Pasek boczny artykułu
Treść głównego artykułu
Abstrakt
Partycypacja to kluczowy element współzarządzania i programowania rozwoju. W modelach programowania (eksperckim, ekspercko-partycypacyjnym, partycypacyjnym) stosowane są różne formy i narzędzie partycypacji (informowanie, konsultowanie, współpraca). Głównym rezultatem partycypacji (udziału interesariuszy) w podejmowaniu decyzji jest rozwój zdolności/umiejętności zarządzania lokalnego. W artykule, na podstawie krytycznej analizy literatury, web and desk research oraz badań ankietowych w gminach województwa opolskiego, zidentyfikowano bariery dla wdrażania partycypacji do procesu programowania rozwoju lokalnego.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Czasopismo „Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies” zapewnia dostęp do treści artykułów w trybie otwartego dostępu (Open Access) na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Więcej informacji: Polityka Open Access czasopisma "Studia z Polityki Publicznej/Public Policy Studies"
Referencje
- Arnstein, S.R. (1969). A ladder of citizen participation. Journal of the American Institute of Planners, 35(4): 216–224.
- Boryczka, E. (2016). Partycypacja społeczna, w: EkoMiasto#Społeczeństwo. Zrównoważony, inteligentny i partycypacyjny rozwój miasta. A. Nowakowska, Z. Przygodzki, A. Rzeńca (red.). Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego: 115–136.
- Borys, T. (2001). Planowanie ekorozwoju na poziomie regionalnym i lokalnym. Ekonomia i Środowisko, nr 2.
- Co to jest partycypacja obywatelska?. http://partycypacjaobywatelska.pl/strefa-wiedzy/abc-partycypacji/co-to-jest-partycypacja-obywatelska-2/
- Creighton, J.L. (2012). The public participation handbook. Making Better Decisions Through Citizen Involvement. San Francisco: Wiley.
- Diagnoza Społeczna 2015. Warunki i jakość życia Polaków. Raport. J. Czapiński, T. Panek (red.). http://www.diagnoza.com/
- Florys, K., Gałek, O., Jarzębska, A., Kazior, B. (2016) Partycypacja milowy krok do rozwoju lokalnego. Kraków: Fundacja MiLA.
- Hausner, J. (2008). Zarządzanie publiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
- Hołuj, D., Legutko-Kobus, P. (2018). Partycypacja jako element rewitalizacji (przykłady miast z województwa małopolskiego i mazowieckiego), w druku.
- Jasiecki, K. (2015). Problemy partycypacji społecznej w Polsce i ich wpływ na politykę publiczną. Studia z Polityki Publicznej, nr 3. Warszawa: SGH: 101–119.
- Jastrzębska, E., Legutko-Kobus, P. (2014). Rola i działania biznesu na rzecz budowania kapitału społecznego w Polsce, Warszawa: Mazowsze Studia Regionalne: 49–75.
- Kudłacz, T. (2008). Programowanie rozwoju regionalnego i lokalnego, w: Gospodarka regionalna i lokalna. Z. Strzelecki (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 122–151.
- Noworól, A. (2013). Ku nowemu paradygmatowi planowania terytorialnego. Warszawa: CeDeWu.
- Olech, A., Kaźmierczak, T. (2011). Modele partycypacji publicznej, w: Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. A. Olech (red.). Warszawa: ISP: 102–109.
- Pollitt, C., Bouchaert, G. (2011). Public Management Reform. Oxford: Oxford University Press.
- Raport Końcowy z Badania Efektywności Mechanizmów Konsultacji Społecznych. (2011). Warszawa: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.
Referencje
Arnstein, S.R. (1969). A ladder of citizen participation. Journal of the American Institute of Planners, 35(4): 216–224.
Boryczka, E. (2016). Partycypacja społeczna, w: EkoMiasto#Społeczeństwo. Zrównoważony, inteligentny i partycypacyjny rozwój miasta. A. Nowakowska, Z. Przygodzki, A. Rzeńca (red.). Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego: 115–136.
Borys, T. (2001). Planowanie ekorozwoju na poziomie regionalnym i lokalnym. Ekonomia i Środowisko, nr 2.
Co to jest partycypacja obywatelska?. http://partycypacjaobywatelska.pl/strefa-wiedzy/abc-partycypacji/co-to-jest-partycypacja-obywatelska-2/
Creighton, J.L. (2012). The public participation handbook. Making Better Decisions Through Citizen Involvement. San Francisco: Wiley.
Diagnoza Społeczna 2015. Warunki i jakość życia Polaków. Raport. J. Czapiński, T. Panek (red.). http://www.diagnoza.com/
Florys, K., Gałek, O., Jarzębska, A., Kazior, B. (2016) Partycypacja milowy krok do rozwoju lokalnego. Kraków: Fundacja MiLA.
Hausner, J. (2008). Zarządzanie publiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Hołuj, D., Legutko-Kobus, P. (2018). Partycypacja jako element rewitalizacji (przykłady miast z województwa małopolskiego i mazowieckiego), w druku.
Jasiecki, K. (2015). Problemy partycypacji społecznej w Polsce i ich wpływ na politykę publiczną. Studia z Polityki Publicznej, nr 3. Warszawa: SGH: 101–119.
Jastrzębska, E., Legutko-Kobus, P. (2014). Rola i działania biznesu na rzecz budowania kapitału społecznego w Polsce, Warszawa: Mazowsze Studia Regionalne: 49–75.
Kudłacz, T. (2008). Programowanie rozwoju regionalnego i lokalnego, w: Gospodarka regionalna i lokalna. Z. Strzelecki (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 122–151.
Noworól, A. (2013). Ku nowemu paradygmatowi planowania terytorialnego. Warszawa: CeDeWu.
Olech, A., Kaźmierczak, T. (2011). Modele partycypacji publicznej, w: Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. A. Olech (red.). Warszawa: ISP: 102–109.
Pollitt, C., Bouchaert, G. (2011). Public Management Reform. Oxford: Oxford University Press.
Raport Końcowy z Badania Efektywności Mechanizmów Konsultacji Społecznych. (2011). Warszawa: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.