Pasek boczny artykułu
Treść głównego artykułu
Abstrakt
Artykuł jest propozycją bilansu procesów reformowania szkolnictwa wyższego w Polsce w latach 1990–2015 i 2016–2018 (kiedy przygotowywano projekt tzw. Ustawy 2.0) oraz wynikającej z tych analiz oceny rodzimej „sztuki reformowania”. W efekcie przyjęcia perspektywy nauk o polityce publicznej w centrum uwagi autorki znalazły się kwestie wchodzące w zakres formułowania polityki publicznej, tj. polityki rozwoju i programowania strategicznego, projektowania prawa i towarzyszących mu konsultacji społecznych. Ponadto artykuł omawia trzy dokonane próby i jedną obecnie projektowaną próbę reformowania szkolnictwa wyższego w kontekście zasad ekonomii politycznej reform uznawanych na świecie za wzorzec. Długi, bo niemal 30‑letni okres objęty analizami umożliwił na ich podstawie wnioski dotyczące ewolucji polityki szkolnictwa wyższego uwypuklające problem jej jakości (standardów) jako polityki publicznej. Główna teza, zweryfikowana z pomocą koncepcji ekonomii politycznej reform, dotyczy widocznego uczenia się reguł tworzenia polityki publicznej przez decydentów w trakcie kolejnych reform szkolnictwa wyższego w Polsce (jest to jednak uczenie się dość wolne i niedostateczne albo nieefektywne).
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Czasopismo „Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies” zapewnia dostęp do treści artykułów w trybie otwartego dostępu (Open Access) na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Więcej informacji: Polityka Open Access czasopisma "Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies"
Referencje
- Antonowicz, A. (2015). Między siłą globalnych procesów a lokalną tradycją. Polskie szkolnictwo wyższe w dobie przemian. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
- Dziedziczak-Foltyn, A. (2011). Imperatyw rozwoju a kondycja myślenia strategicznego o polskim szkolnictwie wyższym (i nauce) w dobie transformacji systemowej. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, nr 2(38): 88–106.
- Dziedziczak-Foltyn, A. (2017). Reforma szkolnictwa wyższego w Polsce w debacie publicznej. Bilans dyskusji o uniwersytetach (1990–2015). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
- Dziedziczak-Foltyn, A. (2018a). Konsultatywność w projektowaniu reformy szkolnictwa wyższego w Polsce na przykładzie Ustawy 2.0. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, w druku.
- Dziedziczak-Foltyn, A. (2018b). Ocena skutków projektu Ustawy 2.0: konsekwencje prawne, społeczne, finansowe, gospodarcze, kulturowe i polityczne, ekspertyza dla Biura Analiz
- Sejmowych przygotowana w imieniu Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, http://pts.org.pl/wp-content/uploads/2018/04/Ocena_skutk%C3%B3w_projektu_Ustawy_2.0_POLSKIE_TOWARZYSTWO_SOCJOLOGICZNE_DZIEDZICZAK-FOLTYN-2018-04–16.pdf, dostęp 25.04.2018.
- Fundacja Rektorów Polskich (2012). Propozycja warunków przyznawania uprawnień do nadawania stopnia w dziedzinie nauk społecznych w zakresie nauk o polityce publicznej, http://www.frp.org.pl/pliki/054325. JPG, dostęp 2.04.2018.
- Lindvall, J. (2017). Reform Capacity. Oxford: Oxford University Press.
- OECD (2009). The Political Economy of Reform. Lessons from pensions, product markets and labour market in ten OECD countries, Chapter 2 Key determinants of successful structural reform, http://www.oecd.org/site/sgemrh/46190166.pdf, dostęp 30.03.2018.
- OECD (2010). Wcielanie reformy w życie. Projekty strukturalne w okresie kryzysu, http://www.oecd.org/fr/sites/reussirlareforme/46269269.pdf, dostęp 30.03.2018.
- Szarfenberg, R. (2013). Nauki o i dla polityki publicznej: podejścia teoretyczno-metodologiczne, w: Wojciuk, A. (red.). Analiza polityki publicznej. Podejścia teoretyczno-metodologiczne. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych: 26.
- Szarfenberg, R. (2016). Polityka publiczna – zagadnienia i nurty teoretyczne. Studia z Polityki Publicznej, nr 1(9): 48.
- Wilkin, J. (red.) (2013). Jakość rządzenia w Polsce. Jak ją badać, monitorować i poprawiać?. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
- Woźnicki, J. (2012). Nowa dyscyplina – „nauki o polityce publicznej” usytuowana w dziedzinie nauk społecznych. Nauka, nr 1: 142.
- Woźnicki, J. (2015). Nauki o polityce publicznej – cztery lata rozwoju w symbiozie z politologią. Politeja, nr 4(36): 12.
- Zybała, A. (2013). Państwo i społeczeństwo w działaniu. Polityki publiczne wobec potrzeb modernizacji państwa i społeczeństwa. Warszawa: Difin.
Referencje
Antonowicz, A. (2015). Między siłą globalnych procesów a lokalną tradycją. Polskie szkolnictwo wyższe w dobie przemian. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Dziedziczak-Foltyn, A. (2011). Imperatyw rozwoju a kondycja myślenia strategicznego o polskim szkolnictwie wyższym (i nauce) w dobie transformacji systemowej. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, nr 2(38): 88–106.
Dziedziczak-Foltyn, A. (2017). Reforma szkolnictwa wyższego w Polsce w debacie publicznej. Bilans dyskusji o uniwersytetach (1990–2015). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Dziedziczak-Foltyn, A. (2018a). Konsultatywność w projektowaniu reformy szkolnictwa wyższego w Polsce na przykładzie Ustawy 2.0. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, w druku.
Dziedziczak-Foltyn, A. (2018b). Ocena skutków projektu Ustawy 2.0: konsekwencje prawne, społeczne, finansowe, gospodarcze, kulturowe i polityczne, ekspertyza dla Biura Analiz
Sejmowych przygotowana w imieniu Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, http://pts.org.pl/wp-content/uploads/2018/04/Ocena_skutk%C3%B3w_projektu_Ustawy_2.0_POLSKIE_TOWARZYSTWO_SOCJOLOGICZNE_DZIEDZICZAK-FOLTYN-2018-04–16.pdf, dostęp 25.04.2018.
Fundacja Rektorów Polskich (2012). Propozycja warunków przyznawania uprawnień do nadawania stopnia w dziedzinie nauk społecznych w zakresie nauk o polityce publicznej, http://www.frp.org.pl/pliki/054325. JPG, dostęp 2.04.2018.
Lindvall, J. (2017). Reform Capacity. Oxford: Oxford University Press.
OECD (2009). The Political Economy of Reform. Lessons from pensions, product markets and labour market in ten OECD countries, Chapter 2 Key determinants of successful structural reform, http://www.oecd.org/site/sgemrh/46190166.pdf, dostęp 30.03.2018.
OECD (2010). Wcielanie reformy w życie. Projekty strukturalne w okresie kryzysu, http://www.oecd.org/fr/sites/reussirlareforme/46269269.pdf, dostęp 30.03.2018.
Szarfenberg, R. (2013). Nauki o i dla polityki publicznej: podejścia teoretyczno-metodologiczne, w: Wojciuk, A. (red.). Analiza polityki publicznej. Podejścia teoretyczno-metodologiczne. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych: 26.
Szarfenberg, R. (2016). Polityka publiczna – zagadnienia i nurty teoretyczne. Studia z Polityki Publicznej, nr 1(9): 48.
Wilkin, J. (red.) (2013). Jakość rządzenia w Polsce. Jak ją badać, monitorować i poprawiać?. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Woźnicki, J. (2012). Nowa dyscyplina – „nauki o polityce publicznej” usytuowana w dziedzinie nauk społecznych. Nauka, nr 1: 142.
Woźnicki, J. (2015). Nauki o polityce publicznej – cztery lata rozwoju w symbiozie z politologią. Politeja, nr 4(36): 12.
Zybała, A. (2013). Państwo i społeczeństwo w działaniu. Polityki publiczne wobec potrzeb modernizacji państwa i społeczeństwa. Warszawa: Difin.