Treść głównego artykułu

Abstrakt

Autor analizuje wybrane mechanizmy w polityce przestrzennej, a także to, co można nazwać jej rezultatami w Polsce. Wskazuje na źródła złożoności, wzorce ładu i chaosu w tej polityce. Stawia tezę, że niesatysfakcjonujące rezultaty wynikają z tego, iż instytucje państwa wypracowały niski poziom sterowności w programowaniu, implementowaniu i ewaluowaniu problemów przestrzennych. To skutek ich nieadekwatnego potencjału instytucjonalnego, analitycznego. W konsekwencji instytucje państwa nie są w stanie w sposób adekwatny posługiwać się instrumentami regulacyjnymi, nadawać odpowiedniego znaczenia roli analizy, w tym analizy konsekwencji i długoterminowych skutków występowania chaosu przestrzennego. Dla zrozumienia problemów z potencjałem państwa w tej polityce autor uważa za ważny kontekst kulturowy. Sprawia on, że zagadnienia zagospodarowania przestrzeni są nisko ulokowane na agendzie dyskutowanych zagadnień publicznych wśród innych zagadnień życia publicznego (jak cele gospodarcze, rozwojowe).

Słowa kluczowe

polityka publiczna polityka przestrzenna zagospodarowanie przestrzeni interesy grupowe public policy spatial policy public governance group interest decision-making process

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Zybała, A. . (2019) „Polityka przestrzenna i jej rezultaty w warunkach rosnącej złożoności jej problemów”, Studia z Polityki Publicznej, 6(2(22), s. 103–122. doi: 10.33119/KSzPP/2019.2.5.

Metrics

Referencje

  1. Anioł, W. (2019a). Bezplanowość i nieład w polskiej przestrzeni – uwarunkowania polityczno-prawne, historyczne i kulturowe. Studia z Polityki Publicznej, 1(21).
  2. Anioł, W. (2019b). Bezład warszawski. O erozji i odnowie przestrzeni publicznych. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
  3. Crozier, M., Huntington, P.S., Watanuki, J. (1975). The Crisis of Democracy. Report on the Governability of Democracies to the Trilateral Commission. New York: New York University Press.
  4. Cullingworth, B., Nadin, V. (2006). Town and Country Planning in the UK. London, New York: Routledge.
  5. Fazekas, M., Burns, T. (2012). Exploring the Complex Interaction Between Governance and
  6. Knowledge in Education. OECD Education Working Papers, no. 67, OECD Publishing.
  7. Gill, G. (2003). The Nature and Development of the Modern State. New York: Palgrave Macmillan.
  8. Izdebski, H., Nelicki, A., Zachariasz, I. (2007). Zagospodarowanie przestrzenne. Polskie prawo na tle standardów demokratycznego państwa prawnego. Program Sprawne Państwo. Warszawa: Ernst&Young.
  9. Jałowiecki, B. (2013). Polityka miejska a prawo do miasta. Zoon Politicon, 4.
  10. Kooiman, J. (2008). Exploring the Concept of Governability. Journal of Comparative Policy Analysis: Research and Practice, 2(10).
  11. Kowalewski, A., Markowski, T., Śleszyński, P. (red.) (2018). Studia nad chaosem przestrzennym. Synteza. Uwarunkowania, skutki i propozycje naprawy chaosu przestrzennego, t. III. Studia KPZK PAN.
  12. Kusiak, J. (2018). Chaos Warszawa. Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.
  13. Markowski, T. (2018). Polityka urbanistyczna państwa – koncepcja, zakres i struktura instytucjonalna w systemie zintegrowanego zarządzania rozwojem. Studia KPZK, 183.
  14. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (2010). Raport wprowadzający Ministerstwa Rozwoju Regionalnego na potrzeby przygotowania przeglądu OECD krajowej polityki miejskiej w Polsce. Część II polityka i zarządzanie rozwojem miast w Polsce. Warszawa: Departament Koordynacji Polityki Strukturalnej.
  15. Nowak, M. (2017). Niesprawność władz publicznych a system gospodarki przestrzennej. Warszawa: KPZK PAN.
  16. NIK (2017). System gospodarowania przestrzenią gminy jako dobrem publicznym (193/2016/KIN). Warszawa, https://www.nik.gov.pl/plik/id,13209, vp,15626.pdf
  17. Pleger, E.L. (2019). Democratic Acceptance of Spatial Planning Policy Measures, Springer.
  18. Rada Ministrów RP (2011). Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, Warszawa.
  19. Tewdwr-Jones, M. (2002). The planning polity. Planning, Government and the Policy Process. London: Routledge.
  20. Zachariasz, I., Nelicki, A. (2008). Skuteczność planowania przestrzennego na poziomie lokalnym a partycypacja społeczna. Zarządzanie Publiczne, 2(4).
  21. Zybała, A. (2013). Problem złożoności w politykach publicznych. Zoon Politicon, 4.

Inne teksty tego samego autora

<< < 1 2