Kreatywność – główne trendy i problemy badawcze

Autor

DOI:

https://doi.org/10.33119/SIP.2018.162.2

Słowa kluczowe:

kreatywność, innowacyjność, zarządzanie, zarządzanie kreatywnością, twórczość

Abstrakt

Rozpowszechnienie umiejętności wykonawczych (execution capabilities) i skracanie cyklu życia produktów i technologii wywołały raptowny wzrost zainteresowania innowacjami. W coraz ostrzejszej walce konkurencyjnej generowanie nowych pomysłów stało się strategiczną bronią, której sukces zależy od kreatywności ich twórców.
Artykuł ma na celu określenie kierunków badań w obszarze kreatywności w naukach o zarządzaniu. W artykule, jako metodę badawczą, wykorzystano przegląd literatury polskiej i światowej. Podsumowując rezultaty badań można zauważyć, że kreatywność jawi się jako umiejętność, którą cechują zarówno ograniczenia, jak i brak przeszkód dla jej rozwoju. W dalszych badaniach nad kreatywnością nasuwa się więcej pytań niż odpowiedzi. Organizacje stają przed wyzwaniem nie tylko uruchamiania, podtrzymywania i rozwijania kreatywności ludzi i zespołów. Strategicznego znaczenia nabiera konieczność zarządzania kreatywnością. Jednak przede wszystkim wdrażanie przełomowych idei w życie, w świetle badań empirycznych, stanowi największą barierę innowacyjności.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

1. Adebowale A., How Managers Express Their Creativity, „International Journal of Manpower” 1991, vol. 12, iss. 7, s. 17–19.
2. Amabile T. M., 3 zagrożenia dla kreatywności, „Harvard Business Review Polska”, https://www.hbrp.pl/b/3‑zagrozenia-dla-kreatywnosci/hPLSzYz9 (10.01.2018).
3. Amabile T. M., Motivating Creativity in Organizations: On Doing What You Love and Loving What You Do, „California Management Review” 1997, vol. 40 (1), s. 39–58.
4. Amabile T. M., Khaire M., Kreatywność a rola lidera, „Harvard Business Review Polska” 2011, nr 96.
5. Anderson N., Potočnik K., Zhou J., Innovation and Creativity in Organizations: A State-of-the-science Review, Prospective Commentary, and Guiding Framework, „Journal of Management” 2014, vol. 40 (5), s. 1297–1333.
6. Andriopoulos C., Determinants of Organisational Creativity: A Literature Review, „Management Decision” 2001, vol. 39 (10), s. 834–841.
7. Boytos A., Smith K., Kim J. H., The Underdog Advantage in Creativity, „Thinking Skills and Creativity” 2016, no. 26, s. 96–101.
8. Caniëls M. C. J., Rietzschel E. F., Organizing Creativity: Creativity and Innovation under Constraints, „Creativity and Innovation Management” 2015, vol. 24, iss. 2, June, s. 184–196.
9. Çekmecelioğlu H. G., Özbağ H. G., Leadership and Creativity: The Impact of Transformational Leadership on Individual Creativity, „Procedia-Social and Behavioral Sciences” 2016, no. 235, s. 243–249.
10. Chamorro-Premuzic T., Ciemna strona kreatywności, „Harvard Business Review Polska”, https://www.hbrp.pl/b/ciemna-strona-kreatywnosci/XIN6jS5a (10.01.2018).
11. Chamorro-Premuzic T., Kreatywności można nauczyć, „Harvard Business Review Polska”, https://www.hbrp.pl/b/kreatywnosci-mozna-nauczyc/Ucii0fjP (10.01.2018).
12. Christensen C. M., Dyer J. H., Gregersen H. B., DNA innowatora, „Harvard Business Review Polska” 2010, nr 93.
13. Cook P. J., Leading Innovation, Creativity and Enterprise, „Industrial and Commercial Training” 2016, vol. 48 (6), s. 294–299.
14. Cook P., The Creativity Advantage-is Your Organization the Leader of the Pack?, „Industrial and Commercial Training” 1998, vol. 30 (5), s. 179–184.
15. Drucker P. F., Innowacja i przedsiębiorczość: praktyka z zasady, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1992.
16. Dyer J. H., Christensen C. M., Gregersen H. B., DNA innowatora, „Harvard Business Review Polska”, https://www.hbrp.pl/b/skrusz-bariere-przekonania-nie-jestem-kreatywny/1EI8wGs7E (10.01.2018).
17. Erez M., Miron-Spektor E., Naveh E., Kreatywność wymaga szczypty konformizmu, „Harvard Business Review Polska” 2012, nr 112.
18. Florida R., Nie ma monopolu na kreatywność, „Harvard Business Review Polska” 2004, nr 14.
19. Florida R., The Flight of the Creative Class: The New Global Competition for Talent, „Liberal Education” 2006, vol. 92 (3), s. 22–29.
20. Giustiniano L., Lombardi S., Cavaliere V., How Knowledge Collecting Fosters Organizational Creativity, „Management Decision” 2016, vol. 54 (6), s. 1464–1496.
21. Grant A., Wąsowska P., Kto zabija Twoją kreatywność?, „Harvard Business Review Polska”, https://www.hbrp.pl/b/kto-zabija-twoja-kreatywnosc/n5wKxBeo (10.01.2018).
22. Hieronymi A., Creativity from a Systems Perspective: Bridging Theory and Practice, „Kybernetes” 2013, vol. 42 (9–10), s. 1413–1423.
23. Ilawski B., Kreatywność zespołowa, „Harvard Business Review Polska” 2010, nr 93.
24. Jalan A., Kleiner B. H., New Developments in Developing Creativity, „Journal of Managerial Psychology” 1995, vol. 10 (8), s. 20–23.
25. Jones S., Sims D., Mapping As an Aid to Creativity, „Journal of Management Development” 1985, vol. 4, iss. 1, s. 47–60.
26. Klein A. R., Organizational Barriers to Creativity…and How to Knock Them Down, „Journal of Services Marketing” 1990, vol. 4, iss. 4, s. 69–70.
27. Landry M., Hyams J., The Creative City Index: Measuring the Pulse of the City, Comedia, 2012.
28. Levitt T., Kreatywność to nie wszystko, „Harvard Business Review Polska” 2008, nr 59.
29. Martens Y., Creative Workplace: Instrumental and Symbolic Support for Creativity, „Facilities” 2011, vol. 29 (1–2), s. 63–79.
30. Martins E. C., Terblanche F., Building Organisational Culture that Stimulates Creativity and Innovation, „European Journal of Innovation Management” 2003, vol. 6 (1), s. 64–74.
31. Mathisen E., Ståle Einarsen G., Mykletun R., Creative Leaders Promote Creative Organizations, „International Journal of Manpower” 2012, vol. 33 (4), s. 367–382.
32. McMullen J. S., Shepherd D. A., Entrepreneurial Action and the Role of Uncertainty in the Theory of the Entrepreneur, „Academy of Management Review” 2006, vol. 31 (1), s. 132–152.
33. Mioduchowska-Jaroszewicz E. i in., Ocena pozycji finansowej instytucji finansowych, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse. Rynki finansowe. Ubezpieczenia” 2011, nr 46, s. 91–106.
34. Raszkowski A., Zestawienie kreatywności krajów na przykładzie Global Creativity Index, „Ekonomia” 2012, nr 2 (19).
35. Roger M. i in., Creativity, Clusters and the Competitive Advantage of Cities, „Competitiveness Review” 2015, vol. 25 (5), s. 482–496.
36. Sabatine F. J., Rediscovering Creativity – Unlearning Old Habits, „American Journal of Business” 1989, vol. 4, iss. 2, s. 11–14.
37. Stein M. I., Creativity is People, „Leadership & Organization Development Journal” 1991, vol. 12, iss. 6, s. 4–10.
38. Sutton R. I., Niekonwencjonalne zasady zarządzania kreatywnością, „Harvard Business Review Polska” 2003, nr 3.
39. Williams S., Increasing Employees’ Creativity by Training Their Managers, „Industrial and Commercial training” 2001, vol. 33 (2), s. 63–68.

Pobrania

Opublikowane

2019-08-07

Jak cytować

Sołoducho-Pelc, L. (2019). Kreatywność – główne trendy i problemy badawcze. Studia I Prace Kolegium Zarządzania I Finansów , (162), 25–37. https://doi.org/10.33119/SIP.2018.162.2

Numer

Dział

Dział główny