Treść głównego artykułu

Abstrakt

Artykuł zawiera analizę porównawczą charakteru prawnego oraz praw i obowiązków stron zawierających umowy ubezpieczenia majątkowego na gruncie przepisów Kodeksu morskiego i Kodeksu cywilnego. Uprawiając żeglugę, armator prowadzi działalność powszechnie określaną jako eksploatacja statku, co obejmuje m.in. używanie go do celów gospodarczych. Działalność armatorska jest zatem działalnością gospodarczą, a armator jest przedsiębiorcą prowadzącym swoje przedsiębiorstwo, za którego działalność ponosi odpowiedzialność. W jego szeroko rozumianym interesie leży ubezpieczenie trwałych składników majątku tego przedsiębiorstwa od szkód losowych, jak również swojej odpowiedzialności cywilnej. Jak wykaże niniejszy tekst, przedsiębiorca jest traktowany przez ustawodawcę surowiej niż osoba zawierająca standardowe ubezpieczenie majątkowe. Ponadto sam charakter prawny polisy, ze względu na wymogi obrotu morskiego, różni się na podstawie regulacji Kodeksu cywilnego od tej zamieszczonej w Kodeksie morskim. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie kluczowych różnic obu tych regulacji.

Słowa kluczowe

ubezpieczenia morskie ubezpieczenia majątkowe obowiązki prawne polisa ubezpieczeniowa armator marine insurance property insurance legal obligations insurance policy shipowner

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Janik, B. . (2017) „Ubezpieczenia morskie – charakter prawny umowy oraz zakres świadczeń i obowiązków stron na tle umów ubezpieczeń regulowanych przepisami Kodeksu cywilnego”, Studia z Polityki Publicznej, 4(3(15), s. 127–143. doi: 10.33119/KSzPP.2017.3.7.

Metrics

Referencje

  1. Brodecki Z., Prawo ubezpieczeń morskich, Wydawnictwo Prawnicze „LEX”, Sopot 1999.
  2. Górski W., Ubezpieczenia transportowe, Zachodnie Centrum Organizacji, Zielona Góra 1999.
  3. Instytutowe klauzule ubezpieczenia kadłuba na czas od ryzyk portowych z włączeniem ograniczonej nawigacji 20/7/87.
  4. Instytutowe klauzule ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej armatora na czas 20/7/87.
  5. Instytutowe klauzule ubezpieczenia statków na czas 1/11/95.
  6. Instytutowe klauzule ubezpieczenia statków w budowie 1/6/88.
  7. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483.
  8. Kosikowski C., Prawo Unii Europejskiej w systemie polskiego prawa finansowego, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2010.
  9. Kowalewski E., Prawo ubezpieczeń gospodarczych, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 1992.
  10. Kowalewski E., Umowa ubezpieczenia, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz–Toruń 2002.
  11. Leksykon prawa morskiego, red. nauk. D. Pyć, I. Zużewicz-Wiewiórkowska, C.H. Beck, Warszawa 2013.
  12. Łopuski J., Prawo morskie, t. 1, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 1996.
  13. Łopuski J., Prawo morskie, t. 2, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2000.
  14. Michałowska K., rozdz. 3, w: Ubezpieczenia gospodarcze – wybrane zagadnienia prawne, red. nauk. B. Gnela, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2011.
  15. Młynarczyk J., Prawo morskie, wyd. III, Wydawnictwo Granit, Gdańsk 2002.
  16. Orlicki M., rozdz. 4, w: Ubezpieczenia podręcznik akademicki, red. nauk. J. Handschke, J. Monkiewicz, Poltex, Warszawa 2010.
  17. Stefanicki R., Kierunki rozwoju ubezpieczeń gospodarczych w Polsce, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2013.
  18. Szpunar A., Charakter prawny polisy ubezpieczeniowej, „Prawo Asekuracyjne” 1999, nr 2.
  19. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93.
  20. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, Dz. U. 1964, nr 43, poz. 296.
  21. Ustawa z dnia 18września 2001 r. – Kodeks morski, Dz. U. 2001, nr 138, poz. 1545.
  22. Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, Dz. U. 2003, nr 124, poz. 1151.
  23. Warkałło W., Ubezpieczenia majątkowe, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1969.
  24. West of England, 2017 The Rules of Classes 1&2, rule 39.