Treść głównego artykułu

Abstrakt

W ostatnich latach pojęcie koprodukcji wiedzy zyskuje na znaczeniu. Wyrażenie to pozostaje jednak niejasne, podobnie jak jego związek z nurtem tworzenia polityki publicznej opartego na dowodach naukowych (evidence-based policy). Niniejszy artykuł, mający charakter przeglądowy, ma na celu przedstawienie, w jaki sposób, w wybranych publikacjach ważnych z punktu widzenia debaty naukowej na ten temat, rozumiana jest koprodukcja wiedzy. W tym - jak przedstawiane są role podmiotów uczestniczących w procesie koprodukcji wiedzy, a także jak kształtuje się związek między koprodukcją wiedzy a evidence-based policy. Analiza literatury umożliwia m.in. stwierdzenie, że koprodukcja wiedzy traktowana jest przez jej badaczy zarówno jako partycypacyjne podejście metodologiczne, jak i rozwiązanie instytucjonalne służące lepszej implementacji polityki.

Słowa kluczowe

koprodukcja kokreacja polityka publiczna evidence-based policy co-production co-creation public policy evidence-based policy

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Gędek, W. (2021) „Koncepcja koprodukcji wiedzy a tworzenie polityki oparte na dowodach. Analiza literatury przedmiotu”, Studia z Polityki Publicznej, 8(1(29), s. 107–124. doi: 10.33119/KSzPP/2021.1.6.

Metrics

Referencje

  1. Adelman, C. (1993). Kurt Lewin and the Origins of Action Research. Educational Action Research, 1(1): 7-24.
  2. Alford, J. (2013). The Multiple Facets of Co-Production: Building on the work of Elinor Ostrom. Public Management Review, 16(3): 299-316.
  3. Bammer, G. (2019). Key issues in co-creation with stakeholders when research problems are complex. Evidence & Policy, 15(3): 423-435.
  4. Bekker, M., van Egmond, S., Wehrens, R., Putters, N., Bal, R. (2010). Linking research and policy in Dutch healthcare: infrastructure, innovations and impacts. Evidence & Policy, 6 (2): 237-253.
  5. Bennett, G., Jessani, N. (eds.) (2011). The knowledge translation toolkit: Bridging the know-do gap: A resource for researchers. New Delhi: SAGE Publications India.
  6. Burns, P.B., Rohrich, R.J., Chung, K.C. (2011). The levels of evidence and their role in evidence-based medicine. Plastic and Reconstructive Surgery, 128(1): 305-310.
  7. Cairney, P. (2016). The Politics of Evidence-Based Policy-making. London: Palgrave Macmillan.
  8. Ciepielewska-Kowalik, A. (2016). Koprodukcja w polityce opieki i edukacji przedszkolnej. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN.
  9. Clarivate Analytics (2019). Journal Citation Reports: Journals Ranked by Impact: Social Science, Interdisciplinary. Web of Science, https://clarivate.com/webofsciencegroup/solutions/web-of-science/ (dostęp: 28.04.2020).
  10. Ćwiklicki, M. i Pawlina, A. (2015). Identyfikacja elementów metody action research w naukowym zarządzaniu. Organizacja i Kierowanie, 169(4): 55-69.
  11. Durose, C., Needham, C., Mangan, C., Rees, J. (2017). Generating 'good enough' evidence for co-production. Evidence & Policy, 13(1): 135-151.
  12. Filipe, A., Renedo, A., Marston, C. (2017). The co-production of what? Knowledge, values, and social relations in health care. PLoS Biol., 15(5), https://doi.org/10.1371/journal.pbio.2001403
  13. Gibbons, M., Limoges, C., Nowotny, H., Schwartzman, S., Scott, P., Trow, M. (1994). The new production of knowledge: the dynamics of science and research in contemporary societies. Los Angeles, CA, London, New Delhi: SAGE Publications.
  14. Gilley, B. (2017). Technocracy and democracy as spheres of justice in public policy. Policy Sciences, 50(1): 9-22.
  15. Geddes, M., Dommett, K., Prosser, B. (2017). A Recipe for Impact? Exploring knowledge requirements in the UK Parliament and beyond. Evidence & Policy, 14 (2): 259-276.
  16. Green, B.N., Johnson, C.D., Adams, A. (2006). Writing narrative literature reviews for peer-reviewed journals: secrets of the trade. Journal of Chiropractic Medicine, 5(3): 101-117.
  17. Holmes, B.J. (2017). On the co-production of research: why we should say what we mean, mean what we say, and learn as we go. LSE Impact Blog, https://blogs.lse.ac.uk/impactofsocialsciences/2017/09/21/on-the-co-production-of-research-why-we-should-say-what-we-mean-mean-what-we-say-and-learn-as-we-go/ (dostęp: 28.04.2020).
  18. Jasanoff, S. (2003). Technologies of Humility: Citizen Participation in Governing Science. Minerva, 41: 223-244.
  19. Jasanoff, S. (2004). States of Knowledge: The co-production of science and the social order. Hoboken: Routledge.
  20. Kafel, T. (2016). Zastosowanie metody participatory action research w diagnozowaniu organizacji pozarządowych. Zeszyty Naukowe UEK, 955(7): 23-40.
  21. Karvonen, A. (2017). Book Review: The Politics of Evidence: From Evidence-Based Policy to the Good Governance of Evidence by Justin Parkhurst. LSE Review of Books, https://blogs.lse.ac.uk/lsereviewofbooks/2017/07/12/book-review-the-politics-of-evidence-from-evidence-based-policy-to-the-good-governance-of-evidence-by-justin-parkhurst/ (dostęp: 28.04.2020).
  22. Kobylińska, U. (2018). Koprodukcja usług publicznych w świetle przeglądu literatury. Zeszyt Naukowy Kolegium Zarządzania i Innowacji SGH, 162: 205-218.
  23. Latour, B. (2011). Nigdy nie byliśmy nowocześni. Studium z antropologii symetrycznej. Warszawa: Oficyna Naukowa.
  24. Locock, L., Boaz, A. (2019). Drawing straight lines along blurred boundaries: qualitative research, patient and public involvement in medical research, co-production and co-design. Evidence & Policy, 15 (3): 409-421.
  25. Metz, A., Boaz, A., Powell, B.J. (2019). A research protocol for studying participatory processes in the use of evidence in child welfare systems. Evidence & Policy, 15(3): 393-407.
  26. Metz, A., Boaz, A., Robert, G. (2019). Co-creative approaches to knowledge production: what next for bridging the research to practice gap. Evidence & Policy, 15(3): 331-337.
  27. Mitton, C., Adair, C.E., McKenzie, E., Patten, S.B., Perry, B.W. (2007). Knowledge Transfer and Exchange: Review and Synthesis of the Literature. The Milbank Quarterly, 85(4): 729-768.
  28. Nature (2018). The best research is produced when researchers and communities work together. Nature, 562.
  29. Newman, L., Biedrzycki, K., Patterson, J., Baum, F. (2011). Partnership in knowledge creation: lessons learned from a researcher-policy actor partnership to co-produce a rapid appraisal case study of South Australia's Social Inclusion Initiative. Evidence & Policy, 7 (1): 79-98.
  30. Nicholas, G., Foote, J., Kainz, K., Midgley, G., Prager, K., Zurbriggen, C. (2019). Towards a heart and soul for co-creative research practice: a systemic approach. Evidence & Policy, 15 (3): 353-370.
  31. Nutley, S., Davies, H., Walter, I. (2003). Evidence-based policy and practice: cross-sector lessons from the United Kingdom. Social Policy Journal of New Zealand, 20: 29-48.
  32. Nutley, S., Morton, S., Jung, T., Boaz, A. (2010). Evidence and Policy in Six European Countries: Diverse Approaches and Common Challenges. Evidence & Policy, 6(2): 131-144.
  33. Oliver, K., Kothari, A., Mays, N. (2019). Coming to terms with the hidden costs of co-production. LSE Impact Blog, https://blogs.lse.ac.uk/impactofsocialsciences/2019/06/19/coming-to-terms-with-the-hidden-costs-of-co-production/ (dostęp: 28.04.2020).
  34. Parkhurst, J. (2017). The politics of evidence, from evidence-based policy to good governance of evidence. Abingdon, OX: Taylor & Francis.
  35. Pieliński, B. (2016). Koprodukcja. W: W kręgu pojęć i zagadnień współczesnej polityki społecznej: B. Rysz-Kowalczyk, B. Szatur-Jaworska (red.): 169-178. Warszawa: Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego.
  36. Purdam, K. (2014). Citizen social science and citizen data? Methodological and ethical challenges for social research. Current Sociology, 62(3): 374-392.
  37. Rozkwitalska, M. (2016). Efekt kraju pochodzenia a ocena kompetencji zawodowych obcokrajowców - przegląd narracyjny. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 17(2): 125-136.
  38. Russel, J., Greenhalgh, T., Byrne, E., Mcdonnell, J. (2008). Recognizing Rhetoric in Health Care Policy Analysis. Journal of Health Services Research & Policy, 13(1): 40-46.
  39. Sendall, M.C., McCosker, L.K., Brodie A., Hill, M., Crane, P. (2018). Participatory action research, mixed methods, and research teams: learning from philosophically juxtaposed methodologies for optimal research outcomes. BMC Medical Research Methodology, 18 (1): 1-6.
  40. Sherriff, S., Miller, H., Williamson, A., Tong, A., Muthayya, S., Redman, S., Bailey, S., Eades, S., Haynes, A. (2019). Building trust and sharing power for co-creation in Aboriginal health research: a stakeholder interview study. Evidence & Policy, 15(3): 371-392.
  41. Sikora, M. (2013). Małe przedmioty, duże historie - antropologiczne badania w działaniu. Tematy z Szewskiej, 2(10): 100-115.
  42. Skrzypczak, B. (2014). W kierunku społecznościowej pracy socjalnej. Edukacyjno-środowiskowe determinanty interwencji publicznej. Warszawa: CAL.
  43. Sześciło, D. (2015). Współzarządzanie jako koprodukcja usług publicznych. Zarządzanie Publiczne, 31(1): 13-21.
  44. Wachelder, J. (2003). Democratizing science: various routes and visions of Dutch science shops. Science, Technology & Human Values, 28(2): 244-273.
  45. Weiss, C. (1979). The Many Meanings of Research Utilization. Public Administration Review, 39 (5): 426-31.
  46. Whitaker, G.P. (1980). Coproduction: Citizen Participation in Service Delivery. Public Administration Review, 40(3): 240-246.
  47. Włodarczyk, C.W. (2010). Wprowadzenie do polityki zdrowotnej. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
  48. Yazejian, N., Metz, A., Morgan, J., Louison, L., Bartley, L., Fleming, W.O., Haidar, L., Schroeder, J. (2019). Co-creative technical assistance: essential functions and interim outcomes. Evidence & Policy, 15 (3): 339-352.
  49. Zdonek, I., Hysa, B., Zdonek, D. (2016). Publikacje przeglądowe w naukach o zarządzaniu - istota i tendencje. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej - Organizacja i Zarządzanie, 96: 519-533.