Treść głównego artykułu

Abstrakt

W artykule dokonano diagnozy kształcenia i rozwoju kompetencji dla potrzeb branży telekomunikacyjnej. Przedstawiono kluczowe podmioty, w których kształci i rozwija się kompetencje potrzebne branży. Analizą objęto szkolnictwo zawodowe, szkolnictwo wyż‑ sze, kształcenie podyplomowe, zrzeszenia branżowe, instytucje szkoleniowe, dostawców sprzętu i technologii oraz przedsiębiorstwa z branży. Przedstawiono praktyki kształ‑ cenia oraz oceniono, w jakim zakresie odpowiadają one edukacji formalnej, kształceniu pozaformalnemu i wspierają uczenie się nieformalne. Wskazano na wyzwania, którym powinny sprostać instytucje kształcenia, jeśli chcą zapewnić wysoką jakość kompetencji dla rozwojowej i konkurencyjnej branży telekomunikacyjnej. Niniejszy artykuł powstał w wyniku prac badawczych nad projektem „Bilans kwalifikacji i kompetencji w wybranych sektorach”, realizowanym w Katedrze Rozwoju Kapitału Ludzkiego Szkoły Głównej Handlowej na zlecenie Instytutu Badań Edukacyjnych.

Słowa kluczowe

kształcenie rozwój instytucje kształcenia kompetencje sektor telekomunika‑ cyjny badania jakościowe.

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Fryczyńska , M. . (2014). Stan i perspektywy kształcenia i rozwoju kompetencji dla potrzeb branży telekomunikacyjnej. Edukacja Ekonomistów I Menedżerów, 32(2), 57–72. https://doi.org/10.5604/01.3001.0009.4661

Referencje

    1. Danilewicz D., Fryczyńska M. (2012), Rynek usług szkoleniowych w Polsce, ekspertyzana zlecenie Instytutu Badań Edukacyjnych.
    2. Fryczyńska M. (2012), Analiza desk research, sektor telekomunikacyjny, w: M. Juchnowicz,A. Wojtczuk‑Turek, M. Fryczyńska, D. Danilewicz, T. Rostkowski, G. Myśliwiec,Raport z analizy desk research, projekt „Bilans kwalifikacji i kompetencji w wybra‑nych sektorach”, maszynopis.
    3. Fryczyńska M. (2013), Raport z badań jakościowych, sektor telekomunikacyjny, w:M. Juchnowicz, A. Wojtczuk‑Turek, M. Fryczyńska, D. Danilewicz, T. Rostkowski,G. Myśliwiec, Raport z badań jakościowych, projekt „Bilans kwalifikacji i kompeten‑cji w wybranych sektorach”, maszynopis.
    4. Fryczyńska M. (2014), Raport sektorowy. Telekomunikacja, projekt „Bilans kwalifikacjii kompetencji w wybranych sektorach”, maszynopis.
    5. GUS (2013a), Kształcenie zawodowe w przedsiębiorstwach w Polsce w 2010, Warszawa.
    6. GUS (2013b), Kształcenie dorosłych 2011. Informacje i opracowania statystyczne,Warszawa.
    7. MEN (2011), Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2011 r.
    8. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (DzU 2012, poz. 7).
    9. MENiS (2002), Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 28 mar‑ca 2002 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać uczelnia, aby utworzyći prowadzić kierunek studiów, oraz nazw kierunków studiów (DzU 2002, nr 55,poz. 480 ze zm.).
    10. MGPiPS (2003), Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznejz dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiada‑nia kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci(DzU 2003, nr 89, poz. 828). MNiSW (2006), Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 13czerwca 2006 r. w sprawie nazw kierunków studiów (DzU 2006, nr 121, poz. 837).
    11. Sławiński R. (red.) (2011), Słownik kluczowych pojęć związanych z krajowym systememkwalifikacji, Instytut Badań Edukacyjnych.
    12. Prawo budowlane (DzU2003, nr 207, poz. 2016 ze zm. orazDzU2006, nr 83, poz. 578)