Koprodukcja usług publicznych w świetle przeglądu literatury
DOI:
https://doi.org/10.33119/SIP.2018.162.14Słowa kluczowe:
koprodukcja, usługi publiczne, innowacje w sektorze publicznym, analiza bibliometrycznaAbstrakt
W Stanach Zjednoczonych, Europie Zachodniej i Australii coraz częściej podkreśla się znaczenie bezpośredniego angażowania obywateli w procesy planowania i świadczenia innowacyjnych usług publicznych przy wykorzystaniu koncepcji koprodukcji (co-production). Koprodukcja zakłada, że mieszkańcy/obywatele angażują własny czas i wysiłek w wytwarzanie usług publicznych, z których sami będą korzystać. Eksplorowanie koprodukcji staje się coraz bardziej zaawansowane dla szerokiego grona badaczy z obszaru zarządzania w usługach publicznych. W 2006 roku czasopismo „Public Management Review” opublikowało specjalny numer pt. „Co-Production. The Third Sector and the Delivery of Public Services”, vol. 8 (4). Znaczna część badań została również podjęta przez J. Alforda w Australii i innych krajach anglosaskich. W 2012 r. opublikowano zbiór artykułów w „New Public Governance”, Third Sector and Co-Production, tom opublikowany przez Routledge. Ożywienie zainteresowań akademickich w obszarze koprodukcji zauważalne jest po przyznaniu w 2009 r. nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii nieżyjącej już Elinor Ostrom za pracę nad analizą dóbr powszechnych (publicznych) oraz rolą użytkowników i ich stowarzyszeń w produkcji takich dóbr. Koncepcja koprodukcji wpisuje się obecnie w nurt współczesnego innowacyjnego zarządzania publicznego, o czym świadczy wzmożone zainteresowanie badaczy tego tematu w ostatnich latach. Artykuł ma na celu analizę stanu badań nad zagadnieniem koprodukcji oraz zidentyfikowanie głównych obszarów badawczych związanych z tą tematyką. Artykuł powstał na podstawie systematycznego przeglądu literatury, który obejmował między innymi wyłonienie podstawowej literatury i selekcję publikacji, analizę bibliometryczną oraz analizę treści. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, iż koprodukcja innowacyjnych usług publicznych jest zagadnieniem wciąż nowym, słabo rozpoznanym w literaturze przedmiotu, bez solidnej podbudowy metodologicznej i mogącym stanowić aktualny i ciekawy obszar badawczy.
Downloads
Bibliografia
„Australian Journal of Public Administration” 1998, vol. 57.
2. Alford J., Why do Public Sector Clients Co-Produce? Towards a Contingency Theory. „Administration
& Society” 2002, no. 34 (1).
3. Alford J., Engaging Public Sector Clients. From Service Delivery to Co-Production, Palgrave
Macmillian, New York 2009.
4. Bovaird T., Beyond Engagement and Participation: User and Community Coproduction of Public
Services, „Public Administration Review” 2007, vol. 67, iss. 5.
5. Boviard T., Löffler E., From Engagement to Co-Production. How Users and Communities Contribute
to Public Service, w: New Public Governance, the Third Sector and Co-Production,
red. V. Pestoff, T. Brandsen, B. Verschuere, Routledge, 2012.
6. Brudney J. L., England R. E., Toward a Definition of the Coproduction Concept, „Public Administration
Review” 1983, vol. 43.
7. Czakon W., Metodyka systematycznego przeglądu literatury, w: Podstawy metodologii badań
w naukach o zarządzaniu, red. W. Czakon, Wydawnictwo Nieoczywiste, Warszawa 2016, s. 124.
8. Ducournau P., Strand R., Trust, Distrust and Co-production: The Relationship Between Research
Biobanks and Donors, w: Ethics of Research Biobanking, red. J. H. Solbakk, S. Holm,
B. Hofmann, Springer, New York 2009.
9. Dzinic J., Svidronov M. M., Markowska-Bzducha E., Participatory Budgeting: A Comparative
Study of Croatia, Poland and Slovakia, „NISPAcee Journal of Public Administration and
Policy” 2016, vol. 9, iss. 1.
10. Ejdys J., Problematyka społecznej odpowiedzialności biznesu jako obiekt naukowych zainteresowań
– wyniki analizy bibliometrycznej, „Przegląd Organizacji” 2016, nr 4.
11. Fledderus J., Brandsen T., Honingh M., Restoring Trust Through the Co-Production of Public
Services: A Theoretical Elaboration, „Public Management Review” 2014, vol. 16, iss. 3.
12. Horne M., Shirley T., Co-Production in Public Services: A New Partnership with Citizens, Cabinet
Office, London 2009.
13. Kaźmierczak T., Koprodukcja usług publicznych (koncepcja, badania, rola w świadczeniu usług
adresowanych do osób wykluczonych społecznie, warunki upowszechnienia), IPSiR UW, s. 13,
http://www.eapn.org.pl/wp-content/uploads/2014/06/EAPN_ekspertyza_TK.pdf (10.01.2018).
14. Klincewicz K., Polska innowacyjność. Analiza bibliometryczna, Wydawnictwo Naukowe WZ
UW, Warszawa 2008.
15. New Public Governance, the Third Sector and Co-Production, red. V. Pestoff, T. Brandsen,
B. Verschuere, Routledge, London 2012.
16. Osborne S., Brown L., Innovation, Public Policy and Public Services Delivery in the UK: The
Word that Would Be King? „Public Administration” 2011, vol. 89, no. 4.
17. Ostrom E., Crossing the Great Divide: Coproduction, Synergy, and Development, „World Development”
1996, vol. 24 (6).
18. Ostrom E., Crossing the Great Divide. Co-Production, Synergy & Development, Polycentric
Governance and Development, w: Reading from the Workshop in Political Theory and Policy
Analysis. Ann Arbor, red. M. D. McGinnes, University of Michigan Press, 1999.
19. Parks R. B., Baker P. C., Kiser L., Oakerson R., Ostrom E., Ostrom V., Percy S. L., Vandivort
M. B., Whitaker G. P., Wilson R., Consumers As Coproducers of Public Services: Some Economic
and Institutional Consideration, „Policy Studies Journal” 1981, vol. 9.
20. Pestoff V., Co-Production and the Third Sector Social Services in Europe. Some Crucial Conceptual
Issues, w: New Public Governance, the Third Sector and Co-Production, red. V. Pestoff,
T. Brandsen, B. Verschuere, Routledge, 2012.
21. Pestoff V., Towards a Paradigm of Democratic Participation: Citizen Participation and Co-Production
of Personal Social Services in Sweden, „Annals of Public and Cooperative Economics”
2009, vol. 80 (2).
22. Seligman A. B., The Problem of Trust, Princeton University Press, New York 1997.
23. Sienkiewicz-Małyjurek K., Innowacyjność koprodukcji w zarządzaniu publicznym na poziomie
lokalnym, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej”, seria: „Organizacja i Zarządzanie” 2016, z. 89.
24. Stokłuska E., Czy mieszkańcy mogą być koproducentami usług publicznych? Swiss Contribution,
Kraków 2014, file://C:/Users/Urszula/Desktop/ENTREPREUNERSHIP/co-productionMB/
Living-Lab/8_ewa%20stokluska.pdf (10.01.2018).
25. Sześciło D., Bartenberger M., The Benefits and Risk of Experimental Co-production: The Case
of Urban Redesign in Vienna, „Public Administration” 2016, vol. 94, iss. 2.
26. Together for Better Public Services: Partnering with Citizens and Civil Society, OECD Public
Governance Reviews, OECD Publishing, 2011.
27. Verschuere B., Brandsen T., Pestoff V., Co-production: The State of the Art in Research and the
Future Agenda, „VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations”
2012, vol. 23, no. 4.
28. Voorberg W. H., Bekkers V. J. J. M., Tummers L. G., A Systematic Review of Co-creation and
Co-Production. Embarking on the Social Innovation Journey, „Public Management Review”
2014, vol. 17, iss. 9.
29. Wasiluk A., Zaufanie a współpraca pomiędzy podmiotami gospodarczymi a instytucjami samorządowymi,
w: Kierunki doskonalenia koncepcji zarządzania organizacją publiczną. Teoria
i praktyka, red. B. Lubas, D. Hryszkiewicz, M. Borowik, Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie,
Szczytno 2016.
