Treść głównego artykułu

Abstrakt

Problem zmian klimatu ze względu na koszty społeczne i ekonomiczne staje się w ostatnich latach jednym z czynników antagonizujących bądź scalających narodowe systemy polityczne i występujące tam podmioty. Casus Norwegii jako czołowego w Europie producenta oraz eksportera ropy i gazu wydaje się zasługiwać na szczególną uwagę. Główne podmioty polityczne w tym państwie, jak: Norweska Partia Pracy (DnA), Partia Konserwatywna (H), Socjalistyczna Partia Lewicy (SV), Chrześcijańska Partia Ludowa (Kr.F), Partia Centrum (S), Partia Liberalna (V) wyrażają w kwestii celów narodowej polityki klimatycznej dość istotną zbieżność, choć różnią się w kwestiach operacyjnych. Istotnym wyjątkiem w podejściu do omawianej problematyki jest stanowisko Partii Postępu (Fr.P).
Celem artykułu jest analiza założeń programowych w obszarze polityki klimatycznej i ochrony klimatu wszystkich ugrupowań parlamentarnych oraz ocena ich praktycznej implementacji w minionej dekadzie.

Słowa kluczowe

Norwegia polityka klimatyczna partie polityczne Norway climate policy political parties

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Dośpiał-Borysiak, K. (2015) „Norweskie partie polityczne wobec problemu zmian klimatu i polityki klimatycznej”, Studia z Polityki Publicznej, 2(4(8), s. 141–158. doi: 10.33119/KSzPP.2015.4.8.

Metrics

Referencje

  1. Good Reasons To Vote For The Centre Party, http://www.senterpartiet.no/sp-in-english/100-good-reasons-to-vote-for-the-centre-party-article62029–12924.html, dostęp 7.12.2015.
  2. A new and more ambitious climate policy for Norway, Government of Norway, Press release 4.02.2015, No. 28/2015, https://www.regjeringen.no/en/aktuelt/ny-og-mer-ambisios-klimapolitikk/id2393609/, dostęp 7.12.2015.
  3. Agreement on Norway’s climate policy, Oslo, 17 January 2008, http://www.regjeringen.no/upload/MD/Vedlegg/Klima/Agreement_on_Norways_climate_policy_080117.pdf, dostęp 7.12.2015.
  4. Andresen S., Kolshus H., Torvanger A., The feasibility of ambitious climate agreements. Norway as an early test case, CICERO, September 2002.
  5. Bjørklund T., Andersen J., Anti-Immigration Parties in Denmark and Norway: The Progress Parties and the Danish People’s Party, Aalborg Universitet 1999.
  6. Boasson E., National Climate Policy, A Multi-field Approach, Routledge, London 2015.
  7. Grzybowski M., Norweskie partie polityczne na przełomie XX i XXI stulecia, w: Studia nad współczesnymi systemami politycznymi. Podmioty i procesy demokratyczne, t. 1, red. J. Juchnowski, R. Wiszniowski, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2014.
  8. Hovden E., Lindseth G., Discourses in Norwegian Climate Policy: National Action or Thinking Globally?, “Political Studies” 2004, Vol. 52.
  9. Hoyre-Programme of Principles, http://www.hoyre.no/www/om_hoyre/english_information/, dostęp 8.12.2015.
  10. Kristelig Folkeparti Politisk program 2013–2017, www.nsd.uib.no/polsys/data/filer/parti/10376.pdf, dostęp 7.12.2015.
  11. Moving Norway forward, The Programme of the Norwegian Labour Party 2013–2017, http://arbeiderpartiet.no/file/download/6201/77186/file/0604%20Program%20endelig%20engelsk%20versjon.pdf, dostęp 7.12.2015.
  12. New climate criterion for the exclusion of companies from the Government Pension Fund Global (GPFG), Government of Norway, Press release 10.04.2015, https://www.regjeringen.no/en/aktuelt/nytt-klimakriterium-for-utelukkelse-av-selskaper/id2405205/, dostęp 7.12.2015.
  13. New Ideas, better Solutions. The Conservative Party’s Parliamentary Election Manifesto 2013–2017.
  14. Adopted at the National Convention 3–5 May 2013, https://www.hoyre.no/admin/filestore/Filer/Politikkdokumenter/Stortingsvalgprogram/Hyresstortingsvalgprogram2013-2017engelskl_web.pdf, dostęp 7.12.2015.
  15. Nilsen Y., En felles plattform? Norsk oljeindustri og klimadebatten fram til 1998, University of Oslo, Oslo 2001, Faculty of Arts, Ph.D. thesis.
  16. Norwegian Climate Policy Report No. 21 (2011–2012) to the Storting (white paper.) Summary Recommendation from the Ministry of the Environment, 25 April 2012, approved by the Cabinet on the same date (Stoltenberg II Government), https://www.regjeringen.no/contentassets/aa70cfe177d2433192570893d72b117a/en-gb/pdfs/stm201120120021000en_pdfs.pdf, dostęp 7.12.2015.
  17. Norwegian Climate Policy, Summary in English: Report No. 34 (2006–2007) to the Storting, Norwegian Ministry of the Environment, Oslo 2007.
  18. Our Common Future, United Nations World Commission on Environment and Development, New York 1987.
  19. Pådriver for kraftige kutt, http://www.hoyre.no/www/politikk/hva_mener_hoyre_om/energi_ og_miljo/klimapolitikk/, dostęp 7.12.2015.
  20. Reitan M., Interesser og institusjoner i miljøpolitikken, University of Oslo, Department of Political Science, Ph.D. thesis 1998.
  21. Representantforslag fra stortingsrepresentantene Erna Solberg, Trond Helleland, Nikolai Astrup og Siri A. Meling om opprettelse av et fond og virkemiddelapparat for utvikling av klimavennlig teknologi, Stortinget, Dokument 8:84 S (2009–2010), http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Representantforslag/2009–2010/dok8-200910-084/1/#a1, dostęp 7.12.2015.
  22. Sikre en verden vi kan gi videre, http://www.venstre.no/politikk/miljo/, dostęp 7.12.2015.
  23. Sosialistisk Venstreparti, Arbeidsprogram 2013–2017, https://www.sv.no/arbeidsprogram/, dostęp 8.12.2015.
  24. TNS Gallups Klimabarometer 2015, https://www.tns-gallup.no/document-file1906?pid, dostęp 7.12.2015.
  25. Voteringsoversikt for sak: Norsk klimapolitikk, Dokumenter: Innst. 390 S (2011–2012), Meld.
  26. St. 21 (2011–2012), Stortinget 11.06.2012, https://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Saker/Sak/Voteringsoversikt/?p=52754&dnid=1, dostęp 7.12.2015.