Pasek boczny artykułu
Treść głównego artykułu
Abstrakt
Dialog obywatelski wpływa na jakość prowadzonej polityki publicznej, w formie online umożliwia bezpośrednie wpływanie interesariuszy na proces jej formułowania i implementacji. Stanowi również nową jakość w procesie ewaluacji polityki publicznej. Dialog obywatelski rozumiany jest najczęściej jako proces komunikacji pomiędzy władzą państwową a organizacjami pozarządowymi, autor artykułu wskazuje jednak, że możliwe jest prowadzenie dialogu obywatelskiego w sposób bezpośredni z obywatelami za pomocą mediów społecznościowych. Przedstawia wyniki badań, których celem była weryfikacja sposobu korzystania przez władzę z mediów społecznościowych w celu nawiązania dialogu z obywatelami. Badanie polegało na pomiarach i analizie komunikacji prowadzonej przez wybrane polskie miasta wojewódzkie w serwisie społecznościowym Twitter. Autor wskazuje na charakterystyczne style komunikacji, które można interpretować z perspektywy dialogu obywatelskiego.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Czasopismo „Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies” zapewnia dostęp do treści artykułów w trybie otwartego dostępu (Open Access) na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Więcej informacji: Polityka Open Access czasopisma "Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies"
Referencje
- Annusewicz, O. (2009), Funkcje komunikowania politycznego w Internecie, w: Zaleśny, J., Annusewicz, O. (red.) (2015). Media społecznościowe w kampaniach wyborczych 2015. e-Politikon, 16.
- Annusewicz, O. (2017). Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarządzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych, w: Annusewicz, O. (red.), Zarządzanie wizerunkiem w polityce, Studia Politologiczne, 45.
- Annusewicz, O., Biskup, B. (red.) (2014). Political Communication on the Internet. e-Politikon, 9.
- Arnstein, Sh.R. (2012). Drabina partycypacji, w: Erbel, J., Sadura, P. (red.), Partycypacja. Przewodnik Krytyki Politycznej.
- Błuszkowski, J. (red.) (2009), Rozumienia polityki. Studia Politologiczne, 14.
- Bogacz-Wojtanowska, E., Hess, A., Lisowska-Magdziarz, M., Lendzion, M., Nowak, K. (2017). Dialog obywatelski w Krakowie w opiniach mieszkańców, przedstawicieli organizacji pozarządowych i mediów. Nowy Targ–Kraków.
- Chrzanowski, O., Rościszewska, E. (2015). Konsultacje okiełznane,
- https://partycypacjaobywatelska.pl/wp-content/uploads/2015/12/1_konsultacje_okielznane.pdf (dostęp 28.03.2019).
- Cisek-Lachowicz, M., Kichewko, K. (2018). Dialog obywatelski w praktyce. Central European Journal Of Social Sciences And Humanities, 2(18).
- Rymsza, M. (2007). O polityce państwa wobec trzeciego sektora i instytucjonalizacji dialogu obywatelskiego, w: Rymsza, M. (red.), Organizacje pozarządowe. Dialog obywatelski. Polityka państwa. Warszawa.
- Zybała, A. (2011/2012). Poziomy partycypacji obywatelskiej. Trzeci Sektor, numer specjalny.
- Zybała, A. (2012). Polityki publiczne. Doświadczenia w tworzeniu i wykonywaniu programów publicznych w Polsce i w innych krajach. Warszawa.
- Wirtualnemedia.pl, Wśród polskich użytkowników Twittera przeważają mężczyźni, osoby z dużych miast i ze średnim lub wyższym wykształceniem, https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/twitter-jacy-sa-jego-polscy-uzytkownicy-przewazaja-mezczyzni-osoby-z-duzych-miast-i-ze-srednim-lub-wyzszym-wyksztalceniem-analiza (dostęp 28.03.2019).
Referencje
Annusewicz, O. (2009), Funkcje komunikowania politycznego w Internecie, w: Zaleśny, J., Annusewicz, O. (red.) (2015). Media społecznościowe w kampaniach wyborczych 2015. e-Politikon, 16.
Annusewicz, O. (2017). Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarządzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych, w: Annusewicz, O. (red.), Zarządzanie wizerunkiem w polityce, Studia Politologiczne, 45.
Annusewicz, O., Biskup, B. (red.) (2014). Political Communication on the Internet. e-Politikon, 9.
Arnstein, Sh.R. (2012). Drabina partycypacji, w: Erbel, J., Sadura, P. (red.), Partycypacja. Przewodnik Krytyki Politycznej.
Błuszkowski, J. (red.) (2009), Rozumienia polityki. Studia Politologiczne, 14.
Bogacz-Wojtanowska, E., Hess, A., Lisowska-Magdziarz, M., Lendzion, M., Nowak, K. (2017). Dialog obywatelski w Krakowie w opiniach mieszkańców, przedstawicieli organizacji pozarządowych i mediów. Nowy Targ–Kraków.
Chrzanowski, O., Rościszewska, E. (2015). Konsultacje okiełznane,
https://partycypacjaobywatelska.pl/wp-content/uploads/2015/12/1_konsultacje_okielznane.pdf (dostęp 28.03.2019).
Cisek-Lachowicz, M., Kichewko, K. (2018). Dialog obywatelski w praktyce. Central European Journal Of Social Sciences And Humanities, 2(18).
Rymsza, M. (2007). O polityce państwa wobec trzeciego sektora i instytucjonalizacji dialogu obywatelskiego, w: Rymsza, M. (red.), Organizacje pozarządowe. Dialog obywatelski. Polityka państwa. Warszawa.
Zybała, A. (2011/2012). Poziomy partycypacji obywatelskiej. Trzeci Sektor, numer specjalny.
Zybała, A. (2012). Polityki publiczne. Doświadczenia w tworzeniu i wykonywaniu programów publicznych w Polsce i w innych krajach. Warszawa.
Wirtualnemedia.pl, Wśród polskich użytkowników Twittera przeważają mężczyźni, osoby z dużych miast i ze średnim lub wyższym wykształceniem, https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/twitter-jacy-sa-jego-polscy-uzytkownicy-przewazaja-mezczyzni-osoby-z-duzych-miast-i-ze-srednim-lub-wyzszym-wyksztalceniem-analiza (dostęp 28.03.2019).