Niewspółmierność języka ekonomii i psychologii
DOI:
https://doi.org/10.33119/SIP.2024.198.9Słowa kluczowe:
metodologia ekonomii, język ekonomii, niewspółmierność, subdyscyplinyAbstrakt
Interdyscyplinarność ekonomii przejawia różne formy. Związane jest to z obszarem badawczym oraz specyfiką metod i narzędzi badawczych. Szukając wyjaśnień dla ludzkiego działania ekonomiści podejmują liczne badania przy współpracy z przedstawicielami innych nauk, głównie społecznych. Dzięki takiej kooperacji ekonomiści i psycholodzy poszerzyli zakres wiedzy na temat działania i ludzkich wyborów. W wyniku czego powstały liczne teorie zaliczane do psychologii ekonomicznej, ekonomii behawioralnej lub eksperymentalnej. Celem artykułu była analiza metodologiczna powstałych rezultatów badawczych. W literaturze przedmiotu mowa jest bowiem o subdyscyplinach ekonomii i psychologii. Przeprowadzona analiza pokazuje jednak, że można mówić jedynie o teoriach ekonomicznych lub psychologicznych.
Downloads
Bibliografia
Wydawnictwa zwarte
Ajdukiewicz, K. (1960). Język i poznanie, t. 1, t. 2. Warszawa: PWN.
Czarny, B. (2010). Pozytywizm a sądy wartościujące. Monografie i Opracowania, nr 575. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
Brzeziński, J. (2012). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: PWN.
Chmielecka, E. (2002). Dwa przełomy. Zadania filozofii nauki w ujęciu wybranych stanowisk. Monografie i Opracowania, nr 497. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
Dopfer, K. (2004). Evolutionary Foundations of Economics. Berlin: Springer.
Feyerabend, P. (1979). Jak być dobrym empirystą? Warszawa: PWN.
Feyerabend, P. (1986). Rola nauki w wolnym społeczeństwie. W: Fakt i teoria, D. Aleksandrowicz (red.). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Feyerabend, P. (2021). Przeciw metodzie. Warszawa: Aletheia.
Gałek, G. (1998). O ekonomii pozytywnej i normatywnej. W: Rynki i regulacja. Polska u schyłku lat dziewięćdziesiątych. Materiały z konferencji Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa.
Jakobson, R. (1980). W poszukiwaniu istoty języka, t. 2. Warszawa: PIW.
Karpiński, J. (2006). Wprowadzenie do metodologii nauk społecznych. Warszawa: WSPiZ im. L. Koźmińskiego.
Kuhn, T. (1985). Struktura rewolucji naukowych. Warszawa: PIW.
Kuhn, T. (2023). Pisma ostatnie. Niewspółmierność w nauce. Warszawa: Aletheia.
Kurcz, I. (1978). Psycholingwistyka. Warszawa: PWN.
Meredyk, M. (2003). Przedmiot i metoda nauk ekonomicznych. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Mises, L. (2007). Ludzkie działanie. Traktat o ekonomii. Warszawa: Instytut Ludwiga von Misesa.
Masterman, M. (1970). Nature of a Paradigm. W: Criticism and the Growth of Knowledge,
I. Lakatos, A. Musgrave (eds.). Cambridge: Cambridge Press.
Popper, K. (1999). Droga do wiedzy. Domysły i refutacje. Warszawa: PWN.
Popper, K. (1997). Mit schematu pojęciowego. W obronie nauki i racjonalności. Warszawa: Książka i Wiedza.
Wittgenstein, L. (2000). Dociekania filozoficzne. Warszawa:PWN.
Ziembiński, Z. (1996). Logika praktyczna. Warszawa: PWN.
Artykuły naukowe
Benjafield, J. (2014). Patterns of Similarity and Difference Between the Vocabularies of Psychology and Other Subjects, History of Psychology, 17 (1), s. 19–35.
Filipiak, E. (1994). Funkcje języka, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy,
(10), s. 35–47.
Gicala, A. (2006). Ekonomiści to też poeci. Metafory w języku ekonomii, Folia Oeconomica Bochniensia, 4, s. 7–13.
Hardt, Ł. (2014). Modele, metafory i teoria ekonomii, Diametros, 41 (41), s. 13–37.
Stachak, S. (2007). Typowe błędy w tekstach ekonomicznych, Nauka, 2, s. 131–149.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
