategie, “Marketing Review St.Gallen”, vol. 38 (6), Thexis Verlag, St.Gallen, s. 6–9.
Peterson R. A., Wotruba T. R. [1996], What is direct selling? Definition, perspectives, and research agenda, “Journal of Personal Selling & Sales Management”, vol. 16 (4), s. 1–16.
Schacker M., Stanoevska-Slabeva K. [2023], A morphology of digital direct-to-consumer (D2C) models, “Procedia Computer Science”, vol. 219, s. 170–177.
Szozda N., Świerczek A. [2021], Transformacja cyfrowa struktur omnikanałowych w dystrybucji produktów, „Gospodarka Materiałowa i Logistyka”, t. LXXIII, nr 1, s. 2–12.
Wojcieszak-Zbierska M., Bogusz M. [2020], Direct sales as an example of a distribution channel within the małopolskie region, “Annals PAAAE”, vol. XXII (1), s. 351–359, https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.7578.
Autor
Prawa autorskie (c) 2025 Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.