Treść głównego artykułu

Abstrakt

Celem opracowania jest wskazanie strukturalnych mechanizmów rewitalizacji w miejskiej zabudowie mieszkaniowej i osadniczej. Dotyczy ono rozwiniętych gospodarek rynkowych w okresie powojennym, a także Polski po 1989 r. W analizie zastosowano podejście retrospektywne (retrospective approach).W opracowaniu przedstawione są mankamenty rewitalizacji sprowadzone do wymiaru strukturalnych mechanicznych zależności. Służy to zasugerowaniu głębszych źródeł – wystarczająco niejednoznacznych – rezultatów w tej dziedzinie wynikających z praktykowania paradygmatu rynkowego wzrostu ekonomicznego. Zasygnalizowano także konieczność sięgającego wymiaru cywilizacyjnego przeciwdziałania temu. Zaproponowano pójście w kierunku urzeczywistniania paradygmatu trwałego rozwoju, który uznano za nieodzowny warunek uzyskania satysfakcjonujących osiągnięć w dziedzinie rewitalizacji fragmentów przestrzeni zamieszkanej jako istotnego czynnika równoważenia jej rozwoju. Na tym tle znaczne możliwości prowadzenia efektywnych działań rewitalizacyjnych – dających szanse wybiegania poza mechaniczny rytm falowań rynku – istnieją w starszych wiekiem osiedlach mieszkaniowych, zwłaszcza tych mających odziedziczoną solidną funkcjonalno-przestrzenną kompozycję.

Słowa kluczowe

rewitalizacja zabudowa mieszkaniowa i osadnicza rynkowy wzrost ekonomiczny trwały rozwój przestrzeń zamieszkana revitalization residential and settlement buildings market economic growth sustainable development inhabited space

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Cesarski, M. . (2019) „Mechanizm rewitalizacji miejskiej zabudowy mieszkaniowo-osadniczej – spostrzeżenia”, Studia z Polityki Publicznej, 6(3(23), s. 61–77. doi: 10.33119/KSzPP.2019.3.3.

Metrics

Referencje

  1. Andrzejewski, A. (1987). Polityka mieszkaniowa. Warszawa: PWE.
  2. Anioł, W. (2017). Między starym a nowym. O sposobach modernizacji przestrzeni publicznych. Studia z Polityki Publicznej, 2(14): 10–34.
  3. Anioł, W. (2019). Bezład warszawski. O erozji i odnowie przestrzeni publicznych. Poznań: Elipsa.
  4. Bookchin, M. (1970). Ecology and revolutionary thought. New York: Times Change Press: 4–63.
  5. Boryczka, E.M. (2019). Rewitalizacja jako narzędzie sprawiedliwości społecznej, w: Ekonomiczny kontekst sprawiedliwości społecznej i środowiskowej. Księga abstraktów, M. Feltynowski,
  6. A. Rzeńca, P. Legutko-Kobus, E. Jastrzębska (red.). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego: 35.
  7. Bruntland, G. (red). (1978). Our common future. New York: Oxford University Press.
  8. Bryx, M., Jadach-Sepioło, A. (red.) (2009). Rewitalizacja miast w Niemczech, Rewitalizacja Miast Polskich, t. 3. Kraków: IRM.
  9. Cesarski, M. (1989), recenzja książki: Regenerating the inner city. Glasgow’s experience, (1987). Donnison, D., Middleton, A. London: Routledge&Kegan Paul. Sprawy Mieszkaniowe: 122–126.
  10. Cesarski, M. (2011). Modernizacja polskich osiedli mieszkaniowych sprzed 1989 r. – przejawy koniunktury terytorialnej. Studia i Prace Kolegium Ekonomiczno-Społecznego, 3(7): 169–196.
  11. Cesarski, M. (2011a), recenzja książki: J. Giecewicz, Konserwatywna awangarda. Wiedeńska polityka mieszkaniowa 1920–2005. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Człowiek i Środowisko, 1–2: 125–132.
  12. Cesarski, M. (2012). Od funkcjonalnego mieszkania ku zrównoważonej przestrzeni zamieszkiwania – rola infrastruktury osadniczej. Studia i Prace Kolegium Ekonomiczno-Społecznego, 2(10): 125–149.
  13. Cesarski, M. (2013). Polityka mieszkaniowa w Polsce w pracach naukowych 1918–2010. Dokonania i wpływ polskiej szkoły badań. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
  14. Cesarski, M. (2015). Fikcje rynku mieszkaniowego a prawo do miasta, w: Współczesny matrix? Fikcja w życiu gospodarczym, politycznym i społecznym, J. Osiński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH: 261–277.
  15. Cesarski, M. (2016). Sytuacja mieszkaniowa w Polsce lat 2002–2014 – światowy kryzys, niewiadome i szanse zamieszkiwania. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
  16. Chmielewski J.M., Marecka, M. (2007). Modernizacja osiedli mieszkaniowych. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
  17. Devall, B., Sessios, G. (1985). Deep ecology: living as if nature mattered. Utah: Gibbs Smith.
  18. Donnison, D., Middleton, A. (1987). Regenerating the inner city. Glasgow’s experience. London: Routledge&Kegan Paul.
  19. Frampton, K. (2001). Le Corbusier (World of Art). London: Thames&Hudson.
  20. Friedewald, B. (2009). Bauhaus. Munich, New York: Prestel.
  21. Gawryszewska, B.J. (2011). Krajobraz osiedli mieszkaniowych a budowanie więzi sąsiedzkich w programach rewitalizacji. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, 15: 241.
  22. Giecewicz, J. (2008). Konserwatywna awangarda. Wiedeńska polityka mieszkaniowa 1920–2005. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
  23. Giedion, S. (1968). Przestrzeń, czas, architektura. Narodziny nowej tradycji. Warszawa: PWN.
  24. Gregory, D., Johnston, R., Pratt, G., Michael, J., Watts, M., Whatmore S. (red.) (2009). The dictionary of human geography, 5th edition. Chichester: A John Wiley&Sons, Ltd.
  25. Gronostajska, B.W. (2007). Kreacja i modernizacja przestrzeni mieszkalnej. Teoria i praktyka na przykładzie realizacji wrocławskich z lat 1970–1990. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej.
  26. Guzik, R. (red.) (2009). Rewitalizacja miast w Wielkiej Brytanii, Rewitalizacja Miast Polskich, t. 1. Kraków: IRM: 95–111.
  27. Hartman, Ch. (2002). The housing of relocated families, w: The city. Critical in social sciences, M. Pacione (red.). London and New York: Routledge: 432–461.
  28. Harvey, D. (2012). Bunt miast. Prawo do miast i miejska rewolucja. Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.
  29. Koczanowicz-Chondzyńska, J. (2009). Rewitalizacja. Biuletyn FISE, 3: 4–15.
  30. Kośmicki, E. (1996). Koncepcja zrównoważonego rozwoju. Nauka, 2: 97–112.
  31. Kumaniecki, K. (opr.) (1982). Słownik łacińsko-polski. Warszawa: PWN: 420, 540.
  32. Łukasiewicz, D. (2017). Dobre i złe adresy. Szkice z dziejów mieszkania i jego otoczenia w XVII–XXI w. Poznań: Wydawnictwo Silva Rerum.
  33. Nawratek, K. (2012). Dziury w całym. Wstęp do miejskich rewolucji. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
  34. Nowicki, J. (1974). Jednostka sąsiedzka. Warszawa: WSM.
  35. Nowicki J. (1964). Urządzenia społeczne i usługowe w osiedlu Zatrasie. Życie WSM, 3: 1–2.
  36. Osiński, J. (2014). Sfera publiczna i sfera prywatna – w poszukiwaniu modus vivendi, w: Polityka publiczna we współczesnym państwie, J. Osiński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH: 26–35.
  37. Osler, M.J. (2004). Divine will and the mechanical philosophy: Gassendi and Descartes on contingency and necessity in the created world. Cambridge: Cambridge University Press Cambridge.
  38. Perry, C. (1939). Housing for the mechanic age. New York: Russell Sage Foundation.
  39. Pietrzyk, I. (2000). Polityka regionalna Unii Europejskiej i regiony w państwach członkowskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  40. Przywojska, J. (2016). Rewitalizacja miast. Aspekt społeczny. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
  41. Rottenberg, D. (1989). Introduction: ecosophyt – from institution to system, w: A. Naess, D. Rothenberg (red.), Ecology, community and lifestyle. London: Cambridge University Press: 2–22.
  42. Skalski, K. (red.) (2009). Rewitalizacja miast we Francji. Rewitalizacja Miast Polskich t. 2. Kraków: IRM.
  43. Skibniewska, H. (1974). Rodzina a mieszkanie. Warszawa: PWN.
  44. Supińska, J., Szewczyk, Ł. (2009). O społecznych konsekwencjach (braku) polityki mieszkaniowej w Polsce, w: Miejsce i rola mieszkalnictwa w okresie kryzysu gospodarczego. Spała: PZIiTB OW, PTM, 6–7 października: 91–94.
  45. Syrkus, H. (1976). Ku idei osiedla społecznego. Warszawa: PWN.
  46. Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji, Dz.U. 2015, poz. 1777.
  47. Wallis, A. (1974). Pojęciowy model jednostki mieszkaniowej. Warszawa: IKŚ.
  48. Wojtkun, G. (2004). Osiedle mieszkaniowe w strukturze miasta XX wieku. Szczecin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej.
  49. Wojtkun, G. (2008). Wielorodzinne budownictwo mieszkaniowe. Wizje a rzeczywistość, Prace Naukowe Politechniki Szczecińskiej 591(46). Szczecin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej.
  50. Wojtkun, G. (2014). Nowoczesne mieszkalnictwo w Stanach Zjednoczonych a pryncypia europejskiej awangardy w architekturze. Space&FORM/Przestrzeń i FORMA, 22(3): 60–79.
  51. Zabłocki, G. (2002). Rozwój zrównoważony. Idee, efekty, kontrowersje. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika.