Współczesne podejście do innowacji
DOI:
https://doi.org/10.33119/SIP.2019.175.11Słowa kluczowe:
model innowacji, system, zmienne transformacjiAbstrakt
Celem artykułu jest wskazanie na ewolucję współczesnego sposobu patrzenia na innowacje. W latach 70. ubiegłego wieku posługiwano się klasycznym modelem innowacji, traktowanym jako system metod, środków i celów, które podlegały transformacji zgodnie ze zmiennymi: innowacyjnością, przedsiębiorczością kreowaną oraz swobodą manewru. Współczesne innowacje ulegają znacznie szerszemu zakresowi zmian, które obejmują: wiedzę, środowisko oraz określone opcje strategiczne. W odróżnieniu od klasycznego, współczesny model innowacji kładzie nacisk na kreatywność, stąd też został nazwany modelem kreatywnym.
Downloads
Bibliografia
2. Kołodko G., Koźmiński A. [2017], Nowy pragmatyzm kontra nowy nacjonalizm, Prószyński i spółka, Warszawa.
3. Kowalik T. [1998], Systemowe bariery dla kapitału ludzkiego (Uwagi dla Rady Strategii Spo-łeczno-Gospodarczej), w: Kapitał ludzki. Stan i perspektywy, Raport nr 27, Warszawa.
4. Moszkowicz K. [2001], Procesy innowacyjne w polskim przemyśle, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław.
5. Natterman P.H. [2000], Najlepsza metoda ź najlepsza strategia, „Przegląd Organizacji”, 10, s. 40.
6. Rifkin J. [2018], Koniec kapitalizmu? Neoliberalizm przegrywa z cyfryzacją, „Forum” 19.12.2018-3.01.2019.
7. Sadowski Z. [2013], Rozwój gospodarczy i bieda, w: Ekonomia dla przyszłości - odkrywać naturę i przyczyny zjawisk gospodarczych, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego”, 28-29 listopada.