Pasek boczny artykułu
Przesłane
grudnia 31, 2019
Opublikowane
grudnia 31, 2014
Pobieranie
Statystyczny
Read Counter :
36
Pobieranie : 33
Treść głównego artykułu
Abstrakt
W warunkach dynamicznych zmian otoczenia organizacje poszukują różnych sposobów na zdobycie przewagi konkurencyjnej – od optymalnego dopasowania do zmian w otoczeniu po celowe kreowanie niedopasowania. Każda z tych opcji niesie określone konsekwencje, widoczne zarówno w postawach i zachowaniach pracowników oraz ich indywidualnych wynikach, jak też w wynikach finansowych i rynkowych zatrudniających ich organizacji. W opracowaniu dokonano analizy przyczyn i konsekwencji niedopasowania organizacyjnego. Podstawę prezentowanych rozważań stanowią studia literatury przedmiotu oraz wyniki badań empirycznych.
Słowa kluczowe
niedopasowanie organizacyjne
dopasowanie organizacyjne
postawy i zachowania
wyniki działania
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Jak cytować
Gadomska-Lila, K., & Rudawska, A. . (2014). Niedopasowanie - dysfunkcja czy szansa na rozwój organizacji?. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 34(4), 103–117. https://doi.org/10.5604/01.3001.0010.3419
Referencje
-
1. Barney, J.B. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17, 99–120.
2. Beinhocker, E. (1997). Strategy at the Edge of Chaos. The McKinsey Quarterly, 1, 24–39.
3. Birkinshaw, J., Gibson C. (2004). Building Ambidexterity into an Organization. MIT Sloan Management Review, Summer, 47–55.
4. Collis, D.J., Rukstad, M.G. (2009). Czy potrafisz opisać swoją strategię?. Harvard Business Review Polska, listopad, 78–91.
5. Cyfert, S. (2012). Systemowy model organizacji: Perspektywa procesów odnowy organizacyjnej. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 276, 123–129.
6. Dyer, L., Shafer, R.A. (1999). From Human Resource Strategy to Organizational Effectiveness: Lessons from Research on Organizational Agility, Research in Personnel and Human Resource Management, Suppl. 4, 145–174.
7. Eisenhardt, K.M., Martin, J.A. (2000). Dynamic Capabilities: What Are They?. Strategic Management Journal, 21, 1105–1121.
8. Gadomska‑Lila, K. (2013). Dopasowanie organizacyjne. Aspekt strategii, kultury organizacyjnej i zarządzania zasobami ludzkimi. Warszawa: Difin.
9. Gale, B.T., Wood, R.C. (1994). Managing Customer Value: Creating Quality and Service that Customers Can See. New York: Free Press.
10. Hatch, M.J. (2002). Teoria organizacji, Warszawa: PWN.
11. Janowska, Z. (red.) (2013). Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Oeconomica, 288. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
12. Kaplan, R.S., Norton, D.P. (2011a). Dopasowanie w biznesie. Gdańsk: GWP.
13. Kaplan, R.S., Norton, D.P. (2011b). Mapy strategii w biznesie. Jak przełożyć wartości na mierzalne wyniki, Gdańsk: GWP.
14. Kast, F.E., Rosenzweig, J.E. (1985). Organization and Management (fourth edition). New York: McGraw–Hill.
15. Kathuria, R., Joshi, M.P., Porth, S.J. (2007). Organizational Alignment and Performance: Past, Present and Future. Management Decision, 45(3), 503–517.
16. Koźmiński, A.K. (2013). Wkład zarządzania we wzrost gospodarczy w krajach transformacji systemowej. Organizacja i Kierowanie, 3, 11–28.
17. Koźmiński, A.K., Latusek‑Jurczak D. (2011). Rozwój teorii organizacji. Warszawa: Wolters Kluwer Business.
18. Koźmiński, A.K., Obłój, K. (1989). Zarys teorii równowagi organizacyjnej. Warszawa: PWE.
19. Kieżun, W. (1978). Zjawiska patologiczne jako bariera sprawności. W: Bariery sprawności organizacji. Warszawa: PWE.
20. Leinwand, P., Mainardi, C. (2011). Siła spójności i dyscypliny. Harvard Business Review, marzec, 79–85.
21. Markides, C. (1998). Strategic Innovation in Established Companies. Sloan Management Review, 39, 31–42.
22. Meyer, M., Zucker, L. (1989). Permanently Failing Organizations. Newbury Park: Sage.
23. Middleton, P., Harper, K. (2004). Organizational Alignment: a Precondition for Information Systems Success. Journal of Change Management, 4(4), 327–338.
24. Nadler, D.A., Tushman, M.L. (1980). A Congruence Model for Organizational Assesment. In: E.E. Lawler, D.A. Nadler (Eds.), Organizational Assessment: Perspectives on the Measurement of Organizational Behavior and the Quality of Working Life. New York: Cammann Cortland, John Wiley, 261–278.
25. O’Reilly, Ch.A., Tushman, M.L. (2004). Oburęczna firma. Harvard Business Review, 17.
26. O’Reilly, Ch.A., Pfeffer, J. (2006). Lepsze zarządzanie kadrami. Jak stworzyć organizację, która uwalnia ludzki potencjał? Gliwice: Helion.
27. Pascal, R.T. (1999). Surfing the Edge of Chaos. Sloan Management Review, 40(3), 83–95.
28. Paauwe, J. (2004). HRM and Performance: Unique Approaches for Achieving Long Term Viability. Oxford: Oxford University Press.
29. Porter, M.E. (1996). What is Strategy?. Harvard Business Review, 74(6), 61–78.
30. Penc, J. (2010). Humanistyczne wartości zarządzania. W poszukiwaniu sensu menedżerskich działań. Warszawa: Difin.
31. Peteraf, M.A. (1993). The Cornerstones of Competitive Adventage: A Resource‑Based View. Strategic Management Journal, 14, 179–191.
32. Peters, T.J., Waterman Jr., R.H. (1982). In search of excellence. Lessons learned from America’s best run companies, New York: Harper and Row.
33. Powell, T.C. (1992). Organizational Alignment as Competitive Advantage. Strategic Management Journal, 13, 119–134.
34. Raich, S., Birkinshaw, J., Probst, G., Tushman, M. (2009). Organizational Ambidexterity: Balancing Exploitation and Exploration for Sustained Performance. Organization Science, 20(4), 685–695.
35. Semler, S.W. (1997). Systematic Agreement: a Theory of Organizational Alignment. Human Resource Development Quarterly, 8(1), 23–40.
36. Stocki, R. (2005). Patologie organizacyjne – diagnoza i interwencja. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
37. Teece, D.J., Pisano, G., Shuen, A. (1997). Dynamic Capabilities and Strategic Management. Strategic Management Journal, 18, 509–533.
38. Voelpel, S.C., Leibold, M., Tekie, E.B. (2006). Managing Purposeful Organizational Misfit: Exploring the Nautre of Industry and Organizational Misfit to Enable Strategic Change. Journal of Change Management, 6(3), 257–273.
39. Zollo, M., Winter, S.G. (2002). Deliberate Learning and the Evolution of Dynamic Capabilities. Organization Science, 13, 339–351.
40. Zook, Ch., Allen, J. (2012). Wspaniały powtarzalny model biznesowy. Harvard Business Review Polska, lipiec–sierpień, 84–93.
Referencje
1. Barney, J.B. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17, 99–120.
2. Beinhocker, E. (1997). Strategy at the Edge of Chaos. The McKinsey Quarterly, 1, 24–39.
3. Birkinshaw, J., Gibson C. (2004). Building Ambidexterity into an Organization. MIT Sloan Management Review, Summer, 47–55.
4. Collis, D.J., Rukstad, M.G. (2009). Czy potrafisz opisać swoją strategię?. Harvard Business Review Polska, listopad, 78–91.
5. Cyfert, S. (2012). Systemowy model organizacji: Perspektywa procesów odnowy organizacyjnej. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 276, 123–129.
6. Dyer, L., Shafer, R.A. (1999). From Human Resource Strategy to Organizational Effectiveness: Lessons from Research on Organizational Agility, Research in Personnel and Human Resource Management, Suppl. 4, 145–174.
7. Eisenhardt, K.M., Martin, J.A. (2000). Dynamic Capabilities: What Are They?. Strategic Management Journal, 21, 1105–1121.
8. Gadomska‑Lila, K. (2013). Dopasowanie organizacyjne. Aspekt strategii, kultury organizacyjnej i zarządzania zasobami ludzkimi. Warszawa: Difin.
9. Gale, B.T., Wood, R.C. (1994). Managing Customer Value: Creating Quality and Service that Customers Can See. New York: Free Press.
10. Hatch, M.J. (2002). Teoria organizacji, Warszawa: PWN.
11. Janowska, Z. (red.) (2013). Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Oeconomica, 288. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
12. Kaplan, R.S., Norton, D.P. (2011a). Dopasowanie w biznesie. Gdańsk: GWP.
13. Kaplan, R.S., Norton, D.P. (2011b). Mapy strategii w biznesie. Jak przełożyć wartości na mierzalne wyniki, Gdańsk: GWP.
14. Kast, F.E., Rosenzweig, J.E. (1985). Organization and Management (fourth edition). New York: McGraw–Hill.
15. Kathuria, R., Joshi, M.P., Porth, S.J. (2007). Organizational Alignment and Performance: Past, Present and Future. Management Decision, 45(3), 503–517.
16. Koźmiński, A.K. (2013). Wkład zarządzania we wzrost gospodarczy w krajach transformacji systemowej. Organizacja i Kierowanie, 3, 11–28.
17. Koźmiński, A.K., Latusek‑Jurczak D. (2011). Rozwój teorii organizacji. Warszawa: Wolters Kluwer Business.
18. Koźmiński, A.K., Obłój, K. (1989). Zarys teorii równowagi organizacyjnej. Warszawa: PWE.
19. Kieżun, W. (1978). Zjawiska patologiczne jako bariera sprawności. W: Bariery sprawności organizacji. Warszawa: PWE.
20. Leinwand, P., Mainardi, C. (2011). Siła spójności i dyscypliny. Harvard Business Review, marzec, 79–85.
21. Markides, C. (1998). Strategic Innovation in Established Companies. Sloan Management Review, 39, 31–42.
22. Meyer, M., Zucker, L. (1989). Permanently Failing Organizations. Newbury Park: Sage.
23. Middleton, P., Harper, K. (2004). Organizational Alignment: a Precondition for Information Systems Success. Journal of Change Management, 4(4), 327–338.
24. Nadler, D.A., Tushman, M.L. (1980). A Congruence Model for Organizational Assesment. In: E.E. Lawler, D.A. Nadler (Eds.), Organizational Assessment: Perspectives on the Measurement of Organizational Behavior and the Quality of Working Life. New York: Cammann Cortland, John Wiley, 261–278.
25. O’Reilly, Ch.A., Tushman, M.L. (2004). Oburęczna firma. Harvard Business Review, 17.
26. O’Reilly, Ch.A., Pfeffer, J. (2006). Lepsze zarządzanie kadrami. Jak stworzyć organizację, która uwalnia ludzki potencjał? Gliwice: Helion.
27. Pascal, R.T. (1999). Surfing the Edge of Chaos. Sloan Management Review, 40(3), 83–95.
28. Paauwe, J. (2004). HRM and Performance: Unique Approaches for Achieving Long Term Viability. Oxford: Oxford University Press.
29. Porter, M.E. (1996). What is Strategy?. Harvard Business Review, 74(6), 61–78.
30. Penc, J. (2010). Humanistyczne wartości zarządzania. W poszukiwaniu sensu menedżerskich działań. Warszawa: Difin.
31. Peteraf, M.A. (1993). The Cornerstones of Competitive Adventage: A Resource‑Based View. Strategic Management Journal, 14, 179–191.
32. Peters, T.J., Waterman Jr., R.H. (1982). In search of excellence. Lessons learned from America’s best run companies, New York: Harper and Row.
33. Powell, T.C. (1992). Organizational Alignment as Competitive Advantage. Strategic Management Journal, 13, 119–134.
34. Raich, S., Birkinshaw, J., Probst, G., Tushman, M. (2009). Organizational Ambidexterity: Balancing Exploitation and Exploration for Sustained Performance. Organization Science, 20(4), 685–695.
35. Semler, S.W. (1997). Systematic Agreement: a Theory of Organizational Alignment. Human Resource Development Quarterly, 8(1), 23–40.
36. Stocki, R. (2005). Patologie organizacyjne – diagnoza i interwencja. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
37. Teece, D.J., Pisano, G., Shuen, A. (1997). Dynamic Capabilities and Strategic Management. Strategic Management Journal, 18, 509–533.
38. Voelpel, S.C., Leibold, M., Tekie, E.B. (2006). Managing Purposeful Organizational Misfit: Exploring the Nautre of Industry and Organizational Misfit to Enable Strategic Change. Journal of Change Management, 6(3), 257–273.
39. Zollo, M., Winter, S.G. (2002). Deliberate Learning and the Evolution of Dynamic Capabilities. Organization Science, 13, 339–351.
40. Zook, Ch., Allen, J. (2012). Wspaniały powtarzalny model biznesowy. Harvard Business Review Polska, lipiec–sierpień, 84–93.
2. Beinhocker, E. (1997). Strategy at the Edge of Chaos. The McKinsey Quarterly, 1, 24–39.
3. Birkinshaw, J., Gibson C. (2004). Building Ambidexterity into an Organization. MIT Sloan Management Review, Summer, 47–55.
4. Collis, D.J., Rukstad, M.G. (2009). Czy potrafisz opisać swoją strategię?. Harvard Business Review Polska, listopad, 78–91.
5. Cyfert, S. (2012). Systemowy model organizacji: Perspektywa procesów odnowy organizacyjnej. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 276, 123–129.
6. Dyer, L., Shafer, R.A. (1999). From Human Resource Strategy to Organizational Effectiveness: Lessons from Research on Organizational Agility, Research in Personnel and Human Resource Management, Suppl. 4, 145–174.
7. Eisenhardt, K.M., Martin, J.A. (2000). Dynamic Capabilities: What Are They?. Strategic Management Journal, 21, 1105–1121.
8. Gadomska‑Lila, K. (2013). Dopasowanie organizacyjne. Aspekt strategii, kultury organizacyjnej i zarządzania zasobami ludzkimi. Warszawa: Difin.
9. Gale, B.T., Wood, R.C. (1994). Managing Customer Value: Creating Quality and Service that Customers Can See. New York: Free Press.
10. Hatch, M.J. (2002). Teoria organizacji, Warszawa: PWN.
11. Janowska, Z. (red.) (2013). Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Oeconomica, 288. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
12. Kaplan, R.S., Norton, D.P. (2011a). Dopasowanie w biznesie. Gdańsk: GWP.
13. Kaplan, R.S., Norton, D.P. (2011b). Mapy strategii w biznesie. Jak przełożyć wartości na mierzalne wyniki, Gdańsk: GWP.
14. Kast, F.E., Rosenzweig, J.E. (1985). Organization and Management (fourth edition). New York: McGraw–Hill.
15. Kathuria, R., Joshi, M.P., Porth, S.J. (2007). Organizational Alignment and Performance: Past, Present and Future. Management Decision, 45(3), 503–517.
16. Koźmiński, A.K. (2013). Wkład zarządzania we wzrost gospodarczy w krajach transformacji systemowej. Organizacja i Kierowanie, 3, 11–28.
17. Koźmiński, A.K., Latusek‑Jurczak D. (2011). Rozwój teorii organizacji. Warszawa: Wolters Kluwer Business.
18. Koźmiński, A.K., Obłój, K. (1989). Zarys teorii równowagi organizacyjnej. Warszawa: PWE.
19. Kieżun, W. (1978). Zjawiska patologiczne jako bariera sprawności. W: Bariery sprawności organizacji. Warszawa: PWE.
20. Leinwand, P., Mainardi, C. (2011). Siła spójności i dyscypliny. Harvard Business Review, marzec, 79–85.
21. Markides, C. (1998). Strategic Innovation in Established Companies. Sloan Management Review, 39, 31–42.
22. Meyer, M., Zucker, L. (1989). Permanently Failing Organizations. Newbury Park: Sage.
23. Middleton, P., Harper, K. (2004). Organizational Alignment: a Precondition for Information Systems Success. Journal of Change Management, 4(4), 327–338.
24. Nadler, D.A., Tushman, M.L. (1980). A Congruence Model for Organizational Assesment. In: E.E. Lawler, D.A. Nadler (Eds.), Organizational Assessment: Perspectives on the Measurement of Organizational Behavior and the Quality of Working Life. New York: Cammann Cortland, John Wiley, 261–278.
25. O’Reilly, Ch.A., Tushman, M.L. (2004). Oburęczna firma. Harvard Business Review, 17.
26. O’Reilly, Ch.A., Pfeffer, J. (2006). Lepsze zarządzanie kadrami. Jak stworzyć organizację, która uwalnia ludzki potencjał? Gliwice: Helion.
27. Pascal, R.T. (1999). Surfing the Edge of Chaos. Sloan Management Review, 40(3), 83–95.
28. Paauwe, J. (2004). HRM and Performance: Unique Approaches for Achieving Long Term Viability. Oxford: Oxford University Press.
29. Porter, M.E. (1996). What is Strategy?. Harvard Business Review, 74(6), 61–78.
30. Penc, J. (2010). Humanistyczne wartości zarządzania. W poszukiwaniu sensu menedżerskich działań. Warszawa: Difin.
31. Peteraf, M.A. (1993). The Cornerstones of Competitive Adventage: A Resource‑Based View. Strategic Management Journal, 14, 179–191.
32. Peters, T.J., Waterman Jr., R.H. (1982). In search of excellence. Lessons learned from America’s best run companies, New York: Harper and Row.
33. Powell, T.C. (1992). Organizational Alignment as Competitive Advantage. Strategic Management Journal, 13, 119–134.
34. Raich, S., Birkinshaw, J., Probst, G., Tushman, M. (2009). Organizational Ambidexterity: Balancing Exploitation and Exploration for Sustained Performance. Organization Science, 20(4), 685–695.
35. Semler, S.W. (1997). Systematic Agreement: a Theory of Organizational Alignment. Human Resource Development Quarterly, 8(1), 23–40.
36. Stocki, R. (2005). Patologie organizacyjne – diagnoza i interwencja. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
37. Teece, D.J., Pisano, G., Shuen, A. (1997). Dynamic Capabilities and Strategic Management. Strategic Management Journal, 18, 509–533.
38. Voelpel, S.C., Leibold, M., Tekie, E.B. (2006). Managing Purposeful Organizational Misfit: Exploring the Nautre of Industry and Organizational Misfit to Enable Strategic Change. Journal of Change Management, 6(3), 257–273.
39. Zollo, M., Winter, S.G. (2002). Deliberate Learning and the Evolution of Dynamic Capabilities. Organization Science, 13, 339–351.
40. Zook, Ch., Allen, J. (2012). Wspaniały powtarzalny model biznesowy. Harvard Business Review Polska, lipiec–sierpień, 84–93.