Treść głównego artykułu
Abstrakt
A multitude of attempts to reform the Polish healthcare system cannot be treated as fully successful. Therefore, there is a need to determine new possible methods that can solve financial, social, and environmental problems burdening the system. Thus, the purpose of this article is to present necessary steps that have to be taken in order to conduct a successful reform. Moreover, the article presents an overview of the current state of the theory of sustainable organisation, sustainable human capital management and resilience. Proper implementation of the key elements of the above-mentioned theories may turn out helpful in the process of modernisation of human capital management in the Polish healthcare system.
Szczegóły artykułu
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Oficynę Wydawniczą SGH autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Oficyna Wydawnicza SGH posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
Referencje
- Achour, N., & Price, A. D. F. (2010). Resilience strategies of healthcare facilities: Present and future. International Journal of Disaster Resilience in the Built Environment, 1(3), 264–276.
- CMJ (2009/2016). Program Akredytacji. Szpitale, zestaw standardów. Kraków: CMJ (edition renewed in 2016).
- CMJ 2020, Lista szpitali z aktualnym certyfikatem akredytacji. Retrieved from: https://www.cmj.org.pl/akredytacja/certyfikaty.php (30.5.2020).
- Ehnert, I., Wes, H., & Zink, K. J. (2014). Sustainability and human resource management: Developing sustainable business organizations. Berlin: CSR, Sustainability, Ethics & Governance, 215.
- Hill, E., Wial, H., & California, B. (2008). Exploring regional economic resilience. Working paper. Berkeley: University of California, Institute of Urban and Regional Development.
- Holling, C. S. (1973). Resilience and stability of ecological systems. Annual Review of Ecology and Systematics, 4, 17.
- Katz, D., & Khan, R. L. (1978). The social psychology of organizations. New York: Wiley, 64.
- Kotarbiński, T. (1958). Traktat o dobrej robocie. Wrocław–Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 75.
- Kramar, R. (2014). Beyond strategic human resource management: Is sustainable human resource management the next approach? The International Journal of Human Resource Management, 25 (8), 1069.
- Leavitt, H. J. (1965). Applied organizational change in industry. In: G. March (Ed.), Handbook of organization. Chicago: Rand McNally and Company, 160.
- Leon, R. D. (2013). From the sustainable organization to sustainable knowledge-based organization. Economic Insights – Trends and Challenges, 2, 63–73.
- Lisnyak, S. (2015). Literature review regarding the concept of resilience and its assessment in the context of the economic dimension. Alexandru Ioan Cuza University, CES Working Papers, Centre for European Studies, 7(2a), 511–518.
- Marhatta, S., & Adhikari, S. (2013). Green HRM and sustainability. International Journal of Ongoing Research in Management, 13.
- Mazur, B. (2014). Sustainable human resource management in theory and practice. Economics and Management.
- Mechanic, D. (1978). Medical sociology. New York–London: The Free Press, 315.
- Mileti, D. (1999). Disasters by design: A reassessment of natural hazards in the United States. Washington, DC: Joseph Henry.
- OECD (1997). Lifelong learning for all. Paris.
- OECD (2018). Retrieved from: https://data.oecd.org/healthres/doctors.htm (30.5.2020).
- Parrish, B. D. (2007). Designing the sustainable enterprise. Futures, 39 (7), 846–860.
- Parsons, T. (1985). Sugestie dla socjologicznej teorii organizacji. In: A. Marcinkowski, B. Sobczak (Eds.), Wybrane zagadnienia socjologii organizacji Cz. I. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 65.
- Pocztowski, A. (2003). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
- Przychodzeń, W. (2013). Zrównoważone przedsiębiorstwo. Warszawa: Poltext.
- Rose, A. (2004). Defining and measuring economic resilience to disasters. Disaster Prevention and Management, 13 (4), 307–314.
- Thom, N., & Zaugg, R. J. (2004). Innovation and personal management. In: E. J. Schwarz (Ed.), Innovations management. Wiesbaden: Gabler, 217.
- Ulrich, D. (2001). Liderzy zarządzania zasobami ludzkimi. Nowe wyzwania, nowe role. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
Referencje
Achour, N., & Price, A. D. F. (2010). Resilience strategies of healthcare facilities: Present and future. International Journal of Disaster Resilience in the Built Environment, 1(3), 264–276.
CMJ (2009/2016). Program Akredytacji. Szpitale, zestaw standardów. Kraków: CMJ (edition renewed in 2016).
CMJ 2020, Lista szpitali z aktualnym certyfikatem akredytacji. Retrieved from: https://www.cmj.org.pl/akredytacja/certyfikaty.php (30.5.2020).
Ehnert, I., Wes, H., & Zink, K. J. (2014). Sustainability and human resource management: Developing sustainable business organizations. Berlin: CSR, Sustainability, Ethics & Governance, 215.
Hill, E., Wial, H., & California, B. (2008). Exploring regional economic resilience. Working paper. Berkeley: University of California, Institute of Urban and Regional Development.
Holling, C. S. (1973). Resilience and stability of ecological systems. Annual Review of Ecology and Systematics, 4, 17.
Katz, D., & Khan, R. L. (1978). The social psychology of organizations. New York: Wiley, 64.
Kotarbiński, T. (1958). Traktat o dobrej robocie. Wrocław–Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 75.
Kramar, R. (2014). Beyond strategic human resource management: Is sustainable human resource management the next approach? The International Journal of Human Resource Management, 25 (8), 1069.
Leavitt, H. J. (1965). Applied organizational change in industry. In: G. March (Ed.), Handbook of organization. Chicago: Rand McNally and Company, 160.
Leon, R. D. (2013). From the sustainable organization to sustainable knowledge-based organization. Economic Insights – Trends and Challenges, 2, 63–73.
Lisnyak, S. (2015). Literature review regarding the concept of resilience and its assessment in the context of the economic dimension. Alexandru Ioan Cuza University, CES Working Papers, Centre for European Studies, 7(2a), 511–518.
Marhatta, S., & Adhikari, S. (2013). Green HRM and sustainability. International Journal of Ongoing Research in Management, 13.
Mazur, B. (2014). Sustainable human resource management in theory and practice. Economics and Management.
Mechanic, D. (1978). Medical sociology. New York–London: The Free Press, 315.
Mileti, D. (1999). Disasters by design: A reassessment of natural hazards in the United States. Washington, DC: Joseph Henry.
OECD (1997). Lifelong learning for all. Paris.
OECD (2018). Retrieved from: https://data.oecd.org/healthres/doctors.htm (30.5.2020).
Parrish, B. D. (2007). Designing the sustainable enterprise. Futures, 39 (7), 846–860.
Parsons, T. (1985). Sugestie dla socjologicznej teorii organizacji. In: A. Marcinkowski, B. Sobczak (Eds.), Wybrane zagadnienia socjologii organizacji Cz. I. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 65.
Pocztowski, A. (2003). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Przychodzeń, W. (2013). Zrównoważone przedsiębiorstwo. Warszawa: Poltext.
Rose, A. (2004). Defining and measuring economic resilience to disasters. Disaster Prevention and Management, 13 (4), 307–314.
Thom, N., & Zaugg, R. J. (2004). Innovation and personal management. In: E. J. Schwarz (Ed.), Innovations management. Wiesbaden: Gabler, 217.
Ulrich, D. (2001). Liderzy zarządzania zasobami ludzkimi. Nowe wyzwania, nowe role. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.