Pasek boczny artykułu
Treść głównego artykułu
Abstrakt
Autor analizuje wybrane mechanizmy w polityce przestrzennej, a także to, co można nazwać jej rezultatami w Polsce. Wskazuje na źródła złożoności, wzorce ładu i chaosu w tej polityce. Stawia tezę, że niesatysfakcjonujące rezultaty wynikają z tego, iż instytucje państwa wypracowały niski poziom sterowności w programowaniu, implementowaniu i ewaluowaniu problemów przestrzennych. To skutek ich nieadekwatnego potencjału instytucjonalnego, analitycznego. W konsekwencji instytucje państwa nie są w stanie w sposób adekwatny posługiwać się instrumentami regulacyjnymi, nadawać odpowiedniego znaczenia roli analizy, w tym analizy konsekwencji i długoterminowych skutków występowania chaosu przestrzennego. Dla zrozumienia problemów z potencjałem państwa w tej polityce autor uważa za ważny kontekst kulturowy. Sprawia on, że zagadnienia zagospodarowania przestrzeni są nisko ulokowane na agendzie dyskutowanych zagadnień publicznych wśród innych zagadnień życia publicznego (jak cele gospodarcze, rozwojowe).
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Czasopismo „Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies” zapewnia dostęp do treści artykułów w trybie otwartego dostępu (Open Access) na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Więcej informacji: Polityka Open Access czasopisma "Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies"
Referencje
- Anioł, W. (2019a). Bezplanowość i nieład w polskiej przestrzeni – uwarunkowania polityczno-prawne, historyczne i kulturowe. Studia z Polityki Publicznej, 1(21).
- Anioł, W. (2019b). Bezład warszawski. O erozji i odnowie przestrzeni publicznych. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
- Crozier, M., Huntington, P.S., Watanuki, J. (1975). The Crisis of Democracy. Report on the Governability of Democracies to the Trilateral Commission. New York: New York University Press.
- Cullingworth, B., Nadin, V. (2006). Town and Country Planning in the UK. London, New York: Routledge.
- Fazekas, M., Burns, T. (2012). Exploring the Complex Interaction Between Governance and
- Knowledge in Education. OECD Education Working Papers, no. 67, OECD Publishing.
- Gill, G. (2003). The Nature and Development of the Modern State. New York: Palgrave Macmillan.
- Izdebski, H., Nelicki, A., Zachariasz, I. (2007). Zagospodarowanie przestrzenne. Polskie prawo na tle standardów demokratycznego państwa prawnego. Program Sprawne Państwo. Warszawa: Ernst&Young.
- Jałowiecki, B. (2013). Polityka miejska a prawo do miasta. Zoon Politicon, 4.
- Kooiman, J. (2008). Exploring the Concept of Governability. Journal of Comparative Policy Analysis: Research and Practice, 2(10).
- Kowalewski, A., Markowski, T., Śleszyński, P. (red.) (2018). Studia nad chaosem przestrzennym. Synteza. Uwarunkowania, skutki i propozycje naprawy chaosu przestrzennego, t. III. Studia KPZK PAN.
- Kusiak, J. (2018). Chaos Warszawa. Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.
- Markowski, T. (2018). Polityka urbanistyczna państwa – koncepcja, zakres i struktura instytucjonalna w systemie zintegrowanego zarządzania rozwojem. Studia KPZK, 183.
- Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (2010). Raport wprowadzający Ministerstwa Rozwoju Regionalnego na potrzeby przygotowania przeglądu OECD krajowej polityki miejskiej w Polsce. Część II polityka i zarządzanie rozwojem miast w Polsce. Warszawa: Departament Koordynacji Polityki Strukturalnej.
- Nowak, M. (2017). Niesprawność władz publicznych a system gospodarki przestrzennej. Warszawa: KPZK PAN.
- NIK (2017). System gospodarowania przestrzenią gminy jako dobrem publicznym (193/2016/KIN). Warszawa, https://www.nik.gov.pl/plik/id,13209, vp,15626.pdf
- Pleger, E.L. (2019). Democratic Acceptance of Spatial Planning Policy Measures, Springer.
- Rada Ministrów RP (2011). Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, Warszawa.
- Tewdwr-Jones, M. (2002). The planning polity. Planning, Government and the Policy Process. London: Routledge.
- Zachariasz, I., Nelicki, A. (2008). Skuteczność planowania przestrzennego na poziomie lokalnym a partycypacja społeczna. Zarządzanie Publiczne, 2(4).
- Zybała, A. (2013). Problem złożoności w politykach publicznych. Zoon Politicon, 4.
Referencje
Anioł, W. (2019a). Bezplanowość i nieład w polskiej przestrzeni – uwarunkowania polityczno-prawne, historyczne i kulturowe. Studia z Polityki Publicznej, 1(21).
Anioł, W. (2019b). Bezład warszawski. O erozji i odnowie przestrzeni publicznych. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Crozier, M., Huntington, P.S., Watanuki, J. (1975). The Crisis of Democracy. Report on the Governability of Democracies to the Trilateral Commission. New York: New York University Press.
Cullingworth, B., Nadin, V. (2006). Town and Country Planning in the UK. London, New York: Routledge.
Fazekas, M., Burns, T. (2012). Exploring the Complex Interaction Between Governance and
Knowledge in Education. OECD Education Working Papers, no. 67, OECD Publishing.
Gill, G. (2003). The Nature and Development of the Modern State. New York: Palgrave Macmillan.
Izdebski, H., Nelicki, A., Zachariasz, I. (2007). Zagospodarowanie przestrzenne. Polskie prawo na tle standardów demokratycznego państwa prawnego. Program Sprawne Państwo. Warszawa: Ernst&Young.
Jałowiecki, B. (2013). Polityka miejska a prawo do miasta. Zoon Politicon, 4.
Kooiman, J. (2008). Exploring the Concept of Governability. Journal of Comparative Policy Analysis: Research and Practice, 2(10).
Kowalewski, A., Markowski, T., Śleszyński, P. (red.) (2018). Studia nad chaosem przestrzennym. Synteza. Uwarunkowania, skutki i propozycje naprawy chaosu przestrzennego, t. III. Studia KPZK PAN.
Kusiak, J. (2018). Chaos Warszawa. Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.
Markowski, T. (2018). Polityka urbanistyczna państwa – koncepcja, zakres i struktura instytucjonalna w systemie zintegrowanego zarządzania rozwojem. Studia KPZK, 183.
Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (2010). Raport wprowadzający Ministerstwa Rozwoju Regionalnego na potrzeby przygotowania przeglądu OECD krajowej polityki miejskiej w Polsce. Część II polityka i zarządzanie rozwojem miast w Polsce. Warszawa: Departament Koordynacji Polityki Strukturalnej.
Nowak, M. (2017). Niesprawność władz publicznych a system gospodarki przestrzennej. Warszawa: KPZK PAN.
NIK (2017). System gospodarowania przestrzenią gminy jako dobrem publicznym (193/2016/KIN). Warszawa, https://www.nik.gov.pl/plik/id,13209, vp,15626.pdf
Pleger, E.L. (2019). Democratic Acceptance of Spatial Planning Policy Measures, Springer.
Rada Ministrów RP (2011). Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, Warszawa.
Tewdwr-Jones, M. (2002). The planning polity. Planning, Government and the Policy Process. London: Routledge.
Zachariasz, I., Nelicki, A. (2008). Skuteczność planowania przestrzennego na poziomie lokalnym a partycypacja społeczna. Zarządzanie Publiczne, 2(4).
Zybała, A. (2013). Problem złożoności w politykach publicznych. Zoon Politicon, 4.