Interesariusze w procesie upadłości przedsiębiorcy
Main Article Content
Abstract
Efektywność prawa upadłościowego i naprawczego powinna być mierzona minimalizacją marnotrawstwa zasobów przedsiębiorstwa oraz maksymalizacją zaspokojenia interesariuszy. Dlatego też prawidłowa identyfikacja interesariuszy może przyczynić się do lepszego zrozumienia potencjalnych źródeł konfliktów pomiędzy nimi, a tym samym zwiększyć skuteczność i efektywność procesu upadłości. W artykule zostały omówione grupy interesów i ich rola w przedsiębiorstwie. Analiza badania akt postępowań upadłościowych wskazuje, że w postępowaniu o ogłoszenie upadłości kluczowym interesariuszem jest menedżer, a po ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika – syndyk.
Downloads
Article Details
The author of the article declares that the submitted article does not infringe the copyrights of third parties. The author agrees to subject the article to the review procedure and to make editorial changes. The author transfers, free of charge, to SGH Publishing House the author's economic rights to the work in the fields of exploitation listed in the Article 50 of the Act of 4 February 1994 on Copyright and Related Rights – provided that the work has been accepted for publication and published.
SGH Publishing House holds economic copyrights to all content of the journal. Placing the text of the article in a repository, on the author's home page or on any other page is allowed as long as it does not involve obtaining economic benefits, and the text will be provided with source information (including the title, year, number and internet address of the journal).
References
2. Clarkson M.B.E., A risk based model of stakeholder theory, materiał zaprezentowany podczas konferencji Second Toronto Conference on Stakeholder Theory, University of Toronto, 1994.
3. Clarkson M. B. E., A stakeholder framework for analyzing and evaluating corporate social performance, “Academy of Management Review”, 1995, No. 20(1), pp. 92-117.
4. Cooter R., Ulen T., Ekonomiczna analiza prawa, CH Beck, Warszawa 2009, s. 461.
5. Dundee T.W., Stakeholder theory. Managing corporate social responsibility in a multiple actor context, [w:] Corporate Social Responsibility, Crane A., McWilliams A., Matten D., Moon J., Siegel D.S. (eds.), Oxford University Press, New York 2008, pp. 346-358, 352-355.
6. Esty D.C., Winston A.S., Green to gold, Yale University Press, New Heaven 2006, pp. 65-68.
7. Freeman R.E., Strategic management. A Stakeholder Approach, Pitman, Boston 1984, p. 46.
8. Gasparski W., Wykłady z etyki biznesu, Wydawnictwo WSZIP im. Leona Koźmińskiego, Warszawa 2004, s. 406.
9. Hawkins D.E., Corporate social responsibility. Balancing tomorrow’s sustainability and today’s profitability, Palgrave, New York 2006, pp. 142-150.
10. Jakubecki A., Zedler F., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
11. Lawrence A.T., Weber J., Business and Society. Stakeholders, Ethics, Public Policy, McGraw-Hill Irwin, New York 2008, pp. 7-11, 11-13.
12. Marcinkowska M., Niematerialne źródła wartości przedsiębiorstwa, [w:] Współczesne źródła wartości przedsiębiorstwa, Dobiegała-Korona B., Herman A. (red.), Difin, Warszawa 2006, s. 197.
13. Mele D., Corporate Social Performance, IESE, Barcelona 1996, pp. 19-21.
14. Mitchell R.K., Agle B.R., Wood D.J., Toward a theory of stakeholder identification and silence: defining the principle of whom and what really counts, „Academy of Management Review", 1997, No. 22(4), pp. 853-886.
15. Post J.E., Preston L.E., Sachs S., Redefining the Corporation. Stakeholder Management and Organizational Wealth, Stanford University Press, 2002, pp. 22-31.
16. Roszkowska P., Rewolucja w raportowaniu biznesowym. Interesariusze, konkurencyjność, społeczna odpowiedzialność, Difin, Warszawa 2011, s. 51-53.
17. Szpringer W., Regulacja konkurencji a konkurencja regulacyjna. Ujęcie instytucjonalne, Poltext, Warszawa 2010.
18. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037).
19. Zimmermann–Cychosz S., Pozaustawowe znamiona przestępstwa w świetle konstytucyjnej zasady proporcjonalności, [w:] Zasady proporcjonalności w prawie karnym, Dukiet–Nagórska T. (red), Oficyna Wolters Kluwer Business, Warszawa 2010, s. 330.
20. Żółtek S., Prawo karne gospodarcze w aspekcie subsydiarności, Oficyna Wolters Kluwer Business, Warszawa 2009, s. 19.