Sytuacja demograficzna Francji na przełomie XX i XXI wieku – analiza wybranych zagadnień

Abstrakt

Przedmiotem rozważań w artykule jest potencjał demograficzny Francji na przełomie wieków XX i XXI. Odpowiedź na pytanie badawcze o sytuację demograficzną tego państwa zawiera się w pogłębionym opisie, analizie i ocenie jego zasobów demograficznych w latach 1991-2013, głównie w odniesieniu do części metropolitarnej. Z uwagi na szeroki i złożony zakres przedmiotowej problematyki, w artykule ograniczono się do analizy wybranych aspektów sytuacji demograficznej Francji, uznanych za szczególnie ważne i interesujące. W konsekwencji opracowanie składa się z trzech zasadniczych części, w których kolejno omówiono: bilans ludności i zmiany w strukturze demograficznej mieszkańców państwa, ruch naturalny ludności (urodzenia i płodność oraz umieralność, z wyłączeniem kwestii małżeństw i rozwodów) oraz migracje zagraniczne, z naciskiem na imigrację do Francji. Podsumowując, sytuacja demograficzna Francji jest relatywnie korzystna w porównaniu do innych państw europejskich (m.in. rosnąca ogólna liczba ludności, drugie miejsce w UE pod względem zaludnienia, dodatnie saldo naturalne i saldo migracji, zbliżanie się do granicy prostej zastępowalności pokoleń). Proces starzenia się społeczeństwa jest głównym wyzwaniem demograficznym, we Francji postępuje jednak relatywnie wolniej niż w innych państwach Europy. Z uwagi na swoją sytuację demograficzną Francja realnie wpływa na kształt polityki europejskiej, m.in. w zakresie migracji zagranicznych.