Kultura organizacji, planowanie i innowacyjność polskich firm w dobie pandemii
DOI:
https://doi.org/10.33119/SIP.2022.184.8Słowa kluczowe:
innowacja, innowacyjność, kultura organizacji, odporność organizacji, planowanieAbstrakt
W obliczu kryzysu związanego z pandemią koronawirusa, dwa wymiary działalności przedsiębiorstw stały się szczególnie istotnym przedmiotem debaty publicznej i naukowej. Pierwszy to transformacja kultur organizacji, będąca konsekwencją zmian w sposobach organizacji pracy. Drugi to skrócenie perspektywy planowania działań przedsiębiorstw, będące konsekwencją niepewności w środowisku gospodarczym. W artykule dokonano analizy dynamiki przemian w zakresie kultur organizacji oraz planów działań polskich firm oraz ich powiązań z odpornością na kryzys pandemiczny w zakresie innowacyjności. Źródłem danych są wyniki badania panelowego reprezentatywnej próby polskich średnich i dużych przedsiębiorstw, przeprowadzonego przez autorów i zespół projektu „Bilans Kapitału Ludzkiego” (BLK). Wskazano w nim, że wbrew przewidywaniom wynikającym z perspektyw teoretycznych, podkreślających znaczenie elastyczności kultur i struktur organizacyjnych dla innowacyjności, w czasie kryzysu firmy o stabilnej kulturze hierarchicznej oraz stabilnych planach działań zwiększają szansę na wprowadzenie innowacji.
Downloads
Bibliografia
2. Ansoff H. I. [1991], Critique of Henry Mintzberg’s ‘The design school: reconsidering the basic premises of strategic management’, „Strategic Management Journal”, 12 (6), s. 449–461.
3. Archibugi D., Filippetti A., Frenz M. [2013], Economic crisis and innovation: is destruction prevailing over accumulation?, „Research Policy”, 42 (2), s. 303–314.
4. Blackburn S., LaBerge L., O’Toole C., Schneider J. [2020], Digital strategy in a time of crisis, „McKinsey Digital”, April 22.
5. Cameron K. S., Quinn R. E. [2011], Diagnosing and changing organizational culture: Based on the competing values framework, Jossey-Bass, San Francisco.
6. Chatman J. A., O’Reilly C. A. [2016], Paradigm lost: Reinvigorating the study of organizational culture, „Research in Organizational Behavior”, 36, s. 199–224.
7. Czarnik S., Górniak J., Jelonek M., Kasparek K., Kocór M., Lisek K., Prokopowicz P., Worek B. [2021], Bilans Kapitału Ludzkiego. Raport podsumowujący wyniki badań 2019–2020, PARP, Warszawa.
8. Diebolt C., Hippe R. [2019], The long-run impact of human capital on innovation and economic development in the regions of Europe, „Applied Economics”, 51 (5), s. 542–563.
9. Delmar F., Shane S. [2003], Does business planning facilitate the development of new ventures?, „Strategic Management Journal”, 24 (12), s. 1165–1185.
10. Hartnell C. A., Ou A. Y., Kinicki A. [2011], Organizational culture and organizational effectiveness: a meta-analytic investigation of the competing values framework’s theoretical suppositions, „Journal of Applied Psychology, 96 (4), s. 677.
11. Kleinknecht A. [1987], Innovation patterns in crisis and prosperity: Schumpeter’s long cycle reconsidered, Macmillan, London.
12. March J. G. [1991], Exploration and exploitation in organizational learning, „Organization Science”, 2 (1), s. 71–87.
13. Mintzberg H., Waters J. A. [1985], Of strategies, deliberate, and emergent, „Strategic Management Journal” 6 (3), s. 257–272.
14. Porter M. E. [1990], The competitive advantage of nations, „Harvard Business Review”, 68 (2), s. 73–93.
15. Rosenbusch N., Brinckmann J., Bausch A. [2011], Is innovation always beneficial? A metaanalysis of the relationship between innovation and performance in SMEs, „Journal of Business Venturing”, 26 (4), s. 441–457.
16. Vesper K. H. [1993], New venture mechanics, Prentice Hall, Englewood Cliffs, N. J.
