Treść głównego artykułu

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest analiza sektorowej polityki ochrony zdrowia w świetle zabezpieczenia interesu obywateli poprzez przybliżenie perspektywy zorganizowanych interesów organizacji pacjentów. Tekst jest próbą uzupełnienia dyskusji nt. roli tej szczególnej grupy interesariuszy w procesie podejmowania decyzji w sektorze ochrony zdrowia. Odwołując się do przykładów empirycznych, założono, że cały polski system ochrony zdrowia nie służy dobrze interesom pacjentów z powodu niedoborów organizacyjnych, finansowych i personalnych, a konstytucyjna obietnica równego dostępu do świadczeń ochrony zdrowia jest paradoksalnie skuteczną barierą dla wszelkich zmian zmierzających do poprawy sposobu funkcjonowania tego systemu. Pomimo wrażenia "zwrotu pacjento-centrycznego" w ochronie zdrowia w Polsce zorganizowane interesy pacjentów skupione wokół rzeczniczych organizacji pacjentów wciąż mają niewielki udział w procesie formułowania i wdrażania ważnych zmian w tej polityce sektorowej.

Słowa kluczowe

ochrona zdrowia zorganizowane interesy organizacje pacjentów dostęp do opieki zdrowotnej partycypacja healthcare organized interests patients advocacy organizations access to healthcare participation

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Piotrowska, E. (2020) „Udział organizacji pacjentów w kształtowaniu polityki ochrony zdrowia w Polsce - "koszmar partycypacji" czy remedium na «deficyt demokracji»?”, Studia z Polityki Publicznej, 7(3(27), s. 47–63. doi: 10.33119/KSzPP/2020.3.3.

Metrics

Referencje

  1. Borek, E., Chwiałkowska, A. (2014). Partycypacja pacjentów w procesie podejmowania decyzji w ochronie zdrowia w Polsce. Journal of Health Sciences, 4(1): 289-296.
  2. CBOS (Centrum Badania Opinii Społecznej) (2018). Opinie na temat funkcjonowania opieki zdrowotnej w Polsce, https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2018/K_089_18.PDF (dostęp: 20.10.2019).
  3. Czapiński, J., Panek, T. (red.), Diagnoza Społeczna, http://www.diagnoza.com/ (dostęp: 29.03.2019).
  4. Dur, A., De Bievre, D. (2007). Inclusion without Influence: NGOs in European Trade Policy. Journal of Public Policy, 27(1): 79-101.
  5. Grata, P. (2013). Polityka społeczna Drugiej Rzeczypospolitej. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
  6. Guadagnoli, E., Ward, P. (1998). Patient participation in decision-making. Social Science & Medicine, 47(3): 329-339. DOI: 10.1016/S0277-9536(98)00059-8.
  7. Health Consumer Powerhouse (2019). Ranking Euro Health Consumer Index, https://healthpowerhouse.com/publications/ (dostęp: 29.03.2019).
  8. Howard, M.D. (2003). The Weakness of Civil Society in Post-Communist Europe. Cambridge: Cambridge University Press.
  9. Ilnicka-Jordan, P. (2016). Realizacja zadań z dziedziny ochrony zdrowia jako obowiązek organów władzy publicznej w Rzeczypospolitej Polskiej, w: Zadania publiczne: podmioty, uwarunkowania prawne, potrzeby społeczne. P. Bieś-Srokosz (red.). Wrocław: Wydawnictwo Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie.
  10. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz.U. 1997.78.483 z pózn. zm.
  11. Landau, Z. (1991). Podstawowe kierunki rozwoju ubezpieczeń społecznych, w: Rozwój ubezpieczeń społecznych w Polsce. C. Jackowiak (red). Wrocław: Wydawnictwo Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  12. Lenio, P. (2018). Publicznoprawne źródła finansowania ochrony zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer.
  13. Leowski, J. (2009). Polityka zdrowotna a zdrowie publiczne. Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu.
  14. Mahoney, C. (2010). Activating the Citizen: Dilemmas of Participation in Europe and Canada. West European Politics, 33(2): 400-402.
  15. Makarzec, P. (2012). Ubezpieczenia społeczne w II Rzeczypospolitej. Zeszyty Naukowe WSEI 2 (1): 197-210.
  16. Miessen, M. (2013). Koszmar partycypacji. Warszawa: Bęc Zmiana.
  17. Mikos, M., Urbaniak, M. (2016). Prawo do bezpiecznej ochrony zdrowia w świetle Konstytucji RP oraz rekomendacji Rady Europy i Rady Unii Europejskiej. Medyczna Wokanda, 8.
  18. NIK (Najwyższa Izba Kontroli) (2019). System ochrony zdrowia w Polsce - stan obecny i pożądane kierunki zmian, https://www.nik.gov.pl/plik/id,20223, vp,22913.pdf (dostęp: 29.03.2019).
  19. Olson, M. (1965). The Logic of Collective Action: Public Goods and the Theory of Groups. Cambridge: Harvard University Press.
  20. Rabiej, E. (2017). Transformacja systemu ochrony zdrowia w Polsce - w drodze do zrównoważonego rozwoju, w: Finansowanie zadań publicznych w Polsce. Warszawa: Studia Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu, 4(52).
  21. Raport Stowarzyszenia Klon/Jawor. Kondycja organizacji pozarządowych w 2018 r., https://fakty.ngo.pl/raporty/kondycja-organizacji-pozarzadowych-2018 (dostęp: 25.03.2019).
  22. Skrzypczak, Z. (2013). Polski system ochrony zdrowia w okresie reformy na tle systemów europejskich, w: Fenomen transformacji. A. Nowak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Warszawskiego.
  23. Sześciło, D. (2017). Zmierzch decentralizacji? Instytucjonalny krajobraz opieki zdrowotnej w Europie po nowym zarządzaniu publicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
  24. Urbaniak, M. (2013). Konstytucyjna zasada równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej a jej ustawowa realizacja w prawie polskim. Przegląd Prawa Konstytucyjnego, 3(15): 79-98.
  25. Wieloch, M. (2011). Kierunki zmian systemu ochrony zdrowia w Polsce, w: Kierunki rozwoju systemu ochrony zdrowia w Polsce. E. Nojszewska (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.