Interesariusze w procesie upadłości przedsiębiorcy

Main Article Content

Sylwia Morawska
Paulina Roszkowska

Abstract

Efektywność prawa upadłościowego i naprawczego powinna być mierzona minimalizacją marnotrawstwa zasobów przedsiębiorstwa oraz maksymalizacją zaspokojenia interesariuszy. Dlatego też prawidłowa identyfikacja interesariuszy może przyczynić się do lepszego zrozumienia potencjalnych źródeł konfliktów pomiędzy nimi, a tym samym zwiększyć skuteczność i efektywność procesu upadłości. W artykule zostały omówione grupy interesów i ich rola w przedsiębiorstwie. Analiza badania akt postępowań upadłościowych wskazuje, że w postępowaniu o ogłoszenie upadłości kluczowym interesariuszem jest menedżer, a po ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika – syndyk.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

How to Cite
Morawska , S. ., & Roszkowska, . P. . (2011). Interesariusze w procesie upadłości przedsiębiorcy. Kwartalnik Nauk O Przedsiębiorstwie, 19(2), 49–58. Retrieved from https://econjournals.sgh.waw.pl/KNoP/article/view/2104
Section
Articles

References

1. Crane A., Matten D., Business Ethics. Managing Corporate Citizenship and sustainability in the Age of Globalization, Oxford University Press, New York 2007, pp. 57-58, 60-61, 186.
2. Clarkson M.B.E., A risk based model of stakeholder theory, materiał zaprezentowany podczas konferencji Second Toronto Conference on Stakeholder Theory, University of Toronto, 1994.
3. Clarkson M. B. E., A stakeholder framework for analyzing and evaluating corporate social performance, “Academy of Management Review”, 1995, No. 20(1), pp. 92-117.
4. Cooter R., Ulen T., Ekonomiczna analiza prawa, CH Beck, Warszawa 2009, s. 461.
5. Dundee T.W., Stakeholder theory. Managing corporate social responsibility in a multiple actor context, [w:] Corporate Social Responsibility, Crane A., McWilliams A., Matten D., Moon J., Siegel D.S. (eds.), Oxford University Press, New York 2008, pp. 346-358, 352-355.
6. Esty D.C., Winston A.S., Green to gold, Yale University Press, New Heaven 2006, pp. 65-68.
7. Freeman R.E., Strategic management. A Stakeholder Approach, Pitman, Boston 1984, p. 46.
8. Gasparski W., Wykłady z etyki biznesu, Wydawnictwo WSZIP im. Leona Koźmińskiego, Warszawa 2004, s. 406.
9. Hawkins D.E., Corporate social responsibility. Balancing tomorrow’s sustainability and today’s profitability, Palgrave, New York 2006, pp. 142-150.
10. Jakubecki A., Zedler F., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
11. Lawrence A.T., Weber J., Business and Society. Stakeholders, Ethics, Public Policy, McGraw-Hill Irwin, New York 2008, pp. 7-11, 11-13.
12. Marcinkowska M., Niematerialne źródła wartości przedsiębiorstwa, [w:] Współczesne źródła wartości przedsiębiorstwa, Dobiegała-Korona B., Herman A. (red.), Difin, Warszawa 2006, s. 197.
13. Mele D., Corporate Social Performance, IESE, Barcelona 1996, pp. 19-21.
14. Mitchell R.K., Agle B.R., Wood D.J., Toward a theory of stakeholder identification and silence: defining the principle of whom and what really counts, „Academy of Management Review", 1997, No. 22(4), pp. 853-886.
15. Post J.E., Preston L.E., Sachs S., Redefining the Corporation. Stakeholder Management and Organizational Wealth, Stanford University Press, 2002, pp. 22-31.
16. Roszkowska P., Rewolucja w raportowaniu biznesowym. Interesariusze, konkurencyjność, społeczna odpowiedzialność, Difin, Warszawa 2011, s. 51-53.
17. Szpringer W., Regulacja konkurencji a konkurencja regulacyjna. Ujęcie instytucjonalne, Poltext, Warszawa 2010.
18. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037).
19. Zimmermann–Cychosz S., Pozaustawowe znamiona przestępstwa w świetle konstytucyjnej zasady proporcjonalności, [w:] Zasady proporcjonalności w prawie karnym, Dukiet–Nagórska T. (red), Oficyna Wolters Kluwer Business, Warszawa 2010, s. 330.
20. Żółtek S., Prawo karne gospodarcze w aspekcie subsydiarności, Oficyna Wolters Kluwer Business, Warszawa 2009, s. 19.