Pasek boczny artykułu

Pobieranie
PDF EPUB HTML

Treść głównego artykułu

Abstrakt

W artykule ukazano koncepcję planowania strategicznego zaadaptowaną do realiów pomocy społecznej i starano się dowieść, że koncepcja ta znacząco wpływa na rozwój badań nad lokalnymi problemami społecznymi, jakie prowadzi się w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej. Ta coraz bardziej znacząca aktywność, dotycząca głównie diagnozowania i prognozowania, wpływa zarówno na wyodrębnianie się nowych zadań pomocy społecznej, a w konsekwencji nowych elementów jej struktur organizacyjnych, które nazwano w tytule artykułu lokalnymi pracowniami badań nad polityką społeczną, jak i na potrzebę przekazywania tych zadań specjalistom polityki społecznej.

Słowa kluczowe

diagnozowanie społeczne problemy społeczne polityka społeczna zarządzanie strategiczne social diagnosis social problems social policy strategic management

Szczegóły artykułu

Licencja

Czasopismo „Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies” zapewnia dostęp do treści artykułów w trybie otwartego dostępu (Open Access) na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).

Licencja CC-BY

Więcej informacji: Polityka Open Access czasopisma "Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies"

Jak cytować
Ziębińska, B. (2021) „Pracownie badań nad lokalnymi problemami społecznymi”, Studia z Polityki Publicznej, 8(4(32), s. 35–53. doi: 10.33119/KSzPP/2021.4.2.
Pobierz cytowania
Endnote/Zotero/Mendeley (RIS)
BibTeX

Metrics

Referencje

  1. Ackoff, R. L. (1974). Redesigning the future: A systems approach to societal problems. New York, NY: John Wiley & Sons.
  2. Ansoff, H. I. (1985). Zarządzanie strategiczne. Warszawa: PWE.
  3. Baran, G. (2020). Social Innovation Living Labs as Platforms to Co-design Social Innovations. Journal of Intercultural Management, 12 (1); 36-57. DOI: 10.2478/joim-2019-0031.
  4. Brodowicz, D. P., Stelmach-Fita, B. (2017). Baza wiedzy o regionie i jej rola w rozwoju terytorialnym. Biuletyn KPZK PAN, 268: 186-209.
  5. Czekaj, K. (2007). Socjologia Szkoły Chicagowskiej i jej recepcja w Polsce. Katowice: GWSH.
  6. Czekaj, K., Niesporek, A., Zawartka-Czekaj, M. (2009). Ruda Śląska. Od problemów społecznych górnośląskiego miasta do polityki miejskiej. Katowice: GWSH.
  7. Czekaj, K., Zawartka, M. (2015). Problemy społeczne, mapy badawcze, planowanie społeczne - perspektywa smart city. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 243: 35-49.
  8. Danecki, J. (1998). Uwagi o kwestiach społecznych. W: Kwestie społeczne na przełomie stuleci (23-34), G. Firlit-Fesnak (red.). Warszawa: Elipsa.
  9. Drobiazgiewicz, J. (2019). The importance of a participatory budget in sustainable city management. Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie, 59 (131): 146-153.
  10. Frieske, K. W. (1990) Socjologia w działaniu. Nadzieje i rozczarowania. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
  11. Frieske, K. W. (2008) Nauki społeczne w służbie spraw publicznych - polskie tradycje. W: Środowisko i warsztat ewaluacji (13-29), A. Haber, M. Szałaj (red). Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
  12. Głąbicka, K. (2013). Strategie rozwiązywania problemów społecznych jako przykład realizacji lokalnej polityki społecznej. Wrocławskie Studia Politologiczne, 15: 182-193.
  13. Górniak, J., Mazur, S. (2012). Analiza polityk publicznych i programowania w obszarze strategii rozwoju. W: Zarządzanie strategiczne rozwojem (185-220), J. Górniak, S. Mazur (red.). Warszawa: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.
  14. Grewiński, M., Karwacki, A. (2009). Strategia - istota, reguły i wyzwania implementacji ze środowiska biznesu do polityki społecznej. W: Strategie w polityce społecznej (11-40), M. Grewiński, A. Karwacki (red.). Warszawa: Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej.
  15. Grewiński, M., Lizut, J. (2013). Pomoc społeczna jako realizator efektywnych usług socjalnych. Toruń: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej.
  16. Grochowski, M. (2011). Regionalne obserwatoria terytorialne jako instrument monitorowania rozwoju regionów: warsztaty w Białobrzegach, 20-21 maja 2011 roku. Mazowsze Studia Regionalne, 7: 241-246.
  17. Klimek, M. (2020). Strategia rozwiązywania problemów społecznych jako narzędzie zarządzania rozwojem systemu pomocy społecznej w powiecie. Aspekty teoretyczne i metodologiczne. Praca Socjalna 4 (35): 51-67. DOI: 10.5604/01.3001.0014.3618.
  18. Klimowicz, M. (2015). Żywe Laboratoria jako innowacyjne narzędzie zarządzania miastami. W: (Re) organizacja w zarządzaniu miastami w Polsce w kontekście wyzwań rozwojowych (186-19), A. Wiktorska-Święcka (red.). Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT.
  19. Klingemann, J. I. (2013). Iluzja polityki społecznej opartej na dowodach naukowych. Przykład zjawiska uzależnienia od alkoholu. Normy, Dewiacje i Kontrola Społeczna, 14: 139-155.
  20. Kożuch, B. (2004). Zarządzanie publiczne w teorii i praktyce polskich organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Placet.
  21. Kożuch, B. (2016). Współczesne perspektywy rozwiązywania problemów zarządzania publicznego. Zarządzanie i Finanse Journal of Management and Finance, 14 (2): 167-178.
  22. Krzyszkowski, J., Przywojska, J. (2009). Lokalne strategie rozwiązywania problemów społecznych jako instrument decentralizacji polityki społecznej. W: Strategie w polityce społecznej (221-238), M. Grewiński, A. Karwacki (red.). Warszawa: Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej.
  23. Kubin, J. (1998). Diagnoza społeczna. W: Encyklopedia socjologii, t. 1. (134-135), Z. Bokszański, A. Kojder (red.). Warszawa: Oficyna Naukowa.
  24. Leminen, S. (2013). Coordination and Participation in Living LabNetworks. Technology Innovation Management Review, 3 (11): 5134-135. 14.
  25. Miżejewska, E. (2016). Szkoła planistyczna w zarządzaniu strategicznym i jej krytycy. W: Zarządzanie, organizacje i organizowanie - przegląd perspektyw teoretycznych (124-138), K. Klincewicz (red.). Warszawa: Elipsa. DOI: 10.7172/978-83-65402-29-5.2016.wwz.9.
  26. Mintzberg, H. (1991). Learning 1, planning O. Reply to Igor Ansoff. Strategic Management. Journal, 12 (6): 463-466.
  27. Mintzberg, H. (1994). The rise and fall of strategic planning. Essex: Prentice Hall.
  28. Mitton, C., Adair, C. E., McKenzie E., Patten, S. B., Waye Perry, B. (2007). Knowledge Transfer and Exchange: Review and Synthesis of the Literature. The Milbank Quarterly, 85 (4): 729-768.
  29. Obłój, K. (1998). Strategia organizacji: w poszukiwaniu trwałej przewagi konkurencyjnej. Warszawa: PWE.
  30. Olejniczak, K. (2008). Mechanizmy wykorzystania ewaluacji. Warszawa: Scholar.
  31. Petelewicz, M., Drabowicz, T. (2016). Jakość życia - globalnie i lokalnie Pomiar i wizualizacja. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
  32. Piasny, J. (1993), Poziom i jakość życia ludności oraz źródła i mierniki ich określania. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 55 (2): 73-92.
  33. Podkońska, A. (2016). Ewaluacja w lokalnej polityce społecznej przykład projektów aktywnej integracji. Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje, 35 (4): 129-146.
  34. Raczkowski, K. (2015). Zarządzanie publiczne. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  35. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 grudnia 2017 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. 2017, poz. 227).
  36. Rybka, I., Trawkowska, D. (2009). Wytyczne do tworzenia samorządowej strategii rozwiązywania problemów społecznych. W: Strategie w polityce społecznej (239-269), M. Grewiński, A. Karwacki (red.). Warszawa: Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej.
  37. Supernat, J. (2004). Administracja publiczna w świetle koncepcji New Public Governance, https://www.supernat.pl/artykuly (dostęp: 29.02.2021).
  38. Surdej, A., Fitz-Gibbon, C. T., Picciotto. R. (2013). Ewaluacja w polityce publicznej. Warszawa: Difin.
  39. Szatur-Jaworska, B. (2013), Diagnoza i diagnozowanie w polityce społecznej. W: Polityka społeczna (109-126), G. Firlit-Fesnak, M. Szylko-Skoczny (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  40. Sześciło, D., Medins. A., Niziołek, M, Jakubek-Lalik, J. (2014). Administracja i zarządzanie publiczne. Nauka o współczesnej administracji. Warszawa: Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego Poligraf.
  41. Sztumski, J. (2020). Wstęp do metod i technik badań społecznych. Katowice: Śląsk.
  42. Theiss, M. (2010). Historyczne źródła i czynniki rozwoju ewaluacji. W: Ewaluacja w służbach społecznych (15-23), B. Szatur-Jaworska (red.). Warszawa: Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej.
  43. Tokarski J. (red.) (1980). Słownik wyrazów obcych. Warszawa: PWN.
  44. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 2004 nr 64, poz. 593).
  45. Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych (Dz.U. 2019, poz. 1818).
  46. Wortal Publicznych Służb Zatrudnienia (2021). Wyszukiwarka opisów zawodów - Specjalista polityki społecznej, https://psz.praca.gov.pl/rynek-pracy/bazy-danych/klasyfikacja-zawodow-i-specjalnosci/wyszukiwarka-opisow-zawodow//-/klasyfikacja_zawodow/zawod/263305?_jobclassificationportlet_ WAR_nnkportlet_backUrl=https%3A%2F%2Fpsz.praca.gov.pl%2Frynek-pracy%2Fbazy-danych%2Fklasyfikacja-zawodow- i-specjalnosci%2Fwyszukiwarka-opisow-zawodow%2F%2F-%2Fklasyfikacja_zawodow%2Flitera%2FS (dostęp: 12.06.2021).
  47. Woźniak, J. (2012). Dylematy modelu instytucjonalnego zarządzania rozwojem województwa. Studia KPZK PAN, CXL: 167-184.
  48. Wyszomirski, O. (2017). Zrównoważony rozwój transportu w miastach a jakość życia. Transport Miejski i Regionalny, 12: 27-32.
  49. Ziółkowski, J. (1972). Socjologia i planowanie społeczne. Warszawa: PWN.